2790 resultaten.
Afstand
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 685 Zacht zucht de wind
het is niet voor niets winter.
Deze koude komt niet onverwacht
elke keer dat ik dit seizoen inga
besef ik dat ik deze koude weer tegenkom.…
mijn eerste adem
netgedicht
3.0 met 37 stemmen 5.739 mijn borst zuigt zich bol
dan slaak ik een krijsje
en adem me vol
ik glibber en bibber
want fris is de lucht
maar warm in mijn hemdje
dan slaak ik een zucht…
Mijn mooie vergezichten
gedicht
3.0 met 11 stemmen 3.390 Ik laat de eenzaamheid voor wat hij is
Er valt niet meer uit te halen
Zucht van opluchting bij gebrek aan gemis
Het valt nauwelijks te vertalen
Nog steeds in diepe gedachten verzonken
Maar de sleur is er zeker uit
Was te lang naar ongeluk aan het lonken
Nu sta ik op en verdeel de buit
Niet langer is regen mijn zonnenschijn
Of de stad vol…
Geboorte
netgedicht
3.0 met 1728 stemmen 166.726 Ik huil en zucht, ik lach en bid,
ik fluister liefdevol zijn namen,
want door een mist van vreugdetranen,
zie ik ons nieuw en rijk bezit.
De wereld is zo wijd en kil...
ik sluit het kindje in mijn armen,
om het te troosten en te warmen.
En dan... dan is mijn kindje stil.…
In het hooi
poëzie
3.0 met 49 stemmen 4.176 Ik keek met een zucht
Van genot naar de lucht.
Mijn geluk was als dat
Van een spinnende kat.
En ik dacht: 'Zo meteen
Moet ik op, moet ik heen -
Maar ik weet nog niet, hoe
Ik dat kan, ik dat doe.…
als
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.862 ik zal je woorden huilen
je tranen schrijven
je ogen kussen
ik zal je laten schuilen
je warm wrijven
je vuren blussen
ik zal je lippen strelen
je hart bewaken
je handen wassen
ik zal je lakens delen
je zuchten slaken
je lichaam passen
ik zal je laten dromen
je ziel beroeren
je lasten dragen
ik zal je angsten tomen
me niet verroeren…
ongewenst
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 2.680 ruwe handen vegen
over glad vergeten eelt
in steeds
overdreven
krampachtige bewegingen
hij en zij zwegen
omdat elk woord verveelt
dat d’reeds
uitgeschreven
dichter wil bedwingen
ongehoorde zuchten
schuren over zachte huid
daar waar
ongewenste lust
zich openbaarde
ongeboren vruchten
geven nochtans geen geluid
als haar
hartstocht…
ssssssssst
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 513 in het zachte
malse gras
vertoeft mijn lijf
op zoek naar rust
ik zie een bloempje
zonder blaren
dat bedeesd wil zeggen
sssssssst
kom toch tot bedaren
kijk naar mij
en ruik
je onrust wordt gesust
en je dromen zullen
met de wolken varen
sluit dan je ogen
luister naar het
teder zuchten
van de wind
nog even
dan zijn jij
en…
In Memoriam
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 2.264 Niet meer, de woorden
die bij elke zucht een grijze haar
of andermaal een slapeloze nacht
en de rots in zijn keel
neemt ademoverhand de macht.
De inkt is droog, heilspellend lot.…
INSTALLATIE
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 1.306 we hadden niets meer te verhullen
het vuur ontstak door lichaamstaal
wanden weken, leegte liet zich vullen
kwartsext-akkoorden op ons manuaal
de warmte was omhoog geschoten
waarden ontstegen elke schaal
circuit was even niet gesloten
een zucht ontluchtte integraal
de vlam ging uit
was onbewaakt
nu mis ik de hitte van je huid
en warm…
Net zolang
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 392 een zucht trekt door de tijd
en ik vergeet
doe toch alsof
mijn stem wordt trager
zwaarder of misschien
juist ijler
vreemd knikt
het tweeduister
mijn mond
naar zinnen
omlaag
waar mijn angst
woorden zeist
verder voorbij
het weigerend zelfbedrog
en mijn verminkte
zielenbeeld
ik vergeet
doe alsof
ik vergeet
net…
Dagdroom
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 343 terwijl ik in de verte staar
naar niemandsland
sluip jij nogmaals
mijn dromen binnen
ik kan je beeltenis niet raken
er blijft teveel verborgen
omdat de zon zich achter
slierten nevelen verschuilt
wel hoor ik in zachte bries
de klankkleur van je stem
met het bekende
geruststellende effect
waarop mijn gevoel zich
met een zucht vertaald…
VERGEZICHTEN.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 229 Ik laat de eenzaamheid voor wat het is
Er valt niets meer uit te halen
Zucht van opluchting bij gebrek aan gemis
Het valt nauwelijks te vertalen
Nog steeds in diepe gedachten gezonken
Maar de sleur is er zeker uit
Was te lang naar ongeluk aan het lonken
Nu sta ik op en verdeel de buit
Niet langer is regen mijn zonneschijn
Of de stad vol…
Oortjespad
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 805 Aalscholvers troon
en hemelend daarboven
de lucht, een vlucht, een zucht:
“Wat drijft een eend?”…
herkent u de glimlach
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 630 wanneer een gedicht opent
als raakte het de hemel
in een zucht en met
rood doorweven
treur dan niet om herfst
of wind die aan de winter tast
sluier schaduwen met stemmen van de zee
of laat rozen zweven, in het zonlicht spiegelen
u hebt immers uw zielenkracht gevonden
omhoog, omlaag, als trillende vleugels
stil gefluisterd in het bloemenblad…
Vlucht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 410 Zuchten,draaien,ademen vrij
open ogen, tintelend op
luchten blij ..…
Hemelse zaken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 153 kan het niet laten
nog droom ik alles dicht in
mijn chaotisch leven vol gaten
dwaal in de realiteit
zoek naar hemelse zaken op
een aarde waar onkruid gedijt
kan de vleugels van
engelen raken maar het
klapperen is geen paradijs
als zij ontvouwen kijk ik
vol vertrouwen naar hun
gracieuze vlucht zonder lucht
ja ik wil mee maar zucht…
Hunkering
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 318 Weggedoken in mijzelf
wacht ik de zucht die ’t vuur laait,
de stem die zal spreken,
het woord dat daden knecht.
