73 resultaten.
zondagmiddag
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.487 zondagmiddag zag ik jou
je handen in je haren
wachtend in de kou
verkild waren je ogen
versteend was je gelaat
de witte wereld om je heen
leek je te gedogen
er was geen mens op straat
behalve ik die je daar zag
zoals je stond, gebogen
sprak ik je aan
en zag de treurnis in je ogen
maar toen ik je omarmde
in een wanhopig streven
je met mijn…
Zondagmiddag-eenzaamheid...
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 678 Waar gaat het allemaal over
zo mijmerde ik altijd,
als het ging
over dingen als:
zondagmiddag-eenzaamheid...
Iedereen heeft ze toch,
zo dacht ik altijd,
familie en bekenden,
toch slijt je heel wat tijd
met volslagen
onbekenden:
zondagmiddag-eenzaamheid...…
Zondagmiddag
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 802 Zondagmiddag
en de tuin staat open,
klim-op de muur
de zon en ik,
ik zou vandaag
Hedera Helix willen heten
en het gras bestaan
en de bomen in mijn tuin,
ik vraag het licht
binnen te komen
en de vogels
vraag ik uit eten,
ik leer dingen te zeggen
als nu,
nu het rijpen kan beginnen.…
Zondagmiddag
gedicht
2.0 met 58 stemmen 19.814 Zondagmiddag, de krekels naaien de stilte.
Ik volg de spoorbaan, de brandnetels bloeien,
de bramen smaken naar niets en naar bloed.
Het dorp ligt verscholen in dichte grijzen.
Ik herken het, dit lopen: zo kwam ik thuis.
Van het nog warme huis staan de ramen wijd open.…
Zondagmiddag
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.540 Zoals je vroeg aan mij
Of ik nog verliefd ben op mama
En waarom ik geen bank heb in die kamer
Zo snijdt die middag door mijn ziel
Jou gelukkig
Niet begrijpend
Te zien
Spelen met onwetendheid.…
zondagmiddag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 306 veroordelingen
van de tribune het spel wordt minder het publiek
verleent rommelend gewicht wanneer het bij een
goed schot heelhuids gonzend oplicht
de afloop heerst met gedempt zwijgen wanneer
groepen naar de uitgang rijen niet gewonnen verloren
de clubtrots schoenzolen vlakken van trappen het verhaal
duikt omvochten in afgemeten passen
de zondagmiddag…
Zondagmiddag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 138 Loom septemberlicht,
Warm voor de tijd
Van het jaar -
Op de grens
Van het najaar
Dat te wachten
Staat nu de zomer
Haar tenten
Hier bij ons
Aan het opbreken is,
Beneden op het
Terras met uitzicht
Op de eeuwenoude
Toren waarin de
Eeuwen voorgoed hun
Intrek hebben genomen,
Sta jij frites
Te bakken in je
Eigen tent…
Zondagmiddag
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 77 Ik zit hier heel alleen
en overdenk de dingen.
Alles is kalm en rustig.
Toch ben ik wat verdrietig.
Er is zoveel leed om mij heen.
Allemaal worden we oud.
Pijntje hier, pijntje daar.
We drinken koffie
en praten wat met elkaar.
Dat helpt, het leven is dan niet zo koud.
Toch kan het zo gebeurd zijn.
Het geluid van de ambulance
rukt je…
Wie geeft er nog 'n zier?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 246 zomaar
een zondagmiddag
waarop kinderen
zich Johan Cruyff wanen
of Johnny Rep
oeverloos achter
een bal aanrennend
koppen, aannemen, overspelen,
aanvallen, verdedigen
tot de scheids affluit
zomaar
een zondagmiddag
waarop kinderen
verdrukt liggen
onder vers
geschoten puinhopen
hopend op
reddende engelen
die hun bevrijden zullen…
Kerkje
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 207 De stilte van
ons dorpje op
een late
zondagmiddag
spreekt haar
eigen taal.
Zij vertelt van de
arbeid
die werd verricht
en die nog moet
worden gedaan.
