Alle inzendingen over zuidenwind

langs poldersloten wuiven blonde rietkragen zwoele zuidenwind…

Onopgemerkt of onderscheiden Een lentekind wil zuidenwind Gaat niet voor, maar door het lint, Onbescheidenheid bestrijden. Traditionele lintjesregen, Er is alles op tegen.…

Met de zwaluwen komt een warme zuidenwind zwiepende vleugels Vliegend in de lucht als ware geluksbrenger draag je de zomer…

kom o koele noordenwind en jij zo zoele zuidenwind laat de hof indringend geuren en toeven zal ik weer als kind…

Zachtjes zoals de zuidenwind het land beroert. Jouw hand streelt mijn billen. Zachtjes luisterend naar onze hartenklop. Door Cupido’s pijl doorboord.…

Zuidenwind wieg wieg de bladeren vlieg maar vlieg vlieg naar Laren Zon schijn groen Zon groen wemel weer zoals toen Groene hemel Bladerzon wandel over Mama's japon met bont getover Zuidenwind zie Mama aan zie haar blauw lint en trek eraan Even talm met haar zwart haar te spelen kalm even maar Wijd open ogen val toe…

Als jouw naam in de wolken staat geschreven drijf ik met de zuidenwind mee naar ongekende einders over stille Zuiderzee we overwinnen dan de grootste stormen in ons gedachtegoed en vliegen de ongekende vrijheid tegemoet…

De morgenzon legt de nachtnevels in glinsterende sluiers over het veld geen zweem van lijden of geweld een frisse dag ontwaakt achter de gevels Zo’n nanacht waarin de sterren gloeien de zon de maan nog niet verdringen wil een zuidenwind fluistert de dag nog stil de weide waarin boeketten bloeien De vroege vogels en de mensen fluiten door…

De dageraad begint te blinken, De roosjes zijn aan 't open gaan; De nucht're zon komt peerlen drinken, De zuidenwind speelt met de blaân: Het nachtegaaltje fluit, En 't schaapje scheert het kruid; Hoe zoet Is een gemoed, Met zulk een vreugd gevoed!…

Wolken kondigen jouw terugkeer aan zuidenwind in de zeilen van de boten tegen de stroom in naar mij Herfst kwam, winter ging voorbij Jouw gewaden hangen te luchten vangen de lentegeuren uit de tuin waarin alleen jij mijn gedachten nog steeds gevangen houdt…

De zuidenwind neemt fijn Sahara zand mee niet tegen op te wassen. Mensen en dieren hebben een ander soort vlees gewicht in de schaal. De zee schudt haar buik maar krijgt het plastic er niet uit.…

Vandaag zou het dan echt moeten gebeuren De lente zingt, 'n lekker zonnetje erbij De zwoele zuidenwind is ook van de partij 'T is tijd om wapperend en waaiend langs te scheuren Ook Martin Bril schreef in de krant dat 't weer mag Dus dames,trek het u toch aan; 't is Rokjesdag !…

onderhuids kriebelt het weer er ontstaan rimpelingen die een oceaan niet zouden misstaan voorzichtige vonkjes levenslicht sprankelen zich naar buiten om samen een vuurtje te stoken vlammen laten zich aaien door een zachte zuidenwind die bereid is aan te wakkeren want gloeien is niet genoeg om de hitte te bereiken die jou kan laten smelten…

Op scharlaken dwaalwegen in vergeten schaduwdalen onder de zoete avondregen klinkt de roep van nachtegalen Ach, een lied vol weemoed de pijn van een verloren waan de smart van een verwond gemoed hopeloos als een stervende zwaan Gedragen op de zuidenwind zoet geurend als haar zijden haar als haar lippen broos getint wegen gebroken dromen…

