een nieuwe dag begint
het licht is nu zacht
alles is nog verstild
blauwgrijs, ginds in de verte
een silhouet van geboomte
langzaam aan roert zich leven
een vogel zingt een lied
zomerrozen geuren
de zon wint aan kracht…
Mag ik de zomerrozen begroeten
die her en der in de plantsoenen
teken zijn van mijn vijfenzestig jaren
en het wisselende feeërieke licht op mijn muren
Het licht en de rozen begroet ik met tranen
om het afscheid, zo nabij
om de liefde, zo groot en oneindig
die ik droeg
voor wat mij gegeven was.....…
'k Laat je niet zonder liefde zijn
'k laat je niet verkillen in een koud graf
de zomerrozen die voor jou gaan bloeien
gaan je zo vaak zeggen: hoeveel ik om je gaf.
'k Laat je niet zonder liefde zijn
de nachtegaal zal nog voor je zingen
als toen ik mijn eerste verzen voor je schreef
en onze beide harten in eindeloze verrukking dreef.…
in de zomerzee van jullie liefde
tekenen zon en wolken
witte golven van de branding
als vluchtige sluiers over het strand
waar zandkorrels jullie harten
in een tintelende beweging
voortdurend omhelzen
verenigen zielen zich op het ritme
van hooggewelfde woorden
en vlechten dagen zich
in een beminde gloed
laat de bindende klank…
132
Bezig met laden