Alle inzendingen over zonnestraal

Is het leven meer dan een dag Met zonnestralen in het oosten Loodsen van de dagenraad Met een purperen sluier Kruier van een nieuwe hemel Als de deken Waarin we worden gewikkeld Zodra het gordijn open gaat Is het leven meer dan een dag Met de ochtend aan de horizon Gezonden in een nieuwe luier Gewassen door de dauw Koud bij de eerste…

verder Verder dan je ooit wilt zien, Want elke seconden is je teveel Het vangen van dit licht Is als een idee in een wolk, Want soms komt het en soms niet Het is nooit te zien, Want het is voelen Net als mijn rust Het moet je raken Diep in het hoofd, Maar ook in je lichaam Het licht moet je voelen En naast je laten lopen Als een zonnestraal…

Puntgeveltje, met trapkens vier, vijf, zes, met houten luifel en hoog bordes, half verscholen in loverpracht, spiegelt het zich in de stille gracht ; en als er een zonnestraal over zinkt, al wat er aan is schittert en blinkt de ruitjes in de vensterboog en 't gouden weerhaantje heel omhoog .…

Kijk, een zonnestraal valt neder En borduurt met schitterend goud Een lief’lijk randje om het lover, Daarna op het groenbruin hout. Denkend aan voorbije dingen Lig ik onder een forse boom. Zachte windjes die zingen Een symfonie, als in een droom. Flitsen uit het leven komen; Flitsen uit het leven gaan Onder deze oude bomen.…

Er waren feesten en gezangen Begrafenissen, droevenis En daartussen ambivalent verlangen Aan wat er was en niet meer is Er waren zomers met z’n allen Er waren winters, alleen en kaal Je zag vaak in oktober bladeren vallen Een lentedag met zonnestraal Ik zucht zonder vals sentiment Grijp de herinnering in de kraag Om dat, wat we ooit hebben…

Een zonnestraal schittert tussen kruinen van kale bomen schaduwen strekken zich naar voren uit, werpen grillige patronen op de modderige grond van een verlaten bospad dat glimt in 't frisse winters nat terwijl een klein meisje er stil loopt te dromen.…

De eerste zonnestraal beschijnt jouw schitterende huid Mijn hart klopt gestaag. Alleen voor jouw zingt de merel luid. Ik ontwaak jou fluisterend in je oor met een kloppend hart waarbij je mijn bloedstroming hoort. Blijf maar hier zoals je ligt je droomt hier mooi in het licht blijf maar hoe je nu zo ligt.…

De bloemen stonden, Trossen en kelken, Schommelend en wiegend, Pralend en teder, Terwijl Hij, kijkend, kwam; De duinrand waasde Leeuweriken schoten - Paarlen van klank en Vederen van vreugde - Door de zonnestralen Boven Zijn hoofd.…

Met het oude ochtendgloren wordt de winter weer geboren Mensen in warme winterjassen die voor d'ijzel op moeten passen Zonnestralen langs witte velden die ondanks dat wintersweer melden Kinderen die met ouders schaatsen die zich glijdend van stek verplaatsen Met als beloning warme chocomelk er is genoeg voor 'n ieder,voor 'n elk Om…

En wat betreft de warme zon, vergeet gauw u verdriet want ganse dagen zonnestralen verzengend heet op jou zien dalen dat is toch ook het leven niet. Geloof me vrij als ik u zeg dat, die zich roekeloos geven aan vreugde en intens genot, U nooit gaan overleven!…

Bovendien komen vroege zonnestralen in licht en warmte op die voortaan de dagen ontdekken en innemen waarbij elke vorm van donker en duister wordt opgelost in het luchtledige waar ook een plotselinge sneeuwval en late wintervorst het hazenpad hebben gekozen.…

de donkerste zielenroerselen bezorgd Liet hem getuigen van bomenmoord tijdens ijzige winterfeesten terwijl hij eenzaam achterbleef in bevroren bosgrond bedekt met de achtergebleven naalden van zijn talrijke dennenfamilie Zijn tijd als esdoorn liet zijn blad helderrood opgloeien alsof er bloed doorstroomde Liet hem in vlammen opgaan als zonnestralen…

Wanneer namiddag bijna ten einde loopt en nieuwe avond zich aanwendt, wordt het puur licht stukje bij beetje minder en nadert de schemer waar dichte wolkenlucht openbreekt van waaruit een blauw plechtig wordt onthuld waarin enige zonnestralen zich openbaren.…

Open, onbevangen en nieuwsgierig fladdert jouw glans rustig voort tussen de kronkelende lijnen van gras en takken in een landschap waar glooiend groen zich van haar beste kant laat zien tot wanneer laatste zonnestralen hun blik nog even werpen op jouw verschijning; een schaduw nabij.…

Bovendien komen vroege zonnestralen in licht en warmte op die voortaan de dagen ontdekken en innemen waarbij elke vorm van donker en duister wordt opgelost in het luchtledige waar ook een plotselinge sneeuwval en late wintervorst het hazenpad hebben gekozen.…

