Alle inzendingen over zorgen

Alles is bereikbaar, Zelfs het meest onmogelijke Wordt mogelijk, zeggen De heren van de communicatie - Alleen zijzelf Zijn niet bereikbaar, De bedenkers van Dit communicatieve geweld, Ze zorgen er nauwgezet Voor dat ze niet bereikbaar zijn, Dat ze niet onverhoopt Gevonden kunnen worden Door die kneuzen Aan wie zij hun Dure…

De NAVO, vijfenzeventig jaar oud Bedoeld voor een stabiel en veilig Westen Ooit waren er grootschalige protesten Maar nu vindt men ontwapening toch fout Eén zorg: blijft Donald Trump straks binnenboord Wanneer hij Ruttes steenkoolengels hoort…

Als iemand je nodig heeft, zorg dan dat je daar tijd voor maakt. Je laat dan zien dat je om elkaar geeft. Leef met de persoon mee, want hij of zij heeft het heel hard nodig. De liefde en het verdriet kent bij die persoon zijn weerga niet. Steun elkaar in vertrouwen, dat is het mooiste in het leven en op deze aarde.…

jij schaduwt wat ik ongeweten wilde heb je lief ik rafel maar jij kent mijn franjes soms duid je de patronen niet dan kleur ik in gelijk erkennen laat de lijnen op elkaar afstemmen ik licht je bij weet mijn lief want onze zorgen zijn voor allebei…

Ik glimlach om de tijd dat ik gisteren nog ‘achterdag’ noemde en de inrichting van de speelhut mijn enige zorg was. De brok herinneringen vloeit in tranen, want alles gaat voorbij; Morgen is vandaag achterdag.…

wie idealen pijlsnel wil verliezen en huilen met de tandwolf in Den Haag kan beter niet voldoen aan kiezer’s vraag maar zorgen dat zijn schapen blijven kiezen ‘parler’ is praten, laatste deel: ik lieg regeren, macht, leert iedereen: bedrieg…

Maar als een boer met kiespijn denk ik nukkig: nou mij een zorg, geld maakt toch niet gelukkig.…

Zorg dat de scheids geen gele kaarten trekt Wanneer je bij het voetbal weet te scoren. Neem nou eens afstand van dat stuk folklore En houd de borstkas permanent bedekt. Het is pas over met die flauwekul Als elke wedstrijd eindigt in 0-0.…

Voorbij zorgen, haat en pijn. Naar waar aards bewustzijn, ons aardse lichaam overleeft.…

Tranen druppelen op de bank Geen zorgen Je ziet ze niet Warm en nat rollen ze Over mijn wang Ik ben alleen Mijn hoekje van mij Zo alleen Alleen met duizend tranen Elke druppel Een zee van spijt Een zee van teleurstelling Een zee van angst Help me Help…

In jou heb ik mij verloren, mijn dromen en al mijn zorgen. Met jou gaat het me weer lukken, om elke dag het leven opnieuw te plukken.…

Maar zorg ook deze zomer alsjeblieft, Voor weer zo’n dwarrelgoal à la Wim Kieft.…

Denk ik aan jou dan lig je niet in de natte klei Van een kerkhof in Monaghan; ik zie hoe jij In een laan tussen de populieren loopt Op weg naar het station, of blij Naar de tweede mis op een zomerse zondag – Je komt me tegen en je zegt: ‘Vergeet niet voor het vee te zorgen !!!…

En als je al je zorgen in je hoofd heb meegebracht, om ze op mijn kamer uit te wenen. Ik zal naar je luisteren de hele nacht! En je ook nog in mijn armen nemen!…

Hoort bij een mijn stralend humeur die al mijn zorgen weg wast, bij de stralende zonneschijn een scala geeft aan kleur.…

liefde zo zacht nacht zonder zorgen alles tot rust verdreven stormen Jouw lach brengt liefde beheerst mijn leven stilte na storm zon na regen nooit meer tranen pijn en verdriet jij kwam in mijn leven stormen verdwenen…

Arbeid, armoe, ziekte en zorgen Verdwijnen voor de éne angst. De dagen duren, de nachten langst; Wat brengt de morgen?…

