Alle inzendingen over zelfrespect

elitaire lul wat hang jij de koning uit je tilt jezelf boven de horizon je bent een wurm een parasiet je pretendeert wijsheid maar je ademt stront jongen van de gestampte pot doe toch gewoon alleen jezelf iets anders ben je niet…

Suizen in mijn oren Bonken in mijn hoofd M'n zelfrespect verloren? Nooit in mijzelf geloofd!…

Krijg een beetje zelfrespect. Want je weet: niemand is toch perfect?!…

Cultuur en tijdgebonden uiting van zelfrespect soort van onzekerheid angst voor negatief effect.…

Alles achterlaten en opkrassen Duizenden kiekjes opbergen en passen. Het was erg mooi, maar dat is vervlogen tijd Een nieuwe weg inslaan, hoop maar tevens strijd. Liefde in alle vormen, in het hart gebrand en verzegeld Heel erge, diepe pijn heeft alles ontregeld. Dat grote en tedere bed werd een folterplaats 't Geborgen nest werd een droeve…

De laatste greintjes zelfrespect Zijn keihard in de gang gekekt De moeite niet meer waard Waar ooit een sterke droom bestond Is nu alleen de open mond Het biertje en de bedden De wijsheid komt pas met de jaren Dus laat beheersing nu maar varen Vergeten doe je toch Zoveel kansen weggeslopen Wel gezien maar doorgelopen Nooit zal ik echt leven…

Ik wil niet meer stil staan bij wat ik doe of de redenen daarachter Het doet me pijn, om zonder zelfrespect Nog steeds 'ik' te zijn...…

Soms wil ik dat ik anders ben Niet moeilijk, niet zo’n slet Gewoon een beetje anders en Misschien ook heel erg net Dan wil ik dat ik anders doe Niet stom, niet zo direct Gewoon rustig met wat kalmte toe En wat meer zelfrespect…

Zelfrespect. Is nodig. Niet overbodig. Jongen zoek hulp. Leer jezelf kennen. Kruip niet in je schulp. Zit niet jezelf te jennen. Geen benevelde gedachten. Zelfrespect gekregen. Je mag opstaan. Je bent niet waardeloos. Ieder mens heeft een hart. Maar het leven is zo broos. Vol zorgen en smart. Maar je kunt er wat van maken.…

Als je je eigenwaarde en je zelfrespect verbindt aan wat je in de ogen van anderen bent dan moet je je wel vernietigd voelen als je in een kwaad daglicht staat bij anderen Als de indruk die je op anderen maakt voor jou belangrijker is dan wat jij wilt kun je jezelf niet permitteren te weten wat je wilt…

Gitzwarte wolken smoren licht Stemmingen bedrukt Gevoel dat overheerst Beschouwt jezelf mislukt Wereld zonder zelfrespect Spiegelbeeld vol haat Hoe sterk moet je wezen Besluiten dat je gaat Hoe zeker moet je zijn Te voelen dat je past Als dromen zijn vervlogen En leven meer een last…

de koffers vol met dromen hebben zij niet meegenomen hun terugtocht bracht onzekerheid het land zijn idealen kwijt noest zijn ze weer gaan bouwen om zelfrespect te houden in nederige jaren konden zij uiteindelijk het wirtschaftswunder klaren toch speelt altijd het oude zeer wanneer komt nu de derde keer…

Laat ze naar je kijken Alsof ze beter zijn Laat ze om je lachen Gun ze toch die gein Laat ze nu maar denken Ze denken wat zwart-wit Jij staat daar wel boven Je weet toch hoe het zit? Laat ze je maar meten Je hoeft niet aan die norm Blijf vooral jezelf Jij hebt je eigen vorm…

van mannen werd een meisje niet gerespecteerd ik voelde me alleen en verbannen minder waard, minder geleerd Belangrijk was dat je kinderen kon krijgen kon koken en naaien en boenen maar dat je vooral leerde te zwijgen en je overal mee te verzoenen Onzekerheid is toen in mij geboren niet wetend wat dat brengen zou mijn waardigheid en zelfrespect…

