veegt hij zijn i-phone
en plukt daarbij met druk krommende vingers
tussen baard, tanden en kiezen
brengt schier schokschouderend
zijn getergde handen op plaatsen
waar lekkend vocht uitnodigt tot niezen
trillend zoekt hij neurotisch bewogen
onophoudelijk op benoemde plekken
naar iets wat er blijkbaar niet is en verklaart
'die irritante zenuwtrek…
Inademen, uitademen,
hinderlijk eenvoudig, een autonome
zenuwtrek. Dat heb ik toch maar
geleerd. Als je het laat
ben je gek.
----------------------------
uit: 'De daken op', 1991.…
vervallen kroeg
van zijn groezelige soort
aan de oude tapkast
met marmeren blad
drink ik de plaatselijke cognac
tussen vissers en armoedzaaiers
in de verbeelding
van mijn bezopen brein
is die vreemde oude vent
van een dichter hier ook binnen
rechtop achter zijn glas
schrijft hij in het schaarse licht
zijn sluwe ogen strak vooruit
zenuwtrekkend…
Was dat geen zenuwtrek
Die je onrust haast verried?
Ligt er onder deze maskerade
Een diepe leegte niet?
Of is het wezenlijke dat ik van je ken
Of denk te weten
Zo vervormd door de tijd
Dat het is vergaan, versleten?
Ligt het soms verborgen,
Onder zware druk gezwicht
Ben je wat wás vergeten
Door dagelijks gestrenge plicht?…