Alle inzendingen over zilvermeeuw

Adrenalineverslaafden, kalmeer nu en ga lekker relaxen met sangria en tapas, laat je verwennen door je meerderen in de voetbalsport, wees nederig en wees trots op jullie zilvermeeuwen, die werkelijk gevochten hebben als Hollandse leeuwen! Meer zit er niet in, ze doen wat ze kunnen, over vier jaar...…

hoog tegen het fluwelen nachtgordijn met als decor,de maan in kwart, tekent zich een prachtig dansfestijn, op de zacht gelaagde lucht, glijdt soepel draaiend, een meeuwen vlucht in hun lichtend zilveren tenue, met zwart getinte toppen aan de vlerk zwenken zij zwierend in dansgenot tegen het hoge nachtelijke zwerk de lange trage vleugels,…

Op de zendmast zwijgen de zilvermeeuwen de oren gespitst…

een zilvermeeuw is snel getekend tussen zon en stapelwolken zo zie je maar wat lucht is kan ook vogel zijn…

Zilv'ren engelen Als duif of zilvermeeuw Verkleed Die het luchtruim bezingen In een eeuwig durend Levensfeest…

Zijn akelig gekrijs vanuit de verte al te horen donkere ogen naderen het onheil duiden meer als opgelegd pandoer want waar de vleugels lam geslagen zijn vrije geest niet verder kunnen dragen doen zij het ergste vermoeden.. striemende regen, genadeloos verstompen het opgejaagd dier verkleumd door dreigende teloorgang eens rijk aan…

haar donkere ogen zo bezeerd oeverloos haar staren de golven van de zee nemen haar mee laten haar deinen in de branding haar ziel vindt wat het leven niet geven kon geeft haar de vleugels van de zilvermeeuw zie haar zweven in de wolken tomeloos haar vrij zijn…

zwarte klei en noeste takken stoppelriet en wilgentenen langs de akkers weids en wit met hier en daar wat zilver van vogels in het verre als blaadjes in ‘t verschiet en door de wakken van een aangevroren vaart zakt de winterzon in ’t niet…

- kijk, overal oranje frutsels - ziet er niet uit - oranje gekte! - oranje sekte! - vliegensvlug naar paal 84 - vanavond is het weer heerlijk rustig bij 82 - maar... wij hebben op onze snavel ook een oranje stip - nee, dat is ‘n rode stip - nee, oranje! - ik wil ‘m niet, oranje brengt onheil, kom maar mee, oranje: dat is booms voor ‘wordt…

Laatst lag een zilvermeeuw in het zand Niet eens aangespoeld, maar toch dood Strijd verloren tegen een soortgenoot Misschien slachtoffer van een hond Niet aangelijnd, dus zonder band Of het kwam hier vredig rusten Eén enkele vleugel stijf omhoog Weggespoeld, straks, na de vloed En dan: vergeten, voorgoed.…

De vos eet graag zijn buikje vol met zilvermeeuw en eendenei. Een stukje kip hoort daar ook bij. Hij denkt niet aan cholesterol.…

Golven vol verlangen rollen prijkend in 't zicht de door wolken bedekte waarheid hangt roerloos in dit licht balancerende zilvermeeuw danst lieflijk in de wind in het zand kleurt 'n emmer rood vergeten door het onbezonnen kind…

Rug gerecht, Hoofd stabiel Op nek en schouders Loop ik richting PMT Strakblauwe lucht, alles Overgoten door zon - En jij, stralende Zilvermeeuw die Gewichtloos zwevend Tussen torenflats hangt En granieten muren (Of zijn ze van beton?) Doet blozen in de Strelende ochtenzon…

als de vlucht van een zilvermeeuw zweef ik door dromen in een dans vol verlangen het zoeken naar mijzelf door het raken van jouw hart een streling, heel zacht tuimelen wij samen in die eindeloze val waar ik de wind zal wezen wentelen om jou heen sierlijk en gracieus in een dans zonder eind…

Voldoende reden heb ik Om het zonlicht niet Binnen te laten, Me te wentelen In een warme deken Van alles bedekkende Duisternis, onzichtbaar Omgeven door alles Wat zij in de jaren Heeft bedekt - En dan is daar Zo ineens, zo totaal Onverwacht dat luide Krassen van die zilvermeeuw Dat me wakker schudt, De ogen opent voor…

Zilvermeeuw De lucht geeuwt, een meeuw ziet zijn kans waar en eet een ijsje uit mijn hand.…

