Alle inzendingen over zoeken naar andere taal

Een weldaad, Voor diegenen, Die het zoeken? Of de taal, Die ons vertelt, Wat we missen?…

Populisten die zoeken naar nette taal. Wie zijn eigenaardigheid verliest, is pas echt verloren. Wie gaan op zoek? Wie vindt? Geen psychiater kan daarbij helpen. Geen wijze kater. Geen kind.…

Het zijn de doodgewoonste dingen die een dag kleuren, of het nou de wind is of de bladeren die geuren, de lach van een kind is wat ik het mooiste vind, maar de doodgewoonste dingen, maken je dag compleet…

ik wilde jou uit het beeld bevrijden je moet er wel in geloven de mooiste ontzetting lees je tussen de regels door zonder magie lukt dat niet alles begint met loslaten in een berghok gevuld met zanderige woorden…

niet de taal uitvinden maar naar woorden zoeken die als een puzzel passen op de juiste plek zoals zoeken het bewust kijken is naar een mogelijke vondst zo zal het altijd zijn de dichter maakt zich ondergeschikt aan de taal de taal staat het verwoorden toe van een gevoel...…

nergens wordt het later in de tijd die zich verhult met omlijnde schaduw trekkende bewegingen, een uitgewoonde cirkel die september tracht te ontwijken door de vensters voor even te sluiten het bladerdak ontrafelt minitieus het ontsproten jeugdig licht dat gespleten de eindigheid voorziet van baldadige invasies welke de chromosianen…

ik hoef er niet over na te denken taal gaat diep in m'n gedachten nog voor ik iets gezegd heb bijna alles in m'n gedachten is taal, ook al zoek ik naar woorden die iemand van mij wil horen maar nooit hoort omdat ik ze niet zeg terwijl ze er zijn los van alles behalve van de taal…

Ik had een kouwe neus en kouwe handen, Dus zette ik een bloempot op z’n kop, Al vrij gauw warmde heel de ruimte op, Dankzij de lichtjes die daaronder brandden. De gloed werd heel intens, zo merkte ik… Te laat! m’n hele huis stond in de fik!…

Wat is schoonheid? Is het, het uiterlijk van dingen? Dat ziet ons oog. Maar er is zoveel meer. Een prachtige roos beroert ons hart. Geeft ons een warm gevoel van binnen. Je weet niet waar het hem in zit. Is het haar geur? Misschien ook wel een beetje. ’t Is enkel maar een bloem. Haar schoonheid verwelkt. Dat geeft verdriet, maar…

Ik wandel in de bergen langs steile rotsen, diepe kloven, maar immer over 't gebaande pad door vad'ren uitgesleten, door velen reeds betreden, zoek ik naar boven en beneden, turend op de rand: het gat waarachter werk'lijk dingen zich verbergen en ik mijn bedoelingen kan zeggen: te moeilijk is het om iets bloot te leggen.…

In jou wil ik verdrinken, met jou wil ik verder gaan. Ik hoor mooie melodieën klinken, kan niet wachten, blijf niet staan. In jou heb ik mij verloren, mijn dromen en al mijn zorgen. Met jou gaat het me weer lukken, om elke dag het leven opnieuw te plukken.…

hun lippen zoeken woorden op plekken waar ze vloeiend overgaan ze ademen nieuwe taal met lichamen die elkaar begroeten en verstaan…

Laat mij zoeken, blijven zoeken naar wat ik niet vinden kan. Niet in heel geleerde boeken, niet in verzen zonder tal, enkel in de liefde vinden, kracht in heel dit koud heelal. ‘k Zie alweer de botten komen aan de takken van de bomen.…

voetje voor voetje schoorvoetend snelwegen, wegwezen wandelpad stapje voor stapje modderschoenen schone lucht adem gehapt verdwalen moed in schoenen eind zoek terug naar start stap voor stap wegwijzers begaanbaar pad bonzend hart…

