Zacht daalde een zondagsrust, ik lei mij dromend
In ’t geurig bloemgoud, dat de wei bemint,
En voor mij rees, het groene veld omzomend,
Een berg van beuken, wuivend op de wind.
Ik zag hun toppen, beurtlings licht en donker,
In vlammend opgaand en weer uitgeblust,
Zich tot dit spel van schaduw en geflonker
Alle gewillig lenen, onbewust.
Doch…
witte december
morgen
zondag zonder
zorgen
de straten
onbeschrijflijk
vredig ingeslapen
kom mee
en zie
hoe schittert
toch
dit witte
pak
als diamant
op ‘t rode dak
en ‘k
weet dan
wel in
‘t hel gestraal
dat ‘t werk
is
van ‘t
zonnespel…
In stilte van dromen zwemmen zwanen
naar het liefdeseiland bij ’t spiegelmeer
genot drijft op wolken, in maagdelijk wit
onvergetelijk blijf je in de droomvakantie
met je hart als ontvanger van het zonnespel
schrijf je poëzie voor je gebruinde minnaar
die in zijn korte broek nog even een brood haalt
en op aardse voeten naar de klok kijkt.…
Kalme golven, onbevangen van tijd,
het eeuwig eb en vloed met betoverde toekomst,
eeuwig zonnespel zonder thuiskomst:
vrolijke dans, een speeltijd voor altijd.…
Zij komen geschoven, zoetjes geschoven,
Hobbelbobbel, kristallig klaar,
Met korte klokjes even naar boven,
Zijigjes achter en naast elkaar;
Van ver weg, langs stille vlakte,
Uit diepe, koele, milde wel,
Droomrig groen onder 't groen getakte,
Zonnighel onder 't zonnespel;
Dommelzacht in den schaduwdommel,
Waar 't langs 't bruine huisje…