De wind door het schuifraam wappert
het gordijn en speelt met de vlam
van de kaars die in mij brandt.
Het vuur springt in mij
op zoek naar brandstof voor het leven
die het in woorden vinden zal.…
wachten
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.459 Wachten tot de mist verdwijnt
en de zonnestralen mij bereiken
zodat mijn dromen beginnen te leven
Wachten tot mijn schip een haven bereikt
hopende op een welkom
dromen over het einde van de eenzaamheid
Wachten tot een zucht van liefde mij aait
mij weer tot leven brengt
als was het een kus van een fee
Wachten tot ik al die liefde delen…
De vogels der vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 423 De vogels der vergankelijkheid
vliegen nu en dan
tot laat in de avond
en melden dat er niets
voorgoed verloren is,
geen traan, geen zucht,
geen liefde of nabijheid.…
Is louter vreugde
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 237 zichtbaar wiegen
op een zucht van wolkenwitte bloesems
zacht en zachter
een nieuwe dag ontvouwt zich
vol kleine tederheden
het raakt me diep
die passeert meer van nabij
van groei naar bloei
door de taal die ik bemin
o, dacht ik
is louter vreugde die heeft herkend
door de stilte heen
wieg je zachtjes heen en weer
onder het hemelsblauw…
DE BOCHTEN VAN HET LEVEN
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 849 In de bochten
van het leven
staat een mens
soms in de weg
afgemeten
snelheid rijdend
remmen
passeren is niet altijd nodig
rustig wachten is een deugd
kijken, keuren
opgelet
op gezetten tijden brokken maken
zuchten, schelden, knikken
die is gek
stoppen
en al snel vergeten
in de bochten van het leven
staat een mens
soms…
Wazig
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 143 met een zucht laat ik gaan
en stap over de rand van dromenland
naar het andere bestaan.…
Dat nog geen vleugels had
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 124 vervelen
vormen niet meer spelen
ligt chaos op de loer
dan volgen lijnen niet
hun natuurlijke baan
schieten uit in grillig gaan
vlakken contrasteren
gaan vloeken in het
samen uitproberen
een vonk ontbreekt
de magie is zoek
inspiratieloos het doek
en toch beweegt
er iets in het klad dat
nog geen vleugels had
in een mystieke zucht…
Eros sonnet
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 876 Mijn lieve god gevoel
geen afscheid willen nemen
van het geel en vermiljoen
de boterbloem de koperzon
lente jong de zomer
met haar bronzen huid
zalig rollebollen op het
platgewalste grasmatras
dromen komen
hoge zuchten langs het zachte
korenbloemenblauw
sterren stukslaan aan de hemel
die je onderdoor de winter glijdt
langs de palmen…
verdwalen
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 363 Schaduwen stromen voorbij
door de takken bladeren
Alsof ze op de aarde vergaderen
bruin rood op natte klei
Nevels hangen in de lucht
de herfst in al haar geuren
Takjes die langzaam verkleuren
breken in een zachte zucht
En mijn voeten nat en koud
laten me steeds verder verdwalen
Gedachten worden mooie verhalen
in dat wonderlijke woud…
Winterkoningin
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 227 zoete maan
brengt zinnen weer tot lusten
uitgesteld genoegen wacht
zij haast zich er naar toe
Gelokt door de verre poolster
op weg naar het winterpaleis
naar de warme verleidingen
die de wintervorst zal brengen
Onderlangs de wolken
ruist een helder silhouet
de ganzenvluchten tegemoet
die naar het zuiden koersen
Tot zij opgelucht kan zuchten…
Hiernamaals
poëzie
2.0 met 10 stemmen 2.158 Zal ik bange zuchten slaken
twijflend wie ik straks herken? —
Zal ik voelen hitte en koude?
Zal ik horen? zal ik zien?
Ach, mij arme! ach mij oude
Wat zal er met mij geschien?
Aanstonds valt het zwarte kleed
Arme zondaar! wees gereed!…
onder de oppervlakte
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 150 zo mistig
en rooskleurig schoon
adem ik tot het laatste seizoensbeeld
je dromen in
soms weet ik het niet
hoe ik je lief of wegvegen moet
langzaam verslijt mijn stem
achter gevallen doeken
en is dit gevecht
voor jou voor mij
geen kunst
echter zucht me een helder landschap
en ik kus de poëzie onder het blauwe licht
welterusten slaap…
de dood is bruin en kaneel
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 160 het landschap verandert door zijn blik
het gras wordt grijzer
de bomen wiegen slomer
het kabbelen van de beek wordt een zucht
het kreupelhout kraakt nog net iets harder dan
stramme gewrichten in een oude schommelstoel
zijn pijp ligt doelloos in zijn jaszak
de tabak uitgedroogd en lucifers zijn op
geen vlammetje meer te vinden
in dit monotone…