14306 resultaten.
Gedreven door de wind
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 765 Gedreven door de wind
die achter me waait,
door de zon
die boven me schijnt,
en het water
dat onder me stroomt,
drijf ik naar de monding.
Die ligt daar alleen maar
en biedt toch duizenden richtingen
die ik op kan drijven.
Totdat
de wind gaat liggen,
het water stilstaat
en de zon ondergaat.…
haiku: zonnenstraal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 188 zonnenstraal
gouden zonnenstraal
weerkaatst het licht in water
geeft een gulden gloed…
haiku: zonsopgang
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 299 de zonsopgang zien
de dag start in goud gevat
zo’n stralend moment…
zoals je daar zo ligt
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.544 zoals je daar zo ligt
zo rustig en vredig
ik hoor je ademhaling
dat geeft mij rust
lekker tegen mij aan
ik voel je warmte
jouw lichaam dicht tegen mij aan
een liefde ongekend
is wat ik beleef
jij bent mijn nr. 1
jij bent mijn zoon…
ultraviolet
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 739 zij zijn nooit samen uit of thuis
wel hecht verbonden door dat huis
geen mens weet of zij ouder zijn
van regenbui bij zonneschijn
als zij haar neus de deur uit steekt
de zon door de depressie breekt
zit manlief lijdzaam op zijn kont
ziet zon juist als een onweersfront
plots schuift zij steels haar man opzij
zij weet zijn bui gaat snel…
Winterblond
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 246 Winterblond
ligt het landschap
te wachten
tot na de morgenstond
de zon
vol blijdschap
het wit weer afpelt…
liefde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 633 de schittering der zon -een
woekerdier op de mens- die
zich vooral des zomers of op
de eerste dag der week vertoont:
in een verticale lijn wordt zij
met twee ankers vastgelegd…
Zomerwens
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 457 Kijk hoe de vogels
de bloemen kleden
en de bijen de was
in hun botten gieten.
Lach dan nog eens
naar die oude magiër
die de lucht beslaat
met goudgele vingers
en de huizen wit pleistert
in zijn gelaat,
want straks is het weer zomer.…
puber
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.760 onbereikbaar kind
ik kan je nu niet bereiken
want je sluit je af
in mijn nabijheid zijn onderga je als een straf
je gezicht van woede vertrokken en je houding schreeuwt het uit
je maakt zelf uit wat je doet en vast staat je besluit
maar als ik met je praten wil
je uit wil leggen wat ik bedoel
is daar die norse frons en soms die grote…
[ Achttien duiven - ]
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 459 Kon ik maar met hen figuren
schrijven onder de zon...…
Nu gauw weer lente
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 757 Maar plots schijnt weer de zon boven de bomen
en weet mijn hart dat 't voorjaar zal gaan komen.…
Begin van de lente.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 439 avondzon streelt de bomen
en enkel mos zwerft over de grond
blaadjes dwarrelen
verbergen het rood van de herfst
sommige zijn wat kil en dor
slenteren maar wat door de wind
verspreiden het begin
van een fijne lente…
Zwaan
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.101 De vijver glinstert van de zon
de stralen verzinken in het zilte nat.
Een zwaan drijft mij voorbij
zo’n grote witte, trotse zwaan.
Langzaam zweeft zij over het water
richting de horizon waar de stralen
van de zon in de diepte verdwijnen.
Eenden kijken trots de zwaan na
“het is er één van ons,” zie je ze denken.…
[voor de blonde]
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 427 voor de blonde zon
smelt de oppervlakkige
ijsbloem
de bedoeïen omhult zich
voor de koperen ploert…
Lenteklacht
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.322 Helderblauw is de hemel
De aarde in jeugdige dos,
En het bontste gewemel
Speelt in 't luchtige bos;
Ach mijn hart is een droefheidsbron,
Nimmer straalt er de lentezon.
Waar 'k mij wend, is er leven
Ener bruisende jeugd,
En het vurigste streven
Naar de vluchtige vreugd.
Ach mijn hart is een droefheidsbron,
Nimmer straalt er de lentezon…
licht
hartenkreet
5.0 met 18 stemmen 2.057 Uw moeder is nu de zon,
zij zal altijd voor u schijnen.
Ze is niet weg, ze is altijd bij u,
diep in uw hart.