De kerk staat er
middenin, als
symbool van de
geconcentreerde
energie
waarmee hij
werd gebouwd.…
Goden verzoeken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 431 Als opa bezoek ik een kinderboerderij.
Mijn kleinkinderen gaan aan de slag.
Eindelijk vind ik een kringloopstoel.
Opa heeft koffie aangeboden gekregen.
Zuchtend steekt grootvader een sigaar aan.
De oude stoel zakt gelijktijdig in elkaar.
Opa zakt mee en ligt gestrekt op de grond.
Roken is dodelijk zegt mijn sigarendoosje.
Roken is hier niet…
Ondergang
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 430 De zondagmiddag
liep weer eens
op een bloedig hanengevecht uit.
Haar woorden.
Mijn zwijgen.
Haar bleke handen om het glas.
Mijn afgewende blik.
Opeens spoten haar ogen
het avondrood
woest in mijn gezicht
en ik besefte
dat het laat was.…
Kronenburger park
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 van het lied
komt me
over de lippen
De sfeer
van de zondagmiddag
neemt er
even z'n keer
Ik slenter over
het ingesleten wandelpad
neurie 'n strofe:
'kijk goed rond in ons paradijs'.…
Weer naar Emmen
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 175 In Emmen, zondagmiddag om twee uur,
Dan zullen acht plezierdichtfinalisten
Elkaar het kampioenschap gaan betwisten
Met humor en met rijm en met veel vuur
Kom niet te vroeg, u moet er goed op letten
Uw klokken weer op wintertijd te zetten…
Zondag naar Emmen
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 206 In Emmen, zondagmiddag om twee uur,
Dan gaan de acht plezierdichtfinalisten
Elkaar het kampioenschap fel betwisten
Met humor, rijm, en ook met heel veel vuur
Kom niet te vroeg, u moet er goed op letten
Uw klokken weer op wintertijd te zetten…
Herfst
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 721 Op een zondagmiddag
zag ik de herfst komen
aarzelend kroop het geel
in het groen van de bomen
het leven klonk gedempt
met de wolken laag
voor het eerst na maanden
was de verte vaag
een moment van stilte
zomaar in een laan
ik kon het zien en horen
de herfst kwam eraan…
Apenrots
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 195 We schrijven zondagmiddag veertien uur:
Het light verse kampioenschap is begonnen.
Wim Meyles heeft natuurlijk weer gewonnen,
Maar elk streed daar vol passie en vol vuur.
Acht strijdende poëten op een rij,
Ja, Emmen had een ‘apenrots’ erbij.…
Snoep uit de glasbak
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 324 Kleintjes op bezoek,
op een druilerige zondagmiddag
Ze spelen, op verzoek
tot de jongste het ultieme zag
Oma, mag ik een snoepje
uit de glasbak vroeg hij?
En wij,
we kwamen niet meer bij!
Op het buffet stond een bokaal
van kristal,
gevuld met lekker dingen,
maar hij zei:
mag ik een snoepje uit de glasbak?…
Schilderij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 Witte vegen tegen een strakblauwe lucht
God schildert op deze zondagmiddag
een van zijn oude ontwerpen
steeds weer opnieuw
Een afgeleefde wuivende populier
danst gelijk een ijverige kwast tegen de hemelboog
Jonge eksters krassen van vreugde
Een levendiger schilderij zal er nimmer bestaan...…
Ontmoeting op de carpool
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 95 Jij bent net iets eerder
Op de carpool dan je man
Die daar in 't geniep
Zijn lief op wil wachten -
Dat jij als zijn echtgenote
Daar nu staat valt hem rauw
Op het dak,
En terwijl zijn heimelijke
Liefde uit voorzorg maar een
Extra rondje gaat rijden
Om onnodige heibel te vermijden
Schreeuw jij luid en duidelijk
Jullie huwelijk…
Regenbode
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 68 Kitsch verstaat de schoonheid
van twijfel die is toevertrouwd
nu uren in zinloosheid zichtbaar zijn
naast elkaar verzameld
in ivoor en porselein
geldt de wet van herhalen
dit is alles wat we zagen
even die aarzeling
daarna honderd vragen
dit is alles wat we zien
opnieuw die twijfels
zonder antwoorden
die zondagmiddag bij de regenbode…
Zolder
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 98 De vlizotrap naar onderen gelaten
De zolder stap voor stap toen opgegaan
Je wilt niet weten wat ik daar zag staan
In verre hoeken en verloren gaten
Versleten schoenen in diverse maten
Ze kwamen uit vergeten tijd vandaan
De vlizotrap naar onderen gelaten
Je wilt niet weten wat ik toen zag staan
Een monty coat waaraan de motten vraten
Wat…
wennen alleen?