Rommelend gewichtig geluiden in hoekjes verborgen kleinigheid snuitje snuffelend stuiteren knabbelen zonder zorgen tijd Wassende handjes buiten schuld oogjes kralen spiegelbeeld vol wereld glans nieuwsgierigheid en gif dat je het leven steelt…

Zonder te weten Emoties komen Zorgen gaan Tranen stromen Vuur wakkert aan Juiste snaren Diep van binnen Niet te verklaren In woorden en zinnen Zonder te weten wie ik ben Weet je me te raken Omdat ik jou wel ken Weet je dit gevoel in me los te maken…

Lente Het is weer lente, de vlinders vliegen o ja, het voorjaar brengt mensen buiten, het is weer lente en juist die kriebels zorgen ervoor dat niet alleen buiten maar ook bij heel veel mensen, de vlinders óók in de buik rondfladderen. Het is weer lente?!…

Ontbijtje op de zondagmorgen Alles is in huis: jus d'orange en thee Voor dit ontbijt geen zorgen Beschuitje, aardbeien en slagroom mee Alles voor elkaar, geen probleem dit eten Thee is heet en de slagroom niet te zoet Toch grandioos en glad vergeten Dat men een ei wel koken moet…

ik zag de wereld tot stilstand komen huilde toen de laatste lach stierf in mijn dromen nog was de zorg zichtbaar voor de gebleven mens in kleine sketches bloeide liefde als enige wens niet de nood heeft hen toen samengebracht wel het besef dat zij deel waren van alles wat nog rest…

Nu zit je als ik slaap, als een engel aan mijn bed, Die mij uit alle zorgen telkens redt.…

Niet alleen de sneeuw vlucht stiekem naar beneden mijn gedachten vloeien mee Even geen ellende geen verderf Alleen witte eenvoud Een veilig laagje bedekt de zorgen Bergt ze even op Even langer Voor altijd Witte eenvoud waakt Vergeet me niet...…

Waar zijn de mensen nu nog veilig Waar is het land van veiligheid Waar wordt niet geschopt geslagen Waar is geen sprake van haat en nijd Waar wordt niet gescholden Waar niet geketterd en gevloekt Waar moet je zijn, te zorgen dat Een kind nog gewoon opgroeit? Is dit nu Voltooid Verleden Tijd?…

ik kan me nergens zorgen om maken... bij JOU... is mijn leven zinvol Ze zeggen... dat het niet echt is dat het fantasie is... dat ik mijn hoofd... in de wolken steek Maar,... ze weten in de verste verte niet hoe verrukt ik van je glimlach ben En je handen en je wenkbrauwen en...wat er verder nog bij je hoort...…

Onrustig is ons hart, dat is geweten: vervuld van zorg en pijn, verdriet en rouw; we zoeken naar beschutting bij de kou en worden door de liefste zelfs vergeten. Maar er is Een die ons wil dragen altijd voort; onrustig is ons hart, maar er is ook Gods Woord. Op het feest van Augustinus, van wie die aanvangszin heel bekend is.…

boodschap me niet over jouw laatste kerst dit jaar ik wil het, hoor je, toch niet horen alsof je de dood nu al binnenlaat begin deze keer niet over het duister en kom me niet aan met het leed van oorlog en honger en zorgen kom alsjeblieft met je warmte ik kruip dicht tegen je aan en besef godzijdank dat je leeft…

Hij flierefloot zijn leven lang Hij vrat niets uit en hokte Was van geen enkel vrouwtje bang Keek nooit vooruit en gokte Niet dat de zorgen hem uiteindelijk Een prijs deden betalen Nee hoor hij stierf bij tachtig vredig in zijn slaap Want heisa deed hem balen…

Ik had mijn kleinzoontje van zes beloofd om voor een dagje samen uit te zorgen. Als ik hem zie vraag ik: “Zullen we morgen?” Hij pakt zijn notebook, kijkt, en schudt zijn hoofd. “Nee opa ik zit vol. Maar heel misschien kan het op tweede paasdag. Kwart voor tien.”…