Alle inzendingen over zotte capriolen

capriolen nu vele jaren later beleef ik nu mijn kinderdroom zo schrijf en zing ik nu vele nare dingen van mij af dus voor mij enkel maar blijheid door een rustig zingend hart want weet je...…

winkel binnen om een paraplu te kopen de kinderen uit mijn buurt vinden dergelijk weer wel fijn met gummibotten en regenjassen gaan ze springen of lekker dansen in die groot geworden plassen het regent nu pijpenstelen zelfs de wegen en riolen kunnen dit geweld niet slikken al dat water uit de hemel zorgt echt voor.. leuke capriolen…

In de zomer roept zij, dat is mooi gedaan ik hoor warempel spelen al de Violen geloof zelfs de Narcis speelt trompet vogels zingen, maken hun dolle capriolen. Hoe alles groeit en bloeit dat weet ze niet zij is alleen maar blij en in extase maar wat zij niet bedenkt, nog niet ziet dat ik weer angst heb voor de volgende fase.…

Zomers fietst zij blij met rare capriolen... Daar is hij, de zon!…

berg op je rug wij konden alles aan wij zaten vooraan maar nu is alles kapot geen lach op de mond even in de put even zonder geluk even beseffen dat het leven niet meer is dan een aantal lessen volg de rest en je staat stil een bliksemflits in het eeuwig duister schreeuw het leven moet toch knallen het leven is je lot denk eens na zot…

schaduwrijk is de sobere kapel waar stilte vermenigvuldigt in die ruimte van ondoordringbare leegte waar volheid als maar groeit berust ik in mijn lot mens als mens, nietig, vergroot tot een denkende zot…

twee meesjes aan een vetbolletje capriolen in balans en kleurenpracht wie taant er nog naar een circus of een tuin met gekooide dieren…

het genot van de zot eindeloos beginselloos licht van zinnen bij het schaamteloos beminnen…

is je op 't lijf geschreven Jij schrijft het nu en het verleden op elke bloem die steel met aarde bindt Je maakt een lint van capriolen De lucht lijkt, door je dagtocht, blauwer Het is dat wat me in zomers zint.…

Met lede ogen onderga ik mijn lot, Zie hier 's werelds grootste zot.…

De waterzon speelt met mijn blote voeten op het koude beton, een uitnodigend spel als een tevreden kind in het park en ik voel de donzen klok van een aanstormende lentewind en beleef de zot - en mildheid in de overgave van de kleine dingen die mij omringen.…

Eén van de mogelijke prijswinnaars heeft de bundel geschreven waarvan een aantal capriolen in bovenstaande tekst zijn terechtgekomen…)…

van ei bevrucht in schijnbaarmoeder aangeland op waardplantblad breekt rups het ei en vreet een gat dan spint de rups een eigen hoeder en breekt de pop tot speer en vleugelwei nachtpauwoog in grijze sluiers drie jaar slaap als pop in luiers liefdes zonnewang verbeurd piepjong door man uit jurk gescheurd gifarm vlucht niet bij gevaar…

Wij kijken constant door een roze bril naar Max en al zijn stoere capriolen. Krijgt hij een straf dan worden we bestolen! Een paar seconden maakt een groot verschil. Maar het Wilhelmus? Muzikaal gezien geef ik de voorkeur aan: “God save the Queen”.…

Het kan ook dat ik zot ben. Maar als ik naar je kijk. Dan voel me zo blij. Want jij bent de zon in mij…

Oneindig is de zee met al zijn capriolen. De voetstappen die ik achterliet langs de kustlijn werden al snel weggevaagd. Door de kabbelende golven, die altijd onberekenbaar zijn. Gelukkig bracht zonsopkomst feeërieke beelden. Een zeiljacht kwam wel heel dichtbij en zorgde voor wat opschudding.…

De storm, de zee, brengt vaak capriolen met zich mee als er zware storm heerst. Van land naar land, je geeft je over aan het schip en de kapitein. Natuurlijk heb je vertrouwen dat het helemaal goed komt. Ruige zee Foto Dick Voogd…

Mijn verstand spreekt mij tegen het onzekere laat mij dolen ik dans zonder te bewegen niemand ziet die capriolen Mijn gevoel zit enorm bekneld en dan is het weer vogelvrij al mijn angsten ruimen het veld maar het is ook stil in mij Mijn hart neemt een gevoelig loopje richting een uitdagend ravijn ik ben een gespannen hoopje ach, het…

Een paard sprak laatst in Amsterdam Zodra ik hier mijn manen kam Dan denk ik En dat is het zotte Dat doe ik liever aan de Rotte…

Door hen raak ik geïnspireerd, en lach om hun capriolen. Het jeugdige door mij felbegeerd, het ware talent nog verscholen Ze raken bij mij de juiste snaar, ben blij dat zij bij mij inwonen. Een leven zonder hen ondenkbaar, Ik hou van hen...mijn zonen.…

er loopt hier al dagen een man met 1001 vragen, zot op avontuur met jongere buur, wil hij god en klein keske behagen.…

Laatst zei me een dame op Spangen: Wat ze voor zo'n uitstrijkje vangen Dat is toch te zot Je schrikt je echt rot Wat er aan de strijkstok blijft hangen…

Ongekend toch bestemd Vol vrijheid toch getemd Uitdaging toch lot Normaal toch zot Volgend het spoor Onbekend maar toch waar ik hoor…

Reinheid en regelmaat een weldaad van rust die me energie geeft waar ik van ga springen "in spin, de bocht gaat in uit spuit, de bocht gaat uit" Ik spring uit de band in het tuinfeest der lusten naar het fruit, rijp en groen elke dag opnieuw, het kan niet op, zolang het duurt - tot ik onder de capriolen steeds kleinere cirkels schrijf…

Men zoekt met geweld naar een nieuwe held want zo'n molenpark maakt buren zot !…

We kunnen met ons allen zot en bang om faam en geld te zien verliezen niet meer zonder ander kijken, keuren, kiezen. De nieuwe God heet Namensnot.…

- Die weet, of ook maar voelt bij vaag instinkt, Dat, als hij sterft, een wereld met hem zinkt, Zijn werklijkheid, maar vizioen van God, Dat oprees uit het Wezen van zìjn geest, Wat ergens ooit aan grootheid is geweest, Hij denkt iets derg'lijks ook, en is geen zot.…

De zotte glimlach hief de tederheid naar een verzakte plank bedwelmd door handgewassen stank Voorbij, te snel voorbij, gleed de lente heldhaftige haver groette het gerst dat weelderig opschietend het verst in wasdom was gevorderd. Hij ventte het ruwe tarwebrood langs elke deur in een roes van bedwelmende tarwegeur.…

aan de arm van inspiratie liggen woorden geknoopt later op papier staat er zomerzotheid ondersteboven in iedere vezel ontwart de knoop tot enkel jij…

De blauwe vogels op het dak zij waren de idolen van onze zomer lang die wij versleten in gemak Ik bracht je eersteklas bonbons en bosjes capriolen en van de bakker om de hoek ons zonnebloemgebak Zo gingen wij de zomer rond op zonverliefde zolen en niemand die ons miste of de liefde onderbrak Ik kuste zacht je huid die ik bestreek…