Windekind vermaant Johannes hangt aan zijn lip Erfgoed me dierbaar.…

Niet in woorden te vangen Hoe mensen kunnen verlangen Naar een lichaam zo perfect Zo krijgen ze meer zelfrespect Een strakke afgetrainde buik Glanzende haren, zonder pruik Lange benen, gladgeschoren Een fijn gezicht en kleine oren Maar mensen kijk toch eens goed Dit is niet hoe je leven moet Je lichaam is misschien niet zo gewild Maar weet…

ik heb je laten gaan in mijn leven maar in mijn hoofd blijf je nog kleven in mijn hart daar slaap je rusteloos ik voel je niet geheel liefdeloos soms voel ik je klauwen nog snijden de littekens gekerfd ik wil geen medelijden ik vecht mijn eigen strijd ik heb nog zelfrespect je groeit een passage in mijn traject al blijft liefde daar…

Er zijn van die dagen Dan maakt het mij niet uit Hoe ik mijn lot zal dragen Waar ik mijn ogen sluit Dagen van vervreemding Altijd op de loer Waarin ik desinteresse toon Niets boeit mij, geen moer Het kleine beetje zelfrespect Dat ik moeizaam had verkregen Is ongemerkt weggelekt Dat kom ik dan niet tegen Ondanks dat draag ik dit lot Je hoort…

Je norm staat lijfelijk geschreven in ons maagdelijke hoofdstuk in al wat wij samen beleven verdwijnt elke sociale druk je hebt de prijs moeten betalen voor het verdringen van verdriet het is de schoot voor de banalen waarmee je zelfrespect verried het kijken in elkanders ogen is van waarachtigheid ontbloot wij koesteren slechts mededogen…

alleen in verzet sta je daar of vergis je je doorgedraaid in zelfbeklag klaag je aan vastgeketend in een donkere wereld schreeuw je woordeloos alsof niemand je horen wil je legt je waardigheid af ontdoet je van je zelfrespect kaal en naakt sta je staart de wereld aan met grote ogen strek je je handen uit en voel je hoe de regen…

Vecht voor deze drie en als je het hebt verlies het nooit Laat het niet afpakken de meeste van ons zijn het al kwijt En een ander aantal is het aan het verliezen Dit zie ik om mij heen gebeuren Maar geen gewoon verliezen meer ontnemen ervan door wie? het systeem? de mens erachter? "Een menswaardig bestaan." laat me niet…

dan zal het kind in mij met zelfrespect zich durven tooien om zo de weg te gaan waar 't zich in vrijheid kan ontplooien…

Hoe had ik het ooit kunnen geloven met je: "Gelul ik wil je echt" welke plaats in je rijtje had ik toen vast niet alleen tegen mij gezegd Ik ben niet veel liever dan dat ík denk ik ben veel liever dan dat jíj denkt iedereen kan jou nu wel wat aandoen want je hebt mijn gevoelens gekrenkt Maar ik heb en hou mijn zelfrespect en houd je nieuwe…

Ik wil de droom zijn van elke onzekere vrouw die heel erg aan onzekerheid lijdt Zodat ik vertrouwen en zelfrespect kan geven in hun vrouwelijkheid. Ik wil de droom zijn voor de jongeren die de kans niet krijgen om wat te zijn in de maatschappij Zodat ze later kunnen zeggen: 'Zie je wel ik ben ook gewoon een normaal iemand zoals jij'.…

mij ooit heeft verblind Los gelaten, al mijn zorgen Ontdekt hoe belangrijk ik dit vind Ik heb geleerd te kunnen geven Zonder verwachting voor iets terug Leven door te leren leven De wind gekregen in mijn rug Het geeft je leven een zekere rijkdom Beseffen dat je anders kan En dat je dat ook werkelijk doet Het brengt je kracht Geloof en zelfrespect…

Deze wereld is niet van mij Hier ben ik niet thuis Met mijn laatste stukje zelfrespect Trek ik de deur achter mij dicht…

Zonder zelfrespect hebben onze maskers geen waarde en door de tikken van de tijd vervallen we tot meststof voor deze aarde.…

beheersen vergt moed wijl de dood al prikkelend je maant om partij te kiezen nooit was ik van keuzes, filterde het bedrog door een zeef zonder mazen zodat de staken als dwazen door mijn voeten priemden ik zwaaide met een ruige lach, behaard en ingetekend met inkt dat ver in mijn spieren was binnendrongen ontheemde ik mezelf van liefde en zelfrespect…

Bleef ik In mezelf geloven Niets of niemand Kon mij breken Maakte dat stuk Leven Op het randje Of zelfs daar overheen Ik was het gewoon Zo aan gewend Als een tweede natuur Op den duur Niets anders Zo gekend Om hulp vragen Is zo moeilijk Dat doe je Niet zo snel Niet dat ik niet durf Er blijft een drempel Je hebt je trots En ook zelfrespect…

Je was slechts een les in zelfrespect.…