Alle inzendingen over zonnewijzer

om me heen liggen regels te baden in het licht geen schaduw of boodschap verstoort hun vreugde van bevestiging ik beloof ze nog meer blauw en vraag of ze mijn gedicht willen binnentreden zodat ik het schateren kan horen als kinderen onstuimig op het zandstrand fladderend in wind en rode zomerwolkjes op blosjes van scheppend…

zonaanbidders bakken het bruin de regenman rent naakt in de tuin de dekselse dames zwaaien rond met hun zoete suikerkont De regen klettert tegen het raam de wind wakkert nieuwe dromen aan de schemer sluip dichterbij en de schaduwen staan in de rij De aarde schroeit, de ijskap smelt de bodem schudt met grof geweld maar de maan heeft geen zonnewijzer…

Hoogbouwen hakten als zonnewijzers op wijkende weiden.…

De nacht is gespleten en de ochtend is geslepen. Orchideeën sterven op het glas woorden ontwaken in eenzame harten. De lucht is gedrukt in eendagsvlinders wolken wijken voor de zwaan die zich door violen het seizoen inleidt. Geuren bespelen bezige bijen in een muzikale ode van tedere aanraakbaarheid. Vandaag is een vuurzee een bloeiende…

De zon zakt langzaam in de monding van de Schelde en gaat onder als een roodkoperen bal, in een voortdurend wisselend luchtdecor met talloze warme kleuren, waarin rood heftig de boventoon voert. Ik zit tegenover je en kijk naar je ogen. Zwijgend volg ik de lijnen van je gezicht. dan weer maken mijn blikken een schaamteloze reis langs…

In de schaduw van een zonnewijzer Als de eeuwenoude vampier die lacht, Verstard, maar ouder... Ouder en wijzer.…

vleugels vlinderdrijven op teergroene adem van bomen duizend en zonnewijzers meer fluisteren de diepte van je woordendans de stilte en het gedragen worden door wind, andersom in geluid schrijf maar het licht op handen de zon komt op; ik wijs naar jou…

Hoog en zwetend riep de zonnewijzer Honderd vijftig jaar de taxus en fazanten Tot de orde, en zacht en dwingend hing de gastvrouw Aan het touw en liet de kleine klokken gaan Over de paden van patrijzen en tuiniers. Ook onkruid boog zich naar die goddeloze mis.…

Veel te veel hondsdraf zei mijn vader en het oprukken van de gele dovenetel bevalt mij ook niet - inmiddels was de zilverpopulier van mijn zoon tien meter hoog geworden was de zonnewijzer van mijn grootmoeder groen uitgeslagen en het licht wankelend. -------------------------------------- uit: 'De tuinen van dodeman', 2002.…

Toen onder noorderwind de sparappels hun tocht begonnen over de vijvers, de pauwen waren afgedaald van hun roodstenen muur, verschoof een zonnewijzer ’t hele uur – ten teken dat de koningin ’t gesprek geopend had met de peon wiens handen wonderzacht met paarden konden zijn.…

we waren elk een reflectie ingebonden, verdonkeremaand samen weken we af van gangbare vergezichten in de verte nog niet zodat het leek of niemand bewoog bij dit schijnsel bleef ieder voor zich, elkaar wanende daar speelden we nog verstoppertje zonder te vinden alleen en geleidelijk verdwenen met cement tussen muurstenen de zonnewijzer…

Vorst hield aan in kille nachten waar het lange wachten smachten naar de glimlach van een zachte lente werd, de bron van krachten... ...luchten waar geen wolken rijzen, stralend in de ochtenddauw de gouden glans op zonnewijzers: Helios in hemels blauw.…

Leg uw schaduw op de zonnewijzers, en ontketen over de akkers de najaarswinden. Beveel de laatste vruchten, zich te volmaken; geef ze nog twee zuidelijke dagen, maan ze aan tot rijpheid, en schiet de laatste zoetheid in de volle wijn. Wie nu nog geen huis heeft, zal zich er ook géén meer bouwen.…

ze kenden alle druiven het zoet, het zuur de zonnewijzers en wijn die vreugde bood de dood was ook voor hen het einde o, dat we kijken konden hoe ze zich aan voedsel laven het vlees van botten kluiven hun bekers reiken aan hun slaven het vet nog langs hun monden ze zijn als verre vrienden die we uit het oog verloren er zijn geen duiven…

Of moet na laagste maanstand de zonnewijzer worden geijkt en luidt de bel voor nieuwe ronden, waarin het eindpunt wordt verlegd, we zijn te veel aan elkaar - en aan de planet gehecht - ,intussen is de wereld niet vergaan, leg mijn hoofd op het kussen, daaronder luidt de wekker voor het opstaan.…

De Keltische druïde in mij weet dat de grotere broer van Stonehenge niet enkel een grote klok beduidde, maar dat er 's nachts bij volle maan magische rituelen werden gedaan, die de hogere wereld met de aarde verbond, veel wijzer dan een zonnewijzer werd er met de goden gedanst en werd de eeuwigheid omhelst in oerkreten en wilde gebaren…

Over het puin golft zijn echoënde lichaam, geen zonnewijzer meer. Vanaf nu tijd zat. De klok viel stil en alles stopte inderdaad en was van toen af aan goed en wel vertrokken.…

ze komen op D-day bij elkaar veteranen van de invasie in ‘t dorpshotel bij de graven in gehaat geliefd Normandie al zoveel jaren in z’n stoel op het terras verzonken in herinneringen zit John voor ‘t eerst alleen vroeger was ‘t hotel te klein hij ziet de tijd verstrijken op de grote ‘zonnewijzer’ waar schaduwen van de toren over…

ik liep in mijn droom op een maanverlicht pad zilverkleurige bladeren fluisterden zacht mijn naam ik kwam bij een tuin omheind door een hoge muur de ingang was moeilijk te vinden de houten deur klemde ik zag mijn toekomst staan aan de overkant van de vijver bij de zonnewijzer stond mijn verleden langs de paden bloeiden mooie gedachten…

wat zo op elkaar lijkt schiet hij kruislings naast hoor de gongslag het hart in zwarte inkt vloeit de smerige groenschijn van dezelfde bomen met een andere bast honger kan groeien op het braakveld de grond scheurt verspilt korrelaarde wie luistert naar Duitsers die het blonde koren beloven hun stemmen in morsewind boven de bolle zonnewijzer…

Drie Koningen Drie Wijzen in de regen-regels van drie Laat ons drie tenten bouwen drie-één-heden van drie Zwellend water Geboorteschokken Schepen die water maken Huiswaarts varen Voetjes die baden Tien vingers Tien teentjes Tien geboden Mirre en reukwater Aangevaren Aangenomen Cultuurschokken in dromen Drieledig, Volledig, Zonnewijzers…