Alle inzendingen over zieners

voor K.Schippers je hebt kijkers en zieners de kijker kijkt maar wat de ziener doet kunt u zelf misschien het beste invullen…

De ziener staart met dode ogen langs de lange horizon. De einders lijken weidser als hij ze met zijn blik beschrijft. Zijn blijven is zijn reizen, zijn reizen is een blijven. De ziener ziet alleen als hij niet kijkt De ziener zit stokstijf en lispelt met droge lippen werelden en gods verlaten schepping en werelden aaneen.…

ziener het venster met oude webben gesponnen in een oud en stoffig verleden openbaart onder luide weeën een vergezicht bolle waterogen in slierten gespannen tussen daken van stilte vliegende bacillen van azuurblauw gehuld in grijze nevel als vruchtwater van ouderdom gestold braakselmassief in druipende grotten verborgen maar stinkend…

Toen ik stierf in jouw handen op een grond steenkoud wist ik zeker wij zijn zo oud zo oud als de waarheid in het heelal Toen ik moest doorgaan bitter proeft die traan na verlies in ons bestaan waarom wij daar staan onder zon sterren en maan Toen wij dat eenmaal konden doorgronden waren wij nooit meer vrij het is te laat hij vliegt…

het venster met oude webben gesponnen in een oud en stoffig verleden openbaart onder luide weeën een vergezicht bolle waterogen in slierten gespannen tussen daken van stilte vliegende bacillen van azuurblauw gehuld in grijze nevel als vruchtwater van ouderdom gestold braakselmassief in druipende grotten verborgen maar stinkend opkruipend…

in haar kristallen bol ziet zij wezens reiken naar zonnestralen voorjaarsvogel scheert langs de rand van de wereld een enkele zwaluw maakt nog geen zomer krassen de raven die uit hun schuilplaats komen kristal is ijs geworden smeltwater sijpelt tussen gespreide vingers dan is zij wereld in water rondom haar wordt horizon geboren…

Midden in de nacht, staat mijn ziener op. Mijn lijf blijft liggen. Ineens wordt wat donker is helder. Hij doorziet de onzin van gepieker. Hij ontbloot de wortels van getob. Mijn ziener gaat weer opgelucht slapen. Mijn lijf staat straks uitgerust weer op.…

Daan de vos verraste hem in z’n slaap Nostra de ziener was wat kippig hij vocht voor wat hij waard was dat was niet erg veel hé, oom Daan snavel en poten liet de vos achter misschien heeft U daar nog wat aan…

ondergronds de veilige haven in het doolhof voor blindgangers bovengronds de gevarenzone stampvol zieners in buitenaards licht…

Terwijl het schouderklopjes regent en hij als ziener wordt bejegend ziet hij zijn eigen duisternis en kijkt hij waar de uitgang is.…

Europa's antwoord Christlijk fundamentalisme Godsdienst onlust Eeuwen terug in de tijd 'bedankt' blinde zieners…

De zieners lezen De toekomst in signalen Wat zegt sterven van: Conny, Conny, Ton, (An)Ton Achter elkaar in één week…

met bijziende vooruitzichten dwaalt en vervalt het oog in gebrek of overdaad de blik verhaakt zich zonder mededogen aan boven- of ondermaat we zijn kijkers zieners komen zelden voor…

De zij-reclame die mijn beeldscherm toont Weet mij toch regelmatig te verrassen De items blijken curieus te passen Alsof een ziener in mijn laptop woont Ja, Google heeft nu openlijk erkend Dat al mijn mailverkeer wordt afgescand…

woestijnzand verblindt zieners en dolenden verhindert zicht op einde(r) oase van nuchterheid en werkelijkheidsbesef vervangt fata morgana het paard wordt achter de wagen gespannen de karavaan keert om…

De Ziener ziet hoe blinde kijkers kijken. De Luisteraar luistert naar dove sprekers. Ons Bewustzijn laat en leert. Leert blinde sprekers Luisteren. Laat dove kijkers Zien. Wie of wat regeert.…