En ooit zult u naar haar toe komen
zodat jullie samen
heel de wereld kunnen laten stralen.…
Te veel te vaak bezeerd
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 338 Als ogen kleuren
In een glimlach
Van begrijpen
Blijft de mond stil
Toch wordt geen andere wang
Toegekeerd
Dat is wat het leven leerde
Teveel te vaak bezeerd
Schaduwen dansen
In het donker
Ook al is de hemel blauw
Al schijnt de zon
Ook stralend
Voor mij en ook voor jou…
Nevelzon
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 278 Ik ontken het niet
- de nevel -
probeer er langs
er doorheen te kijken
- naar de zon -
op haar geheime plaats
achter de schaduwen
want als ik haar droom
blijft er een stukje achter
in de werkelijkheid…
Tekent op bloot
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 42 zacht is
de interactie
tussen huid
en de zon
het lichte
rood van een
klein touche
tekent op bloot
accentueert
lieflijke details in
een omlijsting van
de scheppershand
waar een scala
gelegenheidsbruin
te vinden is uit
onderhuids binnen
hangt de keuze
aan de tijd waarin
het kleurenschema
zal worden bereikt…
kleur bekennen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 480 het was de
eerste zomerdag
toen de zon
zich vergreep
aan de mens...
hem achterliet
in vurig rood
zwaar gestraft
voor al te bloot
soms doet
kleur bekennen
pijn…
Stroman
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.338 zanden
uitgedroogd en niets om handen
stond hij daar te waterlanden
in zijn jasje zonder panden
terwijl de zon zijn hoed ontbrandde…
Een lichtschijn
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.377 En droevig zit ik, in mijn eenzaamheid,
in hooploos nietsdoen. Al mijn uren dood ik
in ijdel snakken naar het eindlijk einde
des lange, droeve dags, naar 't eindlijk einde
des lange, droeve Winters, zelfs naar 't einde
des lange, veel te lange levens, dat,
zwaarder dan lood, zwaar als de smarten zelf,
weegt op mijn hoofd....
En onbeweeglijk…
Ken je doel.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 558 ken je grenzen
leer van fouten
speel niet met
het onbekende
draag geen leugens
spot niet met ziekten
leef je niet uit
op een negatieve manier
ga de zon achterna
en vergeef jezelf
dan kom je verder
dan je denkt…
Oogverblindend mooi.
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 561 groen kleuren de blaadjes
van bomen aan de kant van de sloot
die vol kikkers kwaakt
vol water stroomt
blauw glanst de lucht
en vogels snavelen hun taal
naar de mens
vol vreugde
de natuur is zo prachtig
zo oogverblindend
schitterend
mooi vandaag…
Zomerweelde
poëzie
2.0 met 14 stemmen 1.211 Wagenwijd de ramen open,
Kamers vol met licht,
Alle straten vol van zon,
Wat een mooi gezicht!
Uren, uren, uren lang
Happen van geweld
Lekker frisse buitenlucht
In het vrije veld!
Heerlijk liggen op je rug,
Om je - geen gerucht,
Onder - koel en mollig gras,
Boven - blauwe lucht!…
een knipoog
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 924 de zon springt
van tak naar tak
als ik
slenterend
op afstand
de bomen zie
op een rij
zij aan zij
en flitst dan
op haar gemak
keer op keer
ik denk dan
heel even
zij knipoogt
naar mij
toch een hele eer…
Het blauwe uur
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 345 Uitgestrekte vergezichten
onder een deken
ochtendlicht.
Druppels dauw
verflarden, nevelig
ontwaakt het land.
Schaduwspelend
met zonnelijnen
danst zij,
onderbroken
door nog vluchtige stralen
op losse korrels zand.…
klein
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 426 de wereld glipt uit mijn hand
draaiend, tollend rond de zon
kimmend een laatste glimmering
een zee aan mogelijkheden beschenen
en daar sta je dan,
gestrand, wachtend op de vloed
je ondergaat de golven,
zomaar verdwenen
naar de maan…
Zonsondergang
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.079 Waar de zon
zinkt in de zee
en het strand
zingt met de wind
over het water
golven gedachten
van vroeg
tot later…
Wolkbreuk
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.974 Huil niet om de woeste wolk
die zijn kroost verloren ziet
wanneer het als verliefd verdriet
neervalt als de laatste regen
op klootjesvolk, ruisend riet
Huil niet om de tere traan
die wegrolt op de oude brug
vertrouw de zon, zij wijst hem vlug
als hij moet gaan in waterdamp
de weg weer naar jouw wolk terug…