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 621 Wat wil je, het went wel
elke keer maar alleen zijn
het komt bij ieder op
het klopt bij iedereen aan
misschien wel op die nutteloze zondagmiddag.…
9 september
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 692 Hoe hij
ook begon, elke keer kwam hij niet
verder dan die zondagmiddag.
Zij zaten samen in het parkje,
twee blokken naar rechts om de hoek.
Picknick en veel lachen. Praten over
koetjes, kalfjes, schapen, een herder.
Alles was zo vredig, alles was zo hier
en nu. Zij zei: ‘Er bestaat een hemel,
een groene eeuwigheid. Een God.’…
Richtingaanwijzer
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 508 luchtbed raasde hij heen en weer
de golven die hij maakte waren giga groot
dat kwam vooral door de speedboot
die hem met hoge snelheid trok over het meer
Helaas is het met hem nogal misgegaan
toen hij zijn arm uitstak om linksaf te slaan
---------------------------------------------------------
(Een 19-jarige man uit Middelie is zondagmiddag…
reizen (2)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 221 het trage tikken van de klok
benadrukt statig de gestolde stilte
op zondagmiddag is mijn venster
op de wereld de doodse eindeloze
straat waarin zelfs de hond
zwijgt en slaapt
het hart kan de oppervlakte
niet bereiken om op de tong
te liggen
in deze onbeweeglijke uren
glijden mijn ogen voorbij
de horizon naar de eindeloze
sterrenregen…
muffe koekjes en rabarberspijs
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 597 zondagmiddag kwart voor twee
ik schep rabarberspijs in het ronde potje
er zijn er twee, eentje leeg om op te halen
eentje gevuld om mee te brengen
bellen hoeft niet maar ik doe het toch
hoewel ik weet dat de deur al enkele keren
op een kier heeft gestaan alsof
die Zwitser de tijd zou vergeten
placemats in knallende kleuren houden
de kinderen…
3 drAnkelingen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.111 de jongste heeft zijn hond
op schoot genomen
't is nog vertederend ook
de anderen echter
zijn op het oog verder
van de weg geraakt
waardoor de wereld
zonder drank voor hen
niet langer is te harden
als getuige van een tijdsbeeld
op deze zondagmiddag begin novenber
waarop bomen de bladeren laten vallen
stemt ook dit tafereel mij herfstig…
Park
gedicht
2.0 met 127 stemmen 30.471 Want er valt weinig te verwachten
van een vijver
dacht hij
terwijl hij op een zondagmiddag
op een bankje in de schaduw zat
En bleef de rest van de middag een peinzende
introverte gestalte die niemand groet
hij zag een man passeren
hij zag een man met hond passeren
hij zag een man met vrouw passeren
Toen is hij naar de vijver gelopen
en…
middagje achtertuin
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 428 alleen wat schaduw tegen de hitte
over een tuinstoel met een boek
meer dan genoeg om zo’n lome
zondagmiddag te verluieren
onder de tafel bedelt een mus om
de kruimels van een appelflap
bijen zoemen nog gestaag boven
uitgezomerde bloemen
op het dak doezelt een honkvaste
duif terwijl ik traag de ogen sluit
en het boek haast ongemerkt…