Alle inzendingen over zomerdroogte

zomerdroogte - zelfs de appeltjes aan de boom vergaan van de dorst…

verbeelding raak je de winter een handbreedte van mij af er rust geen tuin meer onder je woorden of de enkele bloem die ik van je lippen pluk wendt zich af van het geluid wanneer ik het veld meet, dat doodstil de vlokken telt in onrustige dagen van verweer ik vind nog slechts het zwijgen, rouw tot bloedens toe zelfs in zomerdroogte…

ik bied je nu mijn bloemenwei het voorjaar is nabij ja, eindelijk vorstvrij het gras groent sneller in het bloeien, laat het zaad door zomerdroogte niet nogmaals verschroeien kom mijn korenbloem je ogen zijn blauwgroen spikkeltjes om in te struinen een lentezon om je te bruinen laat de wereld wijsheid weten in samen kindzijn kun…

Buiten in de zomerdroogte zijn alle geluiden rond en verend. Aan lange draden van licht zweven de acrobatische vogels. Bomen staan in wonderen te geloven. En de wandelmensen maken hun oude benen wijs dat het groene leven nooit meer eindigt.…