Prille populieren omlijnen de wijde polder gelijkmatig gegroepeerd liggen oeroude boerderijen schilderachtig stil in het rustieke landschap Kale boomtoppen wiegen in de wilde westenwind zilvermeeuwen tegen een meervoudiggrijze wolkenlucht enkele eendenparen kiezen voor een vrije vlucht aandachtig geniet ik een stukje stilte…

Op dit lommerrijke terras Heb ik er vandaag Een flink aantal voorbij Zien komen, stijgend, Dalend, Air Portugal, Air China, Southern Airways, Maar ook KLM en Easy Jet, Bijna aanraakbaar dichtbij, Maar die ene zilvermeeuw Die gracieus en koninklijk Over deze tuin vliegt Heeft de mooiste vleugels Van allemaal…

Laat in de zomer de lust nog in bloei belofte van blauw in de lucht en zijn blik gulzig 't geluk als een ijsje gelikt de zee niet gezien en geen golfjes gehoord tot hij, tussen twee tegenliggers in behoedzaam een borst pakt uit haar schelp en even terloops een tepel streelt een zwerm zilvermeeuwen zit onverstoord.…

gelijk de golven van een zomerzee zo blijft jouw liefde in me stromen zoals een schelp het strand bemint leg ik jou in mijn dromen ‘k vraag de zilvermeeuw zich naar mijn koers te keren stuur zuchtjes tederheid naar zijn donzige veren vleugellicht tekent goudstreepjes tegen het hemelsblauw duinroosjes kleuren in het zand een hart…

Gevangen zit ik In mijn cel Van nauw twee meter breed En nog geen meter lang Muren van zorgvuldig Opgebouwde toekomstplannen Voorbije toekomst zonder speling Leven onderuit gehaald in de tijd Buiten mijn cel Het luide krassen Van een zilvermeeuw De lucht is blauw En zilver zonnig, alleen vogels Zweven mij naar de vrijheid…

Lichtpuntje Langzaam keert het tij boven schuimende wolken een zilvermeeuw krijst Mei Het ei is gelegd in geborgen nestwarmte de lente vliegt uit Juni De zomer ontploft een vlinderhart staat in brand de maan lacht een traan…

Met de vleiende wind Om mijn hoofd In de verte nog Ondersteund door Het bemoedigende Krassen van twee Zon geblonken Zilvermeeuwen Vertrouw ik Mijn meeuwen Jagend op de Eeuwigheid Toe aan dit Podium van Hedendaags werk En word zowaar Verleid door de geur Van gebroken fluitenkruid -------------------------- Met…

In het zand schrijf ik letters van gefluisterde woorden in de wind waar in de verte een zilvermeeuw jouw naam schreeuwt over zilte golven op vleugels van verlangen schrijf ik de dagen vooruit en adem weken in en uit langs het laatste vel dat zacht ruist in die ene schelp, ooit gevonden tussen zandstappen van gelijke passen richting…

De wereld draait door, de schemering in, flitsend vangt een zilvermeeuw nog licht. De dichter staat erbij en kijkt er naar, verlangend naar meer oorspronkelijk licht.…

Een zilvermeeuw glijdt naar de monding waar ze nipt van een waterrimpel. Populieren werpen hun schaduw naar de overkant. Ik draag mijn dochter naar haar nest. Zij kriebelt het oor met binnensmonds gegiechel en de speelse spot: "Ju!" en ik word het mikpunt, de muilezel die schuimbekt onder een donzige last.…

De zilvermeeuw spreekt mijn angst in de lagen van de lucht haar zwijgende witte buik spiegelt de onrust welke mij beneemt van de zwang op het geluk De straat beneden het spektakel is het graniet waarop ik stuit en in mijn val strekt het leven zich voor mij uit – ik tel de aders van het trottoir in de voegen begroeid met mos Vanavond…

Lopend over de naad waar schim en kille siddering samenkomen krijsen de zilvermeeuwen langs de kim pikken de echo’s van de dromen terwijl afgebladderde lokeenden en drenkelingen de zee uit worden geduwd en de laatste waarheden tevergeefs beademd worden Mompelend schopt de oude man het wrakhout voor zich uit een lege fles met een verlaten…

De trossen gaan los en zilvermeeuwen verschijnen Met sierlijke bewegingen buitelen ze hier door de lucht Zo eindeloos bevlogen tussen land en wad En soms bijna roerloos zweven ze even op de thermiek naar hogere sferen Na een duik in zee glimt hun verenpak als gepoetst zilver in de zon Krijsend vliegen ze rakelings over zilt…

Als zilvermeeuwen zich schreeuwend op het brood storten zet de glinsterende zon de rietkraag in brand. Als reusachtige zeearenden landen en elkaar begroeten kakelen hoge opgewonden klanken over het water naar de ondergaande zon.…