Elke keer weer slaag je in je opzet om een bezoeker of voorbijganger te ontvangen met jouw open lange gebogen armen waarop verschillende paars-wit getinte bloemen bloeien op hetzelfde moment laten de zonnestralen de frisgroene bladeren glinsteren.…

pees die schreeuwt om rust de keuze tussen angst of evolutie lijkt stap na stap mijn ingewanden te verscheuren ik dank de Aarde, de dauw en de Zon met zout korrelend uit huid en ogen ik voel niet langer asfalt noch aarde verheven boven de weg van de behoeftige de stappen die langzaam verstommen onvrede en woede bloeden uit mijn buik zonnestralen…

stoere maken van het hof maakt vogel zijn een vak, De eenden hebben niet zo'n haast in het nog koude water, De grond is nog te koud voor eieren dus wordt het wat later, De allereerste zwaluwen suizen sierlijk door de lucht, Zij pakken her en der insecten doeltreffend in hun vlucht, De hagedoorn en wilg vertonen trots hun volle knoppen, Een paar zonnestralen…

Ik wil varen Varen met een boot Door golven, door zonnestralen En door zwaar weer Kijken naar die stad in de zon En voelen Waar mijn start Nooit mee begon Ik wil varen Varen als een kapitein Met een ego, met een trotse blik En met zijn tranen Omdat die kapitein Zijn hart liet zien Maar never nooit Zichzelf kon zijn Ik wil varen…

Dus geven wij haar ter verandering een stichtelijk gedicht Dat ze met zonnestralen mag worden overgoten En op naar volgend jaar Wat hebben wij er weer van genoten Mijn schoonmoeder is jarig Daar ben ik mooi mee klaar…

De warme glans valt over je gezicht, zonnestralen op jouw gericht! Zo'n kil maar ook een warm gevoel vanbinnen, ben jij degene met wie ik een toekomst ga beginnen? Denkend aan jou, met jou wil ik leven, ben jij degene aan wie ik het ja-woord zal geven?…

Wanneer de warme zonnestralen Een stroom van licht, een stroom van goud Doen vloeien over veld en woud, Zou 'k vrezen heel verwaand te lijken Als ik mijn zwakke glans liet kijken; En deed ik 't al... 'k wed, dat bij dag Toch niemand 't zag. Och! denk om mij, mijn lieve kind!…

Scherpe tanden staken in de blauwe hemel en tussen afgebroken kiezen kierden zonnestralen, in die kloven voelde ik me veilig. Hier zou ‘k weer willen wandelen vanaf het spiegelende meer, langs 't pad de schuine afgrond peilen, stappen in de schaduw en onverwachte sneeuw.…

voedsel wat de laatste zomer heeft gebracht, roerloos drapeert de mist zijn vitrage over de velden ganzen strekken de poten in de vloeibare lucht, witte gedachten blijven achter,dwarrelde veren als ze zijn vertrokken, in een houten lijst gevat, geëtst in een terzine, de gekromde tijd verschuift, de wereld wankelt in z’n sporen tot een late zonnestraal…

De nacht heeft schijnbaar smetten van gisteren ook die van vandaag werkelijk op haar voorhand al in een handomdraai blijkt nu echt weggedaan, vele gulle gouden zonnestralen spreken ons aan.…

Het klaart sterk op boven zee, Alum Bay in zonnestralen. Alle contrast wordt zichtbaar, ik wil het licht tegemoet. Of is het de onrust, die mij naar buiten drijft? Vooruit, kop in de wind! Loop naar het leven gebogen. Achter mij ligt de pier, donker, door golven omspoeld. Hier verliest het land zich aan de zee.…

terwijl kleine zonnestralen een baan tussen de takken laveren, hun geel goud schilderen op groene loveren. Ochtenddauw parelt in diamanten kleuren op fijn vertakte spinnenwebben, een betoverend kleurenpallet dat tegen de middag fletsend weg zal ebben ...…

Een kat ligt urenlang te suffen vaak op ’t beste plekje in de sofa, waar de warme zonnestralen zacht op z’n snorharen vallen. Een hond toont zich eveneens snel tevreden zolang hij maar achter een bal kan lopen, of de benen van een bezoeker gaat besnuffelen op een manier waar wij rode oren krijgen! En neem nu een gewone koe.…

Aan wie de warme zonnestralen, De wind, de wolken ginds omhoog? Al wat de hand niet kan bereiken, Wat wij bewondren met het oog? Aan wie behoort 't geronk van 't vliegje, Aan wie behoort des leeuwriks lied? Het stil geritsel van de blaadren, Of 't zachte murmlen van de vliet?…

Mogelijk komen zij in elke warme zonnestraal en in een sneeuwvlok die valt zo ook in iedere druppel regen de beeltenis van haar tegen. Haar wanhoop was zo groot voor haar werd het een gegeven het geluk vond zij niet meer in het leven zij zocht het in de dood Dd J. www.dichteronderdemolen.eu…