Alle inzendingen over zieden

en toch nog nu nu na al die jaren zeewee weer het zilveren zieden van mijn zee!…

Leef mij bind je met mijn woord Leef mij voed je met mijn bloed Leef mij zied je met mijn toorn Leef mij teer je in mijn pijn Leef mij misbruik je al mijn kracht Leef mij zeg je zelfs niet zacht…

Ik ben de zee, de oceaan Die surfers meedraagt op zijn golven Vaak raken zij door mij bedolven Onstuimig laat ik hen weer gaan Ik ben de oceaan, de zee Ik trek soms schepen naar beneden Ben doof voor smekende gebeden Heb macht inzake wel en wee. Mijn golfslag kan verbazing wekken Mijn branding speelsheid en plezier Dat maakt een…

Bloed ziedt in mijn lied. De vlam is luid. Mijn hart brandt uit. Is mijn eeuwig het eeuwig niet? Mocht mijn eeuwig het eeuwig zijn, Liefde, om uw lamp te voeden, wil ik eindeloos verbloeden in zuivre pijn.…

Geen gezeur meer, geen tandpijn, geen vervelende lieden of duistere gedachten die mijn hoofd doen blijven zieden. Zo zal het gaan en in mijn laatste gedachten volg ik een bospad dat leidt naar een meer. En dan komt het uur, waarom dan nog wachten tussen gerieflijke varens leg ik mij neer.…

Hij klom dus daaglijks op de berg, en zwart en vuil, zat er uren lang te kijken naar het zieden van de kuil. Te vergeefs. Want Vrouw Natuur gedoogt niet of gedoogt niet licht, dat men roekeloos de sluier rukke van haar aangezicht.…

Nooit rake uw bol, wat zeng of zied, Van streek! Kort, krachtig zij uw toast, uw lied Uw preek! Geef nimmer, zonder zin of slot, Geluid! En snoer, beleefd maar vrij, de zot De snuit Zeg, wat gij meent, waar plicht gebiedt Recht uit! De dwaas alleen verschiet om niet Zijn kruit. En zo uw proza rolt en staat, Hoezee!…

ik ook lijd ik ben machtig over een land in een wezenlijke periode ik ben niet hoog intellectueel mijn aanwezigheid bij zomergasten was essentieel het was een serieuze stunt op de vraag of ik geloof ik een god gaf ik geen antwoord al had ik gekund Ik leid een team Met evenwichtige lieden zodat ze er tegen kunnen als ik even moet zieden…

En umhoog deur 's hemels blauw, En umleeg ien 't drupke dauw, Lienks en rechts en wied en zied - 't Is al straolen wâ ge ziet! Hè! hoe lekker, hoe gezond Weit het wiendjen ien mien mond!…

En umhoog deur 's hemels blauw, En umleeg ien 't drupke dauw, Lienks en rechts en wied en zied - 't Is al straolen wâ ge ziet! Hè! hoe lekker, hoe gezond Weit het wiendjen ien mien mond!…

Gloed niet, al te loom vol-goten van een hitte, die de dood en kilheid van de Herfst weer-brengt, niet de Zómer nog, die wreed-heet schroeiend 't kwijnend leven leed deed scherp en 't al in 't zieden zengt, - Maar de éérste Gloed, die klaarlijk 't leven dóór-gloeit wonderbaarlijk en 't tot hoogste bloei vol-stijgt!…