Alle inzendingen over zoeken; volgen;

Als je wilt weten waar ik met mijn gedachten zit, kijk dan in mijn ogen Als je wilt weten waar ik aan denk kom dan naast me staan Als je wilt weten waar ik heen wil neem dan mijn hand in jouw handen Als je wilt weten waar ik mijn toekomst zoek volg me, en laat me nooit alleen. Ik hou van je, ik geloof in je.…

Langzaam volgen vingers de lijnen van dit lichaam op zoek naar een leegte waar nooit iets heeft gezeten…

Met mijn ogen volg ik jou waar je heenloopt en weer stopt denkend, jee wat moet ie nou tel de uren van de klok is het wat ik zeggen wou niet belangrijk of interessant genoeg,is wat ik je vragen zou steeds te laat en nooit te vroeg met mijn ogen volg ik jou tot je stopt en zegt, hier ben ik nou.…

Kijk mij aan Diep in mijn ogen Blijf daar niet staan Gekwetst of bedrogen Ik vraag je mij te volgen Ondanks al je pijn Stil water worden golven En jij zal bij me zijn Ik zal je leiden Door je diepste gevoel Ik zal je bevrijden Je sturen naar het doel Zij mij en hoor mij Volg mij en leef Zing vrij en dans vrij En voel dat…

uren zestig minuten van zestig seconden duren blijft het licht als ik wakker ben en donker als ik slaap enfin, dat denk ik toch, slapend weet ik het niet de biologische klok tikt verder zonder onderbreken trekt zich niets aan van uur of tijd heeft eigen telling uurtje vooruit of achteruit lente of herfst zomer- of wintertijd ik volg…

Volg het pad Dat me leidt Naar je lichaam Ons afscheid Volg je benen Tot gezicht Zie de kist Waarin jij ligt Volg de woorden Die proberen Mijn verdriet te halveren Volg de tranen over mijn mond Die zo afdalen tot op de grond…

Volg me in luidruchtige stilte, door de wilde stroming van het lot. Omringt door eenzame bladeren van hoop en de donkere schaduwen van verlangen naar het licht van uitzonderlijk vuur..…

volg mij naar de goudomrande horizon volg mij naar de diepblauwe zee en donkere nachten volg mij in de wereld vol wonderen volg mij en ik laat het licht weer stralen in je ogen volg mij laat mij je gids zijn pak m'n hand en we zullen samen vertrekken…

voeten op paden splijten het wegen oorsprong de wind het origine een oase verwisselt een storm omdat omdat omdat omdat het hard hart…

De hoogste leider van het Vaticaan, Heeft op z'n eerste digitale schreden, Als Pontifex het Twitterrijk betreden, Maar op z’n tijdlijn zie ik nog niks staan. En zie, reeds doet hij wonderbare dingen: Niets zeggen, maar al zoveel volgelingen!…

Onuitputtelijk die onafgebroken stroom uit ons stopcontact.…

Toen hij zijn hart ging volgen, Had dat grote gevolgen, En de situatie werd explosief. Zoek een liefde die je past, Want, hou anders je hart maar vast.…

Wakend zoek ik mijn gedicht. De stilte zal me volgen met elke gedachte die ik wens. Gezichten zwijgen en zoeken een ontmoeting zonder een vreemdeling. Ik ben op weg naar het einde. Ik begin met het einde. En alleen mijn schaduw weet waarom ik levenslang slaapwandel zonder één verlossende herinnering.…

de wind fluit een wiegelied langs roerloze takken die zoeken naar de maan neem me mee zingt het zwijgend kind neem me mee handen volgen barsten in het koude raam takken worden vingers die zoeken naar de maan stil zingt de stem van het zwijgend kind wiegend op de wind…

Wat ik schrijf zijn de woorden die ik vertrouw en volg waar de dromen mij zoeken en ik schrijven mag tot ik wakker weer vergeet waarom mijn naam niets meer belooft en ik alleen de angst een nieuw verhaal beloof…

In jou wil ik verdrinken, met jou wil ik verder gaan. Ik hoor mooie melodieën klinken, kan niet wachten, blijf niet staan. In jou heb ik mij verloren, mijn dromen en al mijn zorgen. Met jou gaat het me weer lukken, om elke dag het leven opnieuw te plukken.…