(Aan Johnny van Doorn) De dichter een tovenaar, een derwisj een ziener een zegger van zijn kabbala van klanken Een zachte stem in een struikelende cadans De hal der kennis die slechts toegankelijk is voor wie door de stilte zijn gegaan. Een magistrale stralende zon.…

De grote ziener zag, maar wie nog kan kijken, ziet. Wie voluit durft te leven, dooft zijn eigen vlam.…

ik ben in het walhalla geweest van mijn eigen god een ruimte waar mensen spiegelden maar niet wat ik zocht zij keken wij spraken in nemen en geven ontsnapten we aan het leven voor even buiten ruimte en tijd een snelle vlucht in vrijheid maar bij het landen voelde ik weer de pijn van altijd gebonden zijn ik zag ze gaan na…

Duisternis verschijnt op mijn aarde door kieren sluipen streepjes avondstond, woorden die zich in de minne schaarde ging in vlucht van mond tot mond, voorbij te glijden als witte zwanen, ademloos verbeeldt in menig ziel, dor en doof, verstijven we in onze wanen in de onleesbaarheid van ons profiel, zijn de blinden zieners of ben ik een blinde…

Wij zijn nog teveel doeners en te weinig zieners en dromers.…

Enkelvoudig glas houtvezel witgelakt rond vierkant versteend emaille Plastic steel verast tabak tot gekraste zwarte leegte Voorover getuimelde zwavel ideeën ziener uitgehongerd over zwetend schaduw licht op beide ver onder stellingen…

Werkelijkheid ligt in 't verleden wat een ziener ook beweert. Wijzen doen of laten heden wat uit 't verleden is geleerd. In de toekomst kan je niet reizen dus men kan er niet omheen, van wat geweest is, zijn er bewijzen, van wat nog komen moet, niet één!…

Een enthousiaste woudloper jubelt: ‘Ik wil vandaag in de natuur opgaan’ Een paar passen achter hem sluipt geluidloos een tijger met binnenpret die de ziener op z’n wenken bedient De tijger, pure wilde natuur, wacht tot zijn blije ontbijt omkijkt, die dan volgens wens in de natuur opgaat.…

Waar woont die stille ziener? De waarnemer, de luisteraar. Wie is de dichter? Wat het ook zijn mag. Wie het ook weet. Ik weet het niet.…

't Verleden moet hem cijns betalen, Hem, Ziener in 't verborgen lot. - - - - - - - - - - Heil ons! het schoon verleden keert, De heuglijke eeuw van Gods Profeten; Gezalfde zal ons hart u heten, Die ons de Toekomst kennen leert. .................…

drager van het licht ziener in duisternis dageraad en schemering die tijd en ruimte bereist in oneindige voorspoed doorkruist het universum van hart en ziel tot leven en dood begin en einde zoektocht naar meer gedragen in eindigheid lichtjaren ver geboren schitterend firmament sterrenpracht in nacht als wonder aanschouwt gedragen…

Ben al jaren op zoek naar de zin van het bestaan is het te vinden in een boek of moet je naar een ziener gaan. Kan eigenlijk niet bevatten dat de wereld nog steeds draait criminelen stelen onze schatten terwijl oorlog onrust zaait.…

hij tegen wanhoop terwijl de avondzon het golvende kronkelende landschap kust O hartstochtelijk vurig schouwspel, vulkaan Krakatau De schreeuw, O rode lucht met gouden gloed Stroomt kokend bloed het duizelig gemoed kan kan het niet langer dragen En wij, wij hebben zoveel vragen schilder ziener…

Nu zorgen zand en de kust voor overpeinzing en tweestrijd zieners tussen liefde en gevoelens wanneer men sloft in mulheid op het meest onjuiste moment als voetstappen uit elkaar gaan armen niet weten van omhelzen zand in ogen waait zout van aanstormende tranen vermengen zich met de woeste zee die geen toegang geeft tot wegebben verdwijnt…