De letters dansen ongeremd ongetemd slaak ik mijn zuchten hopend op golven woorden worden ingehaald door interpunctie de functie van de taal is echter het kabaal En dus verdwaal ik behaal ik diploma's in talen nooit verschenen verdwenen lettergrepen grijpen me kijken me aan op zoek naar betekenis…

een vlaag gebroken wind verschraalt contouren van een boom, zo naakt nu stramme kou zijn takken kraakt en bloemen uit hun zomer haalt de wereld huilt wat vogels op een kaal terras verborgen achter vuil en steen hun veren door de vorst uiteen slechts dievend tussen blad en plas een kruimel dood in hoogtes glanst turquoise lucht een zachte…

er zouden niet zoveel letters moeten zijn want die leiden tot een brei van woorden die op hun beurt verworden tot zinnen zonder tal als die dan ook nog moeten rijmen is het einde zoek…

kleur klank en toon leg alles naast elkaar zoek verbinding tussen de rusteloze snippers je hoort zijn klare taal…

Een beeld van moederliefde schrijf ik spreek haar taal ik schets een kronkel als die niet mee wil met de buiging in ’t verhaal schets ik een haal ik zoek naar rijm en ritme noem het knoeien worstelen met taal ik bouw een beeld dat reeds bestaat maar overgaat in woorden geef het een naam verschuil de zin maar het spreekt niet…

de meeste dichters zijn altijd op zoek naar nieuwe woorden en die schudt je nu eenmaal niet zomaar uit de mouw zelf speur ik naar duidelijke taal waarmee ik simpel kan verwoorden hoeveel ik van je hou…

zij was zijn hele lieve pop haar pop nog in haar hand hij had zijn drive speelgoedauto´s, nu gesloopt total loss door contact met een kindervriend hij kon het leven niet meer aan nooit meer rust, angst en spijt in hoofd en geest gekozen dood, nu voor altijd, hij is een kindervriend geweest…

wat er nu voor of achter ’nadat’ volgt waarom beginnen met lange zinnen en kort eindigen? het zicht is geheel aan mij wie bepaalt de regels? zij die soms niets delen doch alleen incasseren zoals reacties onder poëzie zoals ik, die toch graag deelt want lezen is gelijk uit een bundel zoals de Bijbel de Thora of Koran waar kan ik reageren…

zeg dat je haar nog hebt de taal je niet verweesd bent van het woord je het drijfzand niet zal zoeken zeg dat je een vogel ziet in de wolken je ziet hoe donker water lichter wordt je met me wacht tot je spreken kan…

in het rood van de maan zie je wolken schuilen... in de stilte van de nacht hoor je wolven huilen... de bloedmaan beheerst de kilte straks wordt alles donker en duister voor eventjes maar... dus luister, luister naar de echo van de stilte je hoort je hart zo minzaam kloppen je voelt het bloed naar je hoofd toe stijgen je mond valt open…

Het is een chaos in mijn hoofd van woorden buitelend over elkaar heen op zoek naar volgorde een begin een eind wat is zijn slechts elementen van taal los zand verstoven in de eindeloze wereld van gedachten…

lopen in rondjes door het leven met je hoofd zo licht gebogen je ogen tellen wel de stappen maar je geraakt er niet meer uit de cirkel is hier niet meer open hij blijft op slot, gaat vicieus anderen gaan reeds vertellen hij is bizar en mysterieus de oorzaak zoekt hier naar gevolg en de kringloop wint zo sterk aan kracht in een leven vol…

Ja, Klijnsma heeft het beste met u voor: Uw ouderdomspensioen daalt vast en zeker Dus waarom wordt u zelf geen groentekweker Begin een moestuin en eet lekker door Maar Spekman zegt: dat moeten we niet willen Hij heeft met haar een appeltje te schillen…

Niet mijn taal wordt steeds gesproken in woorden of gebaar maar de blikken zullen zoeken als de zielenspiegel met begrip voor elkaar.…

De taal der Elfen is de taal van de liefde Een taal die ik spreek noch versta Het Rijk der dromen en innig verliefden Ik zoek haar en ik spreek haar na Maar liefde is meer dan enkele zinnen Meer dan een stem of een tedere blik Het laat zich benijden en laat zich beminnen Misschien is het meer dan alleen jij en ik Het laat voor zich vechten…

tijd te weerstaan die mij in m’n noodlot terzijde zal staan mijn taal, de let’ren die kunnen lieven bezeren uitleggen liegen bedriegen boosaardig en zeker dodelijke momenten als werkelijkheid kunnen laten ervaren pluk ik langs de oever wanneer ik zoek naar evenwichtigheid met een zweem van melancholie mijn taal, laat me geef me…