Alle inzendingen over zo heel stil

Heel stil, heel stil want straks heeft mamma het in de gaten....…

Soms is het plotseling stil zomaar stil héél stil je kijkt luistert en hoort niets helemaal niets dan een aanzwellend geluid het landschap lijkt open te scheuren de natuur doet voorzichtig een stapje terug dan is het weer stil plotseling zomaar stil héél stil…

alleen heel stil en alleen verbonden maar een onuitgesproken woord en weer heel alleen zoveel er om heen maar uiteindelijk leef je je leven alleen geef je jezelf weg vergeet je jezelf weer herken je jezelf niet heel stil en alleen…

aahaa zei ik heel stil in een hoekje mysterieus einde…

de vijver wacht weer op de sprong van de kikker ligt zo heel stil nog…

een laken zo wit waaronder heel stil een nieuw jaar wordt ingekleurd…

't Is stil in de polder. Het land is in rust. Lieflijk de omhelzing: de hemel die de aarde kust. Refrein: En langzaam legt de nevel zijn zilvergrijze kleed en het wordt stil, heel stil in de polder en het wordt stil, heel stil in de polder en het wordt stil, heel stil in de polder.…

Ik voel me eenzaam… Ik ben alleen… Het is heel stil… Heel stil om me heen… Waarom voel ik me zo… Ik vind het niet leuk… Iedereen is blij… Alleen ik niet… Ik voel me eenzaam… En heel erg alleen… Ik ben blij met mijn vrienden… Maar waar is iedereen… Ik zoek troost… Maar bij wie… Er is niemand… En huilen durf ik niet… Ik ben alleen…

Stil. Heel stil. Samen op de bank. Geen woord wordt gesproken. En dan op eens, van uit het niets, een gil. Ik kijk je aan, wellicht verbaasd. Nooit verwacht. Tranen over je wang. Je staat op en slaat met de deur. Weer stil. Heel stil. In mijn eentje op de bank. En dan opeens, een traan, over m´n wang.…

De duif zit heel stil ver weg de roep van een uil een windvlaag steekt op…

stil -…

Ik ben mezelf Ik ben ik Ik ben niet volmaakt Maar zo ben ik Ik weet wie ik ben En ik weet wat ik wil Soms ben ik een prater Soms ben ik heel stil Om mij te kennen Moet je dit kunnen leren; Ik ben wie ik zijn wil Zo moet je mij accepteren…

Heel stil is soms een kort moment tegelijkertijd eeuwig en omdat je het herkent ook direct weer vergeet te bewaren noemt men het slechts navelstaren…

Eigenlijk kunnen ze ook heel stil vliegen zeg je ze moeten niet zo luid zijn wie vraag ik daarboven zeg je kijk eens wat mooie dingen je daar kunt zien…

Wees stil,wees heel stil er is hier liefde aan de gang. Wees toch stilletjes,er heerst hier in de zachte stilte liefde. Het is zo mooi,het is zo vol van blijde verwachting. Hier geschiedt liefde.…

Heel stil en onbeantwoord het vragen zonder weten de antwoorden vergeten roep om liefde nooit gehoord het gedonder in de glazen woorden van betekenis en toch dat hevige gemis laat gevoel door bloed razen geopende handen vol liefde om te geven en te ontvangen bevredigt heel stil puur verlangen verdwenen zijn woorden die griefden…

Zachtjes loop ik op mijn tenen alles is sereen Ik kijk om me heen heel stil verklaren kan ik niet Maar het maakt me woordloos stille kracht die mij De kracht geeft om het negatieve te negeren…

Een poepje laten is wat ik wil stiekem, reukloos en heel stil Als een dame, netjes en beleefd zonder dat iemand het door heeft Maar het werd een grote bout stinkend, meurend, echt heel fout Van dame was geen sprake meer Ik was opeens een echte heer...…

altijd: heel stil.…

Gij staat zo heel, heel stil met uwe handen, ik wil u zeggen een zo lief wat, maar `k weet niet wat. Uw schoudertjes zijn zo mooi, om u is lichtgedooi, warm, warm, warm - stil omhangen van warmte, ik doe verlangen. Uw ogen zijn zo blauw als klaar water - ik wou dat ik eens even u kon zijn, maar `t kan niet, ik blijf van mijn.…

Ja, het is heel stil geworden, heel stil. Ik voel niet meer, dat er iets is. Alles wat bestaat lijkt verdwenen in het ‘zijn’. Mijn lichaam is verdwenen. Mijn doel is verdwenen. Mijn pad is verdwenen. Mijn emoties zijn verdwenen. Mijn gedachtes zijn verdwenen. Niets wordt er nagelaten, Maar het is er nog wel.…

Heel stil word ik na zo'n bericht…

Stil en niks Gedachten gaan Wil het niet maar het komt eraan Gedachten die niet zijn te stoppen Over eenzaam verdriet en pijn Hou op en stop en laat me zijn Over hoe wat en vooral waarom Mijn stilte is weg gevuld met veel Toe laat me los en laat me heel Stil en niks Gedachten gaan Wees stil….stil…..stil.....stil….…

als het nacht is en bijna volle maan tijdens zo’n warme zomer als deze en als je stil bent als je heel stil bent en alle mensen in je buurt zijn ook heel stil als je alleen maar het ruisen van de bomen hoort of heel ver weg het blaffen van een hond kan ontwaren of als je het verwaaide geluid van een kerkklok alleen maar kan vermoeden en nóg…

Heel stil de lucht die 't duinrijk stil omsluit; Heel stil giet zon haar goudgeel daarin uit; Vlindertjes luchtig door 't lichtblije wuiven; Dwergeiken donkre tuilen boven 't blond Van duinhelm, staan breeduit. Groot al in 't rond, Dreunroep van zee, die over 't strand komt stuiven.…

"Hier zijn ze dan, de lottocijfers van vandaag, zaterdag, april" zo sprak, hoorbaar zenuwachtig, de nieuwe omroepster Jill, thuis keek men verbaasd naar de buis, er was overduidelijk iets niet pluis, de dame leed aan "numerofobie", het werd dus opeens heel stil ...…

daar sloop iets weg heel stil in het donker als een schaduw in de nacht daar verdween het plots in een oogopslag vloog het weg als een vogel daar bewoog het heen en weer als 2 klauwen in de lucht, maar oh gelukkig was het een tak…

Bij mijn liefkozen sluit je je ogen Je droomt heel stil Voorlopig is dit alles wat je wil Bij het ontwaken, waarbij onze vingertoppen elkaar raken, fluister je dan zacht: 'Ik verlang naar een nieuwe nacht Een nacht gemaakt voor ons beiden Niets en niemand kan ons scheiden'…

Een lange nacht doorstaan, ze liepen door mijn hoofd die woorden van jou en onophoudelijk Dan maar jou bij me gedroomd, heel stil, fijn dicht tegen mij aan Ik beken, dat was heel ondeugend van me, eigenlijk best wel stout van mij Om me zo te laten gaan, met jou en dat ook nog eens zonder enige vorm van berouw…

In Hamburg lopen wilde everzwijnen In Bakoe is Joan morgen zó de klos En Oehoe lag wel héél stil in dat bos Ik zag ze echt, oranje rolgordijnen Zijn Frans en Marco al hun hoestjes kwijt? Het is zover, het is komkommertijd.…