15 resultaten.
groeten uit Ierland
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 106 de eenvoud van een pot met planten
tegen een witgekalkte muur
wat zonnevlekken
en wat schaduw
loom liggen
in het Ierse gras…
Felgeel van brem lag, rond, op grijze heiden
poëzie
3.0 met 19 stemmen 2.308 Felgeel van brem lag, rond, op grijze heiden
De zonn’ge heuvel, opgaande aardse zon,
Waarom, bolvormig, op de horizon
Zich werelden van wolken samenrijden.
Scheef, aan weerskant, streefde een bloedbeuke-allee,
Doorschijnend rood de apart zichtbare blad’ren:
De gele punt wachtte op het wachtend nad’ren,
Maar, roodgestippeld, bleef niet-af de…
huis
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 646 dit huis verdraagt geen felle lichten
en ook niets wat het trillen doet
alleen het reciteren van gedichten
en zachte zuchten doen het goed
het geruisloos verschijnen en verdwijnen
van zonnevlekken op de plankenvloer
het kalme waaien van gordijnen en
ver verwijderd duivengekoer
en de weerspiegeling
van kaarsen in de ruit
wanneer de nacht…
Plaatsvervangend (plv.)
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 98 een storm van feitenrelaas,
die van roerend mee eens
de kraters van acne,
open deur, zonnevlekken
maskeren, Men Moet.…
Paulusma in de verleiding
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 421 Sindsdien doet hij, via zijn bedrijf Weather Action onderzoek naar de invloed van de zonnevlekken.'…
sprokkelen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 125 in de bijeengeraapte dag verschool zich
-een moment alleen
wonderlijk
hoe zonnevlekken lichtloos rijgen
hun kleur slechts wit, hun vorm
verweven met de tijd
het spijt me dat er veel te kort is,
maar
mijn tellen zijn secondes die er
echt toe doen… een zoen een lach
en oh, zoveel verwachting
kleiner nog dan weerloos droomt hij
in…
een liefdeslied
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.124 jij zweet mijn lief
in ‘t licht van jonge morgen
die nu al zomerheet
ademt op ronde tafel
in de keuken gaan
zonnevlekken wandelen
jij proeft plots zoutig
nat je huid en haar
en in jouw lenden
stroomt mijn lid
en ‘k wacht tot in de avond ik mij weer
verzamel onze leden, streel
het vel en alle haartjes
zachtbloeiend onder
diep liggende…
Het grote 5g tapijt
netgedicht
3.0 met 526 stemmen 76 tapijt
snelheid en geluid
alleen nog met
publieke ruis
in strak zender
en antenneframe
leek de stad
een stalen bos
maar de co2 uitstoot
bleek een grote flop
straling bereikte
grote hoogte omdat
wij steeds scherper
wilden kijken ook
diepte bracht ons
onbekende ziektes
hopelijk zijn die van
coronaire smetten vrij
waar vroeger zonnevlekken…
madonna in Brugge
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 79 ach oude stad, je ademt nog
er ligt een zonnevlek rond waar
de tranen van de dageraad het kwaad
wegwassen
elke straathoek lijkt te passen
in een kleine schrijn vol eer
vergeten soms, maar lief
staat links en rechts een kleine vrouw
het daglicht op te vangen
in haar haren hangen trouw
tienduizend wensen,
uitgedragen leed van mensen en…
vuurvlieg
gedicht
3.0 met 53 stemmen 32.912 zonder jou verlang ik je te zien
en och ik ben er ook niet knapper
op geworden, de winter knaagt
aan mijn merg, de wind blaast
didgeridoo door mijn lege botten
dat ik je lief heb wordt steeds
duidelijker, zwijg maar het hoeft
niet gezegd, ik wil je alleen maar
vasthouden en nooit meer loslaten
de atmosfeer knettert en jouw stem
valt in zonnevlekken…
Witregels in een beeldtaal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 294 Zonnevlekken op de vloer; in oker dat verzacht.
Een meisje drentelt vóór een deurtje vol geheimen;
haar gekruiste benen zijn met "Twijfel" te rijmen.…
Etherisch
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 74 Allez, malenka aquarel
bezing het licht der zonnebaan
de solarplexus zonnevlek
ellips der aequatoriale
vederlichtheid der humaine condition van 't tien dizaines
broos en vluchtig mensbestaan
In 't onderzonse ondermaans
waar zomerzot en zomertaling
's winters koning winter paaien
in de lente lissen laaien
met trompet en narcissen…
Een lichtschijn
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.377 En onbeweeglijk zit ik,
mijn armen slap neerhangend nevens mij,
stom, onbeweeglijk, - als een dode die
nog enkel zien zou, - in mijn leuningstoel,
gedachtloos volgend, met stardroge blik,
de grote, gouden zonnevlek, die, langzaam,
o hooploos langzaam, als een reuzenkever
kruipt langs de muur, kruipt naar het venster heen,
en kleiner - kleiner…
hoe wit met hoe velen
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.237 hoe mooi zeg gewoon hoe mooi ze groeien vanzelf ademen
en leven dicht opeen en nieuw onder de donkere bomen de oudsten als gul
gemorste melk of sneeuw sneeuw is er niet gevallen geen vlokken tussen de bomen
dwaling van zonnevlekken maar plotselinge witheid wildheid van bloesems slaat uit
in dit scherfje ongerept winterbos dat thuis en haven…
Drie koningen geven handen vol leven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 412 Gladheid eet thans tijd van lieden die nu zelf kunnen glijden
Wat wil de hemel, het heelal hier in vredesnaam mee duiden
Wil ze even de opwarming met zonnevlekken van de kosmos
Het anders interpreteren van ezel en os verbeelden op onze aard
Gaat daarom dit getijde met zoveel weersomstandigheden gepaard
Wandelaars en fietsers kinderen verwachten…