Twee ogen zijn van mij en volgen mij want ze zien mij in de spiegels die we niet haten omdat ze nooit scherven achterlaten en met dezelfde mond altijd vragen waarom ik met dit gezicht blijf zoeken en alleen voor mijn minnaressen dit liefdeloze lichaam achterlaat…

De mens verandert niet Spiegelt zich aan de onbekende Of het een kerel is, of griet Een ieder draagt, zijn of haar ellende We gluren en we volgen Met onze ogen de ander En geen enkel mens is Daarin veranderlijker. Maar denk erom; ga niet staren Want voor je het weet, stelt men de vraag; Heb ik wat van je aan?…

Je treurige ogen volgen mij weg of onderweg je bent me heilig. Steeds mag blijken dat in zoeken, lachen, huilen ik jou steeds zal blijven wees gegroeten.…

Deze nacht is een gevonden spoor waarlangs ik zoek naar een echo die ik volgen kan en die elke stilte weer laat beginnen met de schaduw die zijn eigen nacht zoekt en mij weer zal vinden zolang ik in elke zwijgende nacht verdwaal…

Mijn ogen volgen de zwermen vogels vliedend voor de nacht Ook ik zoek iets warms en zacht om me tegen vroeger te beschermen De schemer die zich meester maakt over lage landen en gekerfde geest roept angst op en versterkt de vrees voor wat me tot nu toe heeft gemaakt Dus schuil ik schuchter tot de morgen en zoek naar jou die ik nog niet…

hij groef en spitte alles om op zoek naar aandacht en waardering voelde zich de koning op zijn vakgebied als primus inter pares maar medebroeders had hij niet in volgen en begrijpen schold ze uit voor eigenwijzen aan een handvol dwepelingen en verdwaalden baarde hij zijn kennis en wat kunde dat was de aandacht die de wereld hem…

in het rood van de maan zie je wolken schuilen... in de stilte van de nacht hoor je wolven huilen... de bloedmaan beheerst de kilte straks wordt alles donker en duister voor eventjes maar... dus luister, luister naar de echo van de stilte je hoort je hart zo minzaam kloppen je voelt het bloed naar je hoofd toe stijgen je mond valt open…

Weer gedachten volgen en puzzelen met de werkelijkheid van niet dezelfde dromen en wachten op schaduwen van ijs die vergaan in een eenzame wanhoop.…

Al je honderd ogen en al je monden vragend achterna zal ik verslagen volgen. En gebogen waar ik vergeefs de oude gangen ga zoek ik jouw geur in tijd die mij nog rest zoals een teef haar weggegeven nest. ----------------------------------------- uit: 'Niet ik beheers de taal', 2004.…

comisch, is het niet, dat telkens als ik jou weer zie rampspoed en ellende volgen, pijn en verdriet de weg naar het hart zoeken en dat vele jaren lang dan aan het einde van de reis in de winter des levens en dan zal ik naar u komen maar niet langer als vijand, maar dan zal ik u als vriend omarmen…

mijn stap gaat voor duwt blauwe mijmergolven over drempels van hard steen in dampen van zomer hoog rondom het licht wolkt golvend stijgt lang ik volg traag in zacht glijden en stille aarzeling vooruit ik huiver warmte om me heen zie mij zoek mij kijk mij aan volg in lome trage beweging de watervaste dunne lijn naar mij aarzel en verstil…

lopen in rondjes door het leven met je hoofd zo licht gebogen je ogen tellen wel de stappen maar je geraakt er niet meer uit de cirkel is hier niet meer open hij blijft op slot, gaat vicieus anderen gaan reeds vertellen hij is bizar en mysterieus de oorzaak zoekt hier naar gevolg en de kringloop wint zo sterk aan kracht in een leven vol…

Ik blijf de zon maar volgen.…

Niet aangeraakt ben ik nog steeds verlost en volg ik de dankbare gestalten. Op zoek naar verhulde gezichten die schaduwen willen zijn. Van een droom die de kou kan verdragen als de stilte na een hoopvolle dood.…