maar terug door het zilveren woud
- de palmen staan recht en stil
en de schaduwen liggen geveld
langs de grond van het zilvermeer -
vraagt het bang: ‘wat is het verschil
tussen deze sneeuw en de dood?’
alsof het míjn angst had gehoord
ik antwoordde niet
en zwijgend liepen wij voort.…
Een koel, blank kleed dat verre strekte
En velden wijd en weien dekte;
Blanktrossige bomen daar geheven
Leken in zilvermeer te leven.
Zilver was ‘t al. De duinen lagen,
Als reuzen door de slaap verslagen
In glimmend pantser breed ter neder
Een zeemeeuw sloeg de zilverveder.…
Een koel, blank kleed dat verre strekte
En velden wijd en weien dekte;
Blanktrossige bomen daar geheven
Leken in zilvermeer te leven.
Zilver was 't al. De duinen lagen,
Als reuzen door de slaap verslagen,
In glimmend pantser breed ter neder.…
Besmet door haar pijn
Holde ik door het parfum van sparren
Het zilvermeer lonkte
Dreef me naar de rietoever.
Lippen, schilferend door de droge vrieswind
Plooiden van spijt
Hoe kon ik haar koorts vergeten?
Hoe haar snik vergrendelen in een geheime doos?…
2.378
Bezig met laden