Op scharlaken dwaalwegen in vergeten schaduwdalen onder de zoete avondregen klinkt de roep van nachtegalen Ach, een lied vol weemoed de pijn van een verloren waan de smart van een verwond gemoed hopeloos als een stervende zwaan Gedragen op de zuidenwind zoet geurend als haar zijden haar als haar lippen broos getint wegen gebroken dromen…

zinderend, zwoel zwevend over lichte luchten van liefde aaiend, omarmend, vragend een koninklijke kus, keizerskroon zalig zoekend, zacht over armen, ruggen, bast teder tekenend toekomstmuziek strelende handen hoog waaiende, wollige woorden fluisterende, wuivende zuidenwind groene, geurige, nieuwgeboren giften ritme, rite, ringenkind…

en de aarde slaat om een dode moeder laat een tuin achter de heg en de kastanje keken door het raam naar een bleek, wit gezicht zij was hun klein gedicht langzaam kleurde de dag oranje naar de helende nacht vlinders en bloemen begroeven haar heel zacht de aarde kantelt en de zon schijnt niet meer lichtvoetig waait slechts nog de zuidenwind…

Zoele, koele Zuidenwind, Bode! wie ons hart bemint, Draagt gij op uw vleuglenpaar Niet de schoonste tijd van 't jaar? Bloemengeuren, fris en zoet, Brengt gij, als der Lente groet; Vogelfluiten, bladgeruis, Smelten in uw wiekgesuis. Goede vriend, zo lang verwacht! Zeg ons! waait ge dag en nacht?…

mijn paden liefste Jij rood de rozen en jij blinkende het blauw Jij kano's in de blik van elke vrouw Jij beelden in parijzen van het water Jij lentebroden in de manden van de straten Jij kinderen die met een hoofdvol mussen Achter de zonnebal aandraven Jij mei jij wij Jij herteknieën van de zuidenwind…

ze wil plukken maar het lukt haar niet een onzichtbare macht verlamt haar hand de adem vertraagt en stokt in stuifmeel ze hoort een gedempte stem kleurrijk ruisen de onuitgesproken mare verbloemt niets het open veld juicht lenig vleit ze haar frêle lijf tussen paradijselijke tinten - een dutje tot de voleinding - een vleugje zuidenwind…

Jij, mijn mooie stille jongen hoe mensen ook kunnen leven teruggetrokken, traag zoekend in harmonie met jezelf toegankelijk voor de Zuidenwind onbereikbaar voor de Noordenwind.…

----------------------------------- Zefir - (god van de) zuidenwind…

soms ben je een woestijn, ongenaakbaar lig je uitgestrekt zo verlangend, vol begeerte, gehuld in een zwoele zuidenwind die mij verzengen wil.  …

Het kind van de noorderwind met zijn felblauwe ogen is altijd goedgezind vertelt ons wat we wel en niet mogen Het kind van de oostenwind met zijn blonde krullen dat altijd afmaakt waar het aan begint vertelt ons wat we later doen zullen Het kind van de zuidenwind met haar snelle benen dat van alles wel iets vindt vertelt ons wat we…

in een ander daglicht willen zetten tot maanverlichte zwoele erotiek of kritisch op de feiten letten van harde porno, die ik niet wil zien maar velen tot gerief laat komen tot zacht misschien, maar daarom niet meer echt dan waar ik van zou dromen ik spreid mijn armen uit, ontspan volledig bij muziek die ik kan horen gedragen door de zuidenwind…

Achter mij slaapt dun een opgeblazen dorp een vlinder schrijft van hogerhand gedichten in de zuidenwind als tussenstation naar de dood, de moeder van alle onvermijdelijkheden. Onvindbaar verscholen in de bries puzzel ik met poëzie met een overschot aan stukjes in het duister tussen de dagen valt alles uiteen.…

Neergestreken in herfstgevlochten schijnsel waar onder en boven een achterhaald bestaan leiden de zwierige zuidenwind ongekende luchtstreken meevoert en de vale zon tinten tovert de IJssel meandert langs zware en ijle dijken het grijze water graast oeverloos wil het vuur beteugelen op frêle vleugels aangebracht een uithijgende ranke…

vindt die zuiverheid van puur satijn die schittering van kristallijn ik ervaar een zoete siddering bij deze schone herinnering en beleef opnieuw die zwoele nachten waarin al wat we verwachtten crescendo zijn voltooiing vond tot aan de vroege morgenstond Nu heb ik nog alleen mijn dromen waarin ik jou terug zie komen eens kom je met de zuidenwind…

Noordenwind en Zuidenwind ontwaken en een geur van specerijen waait het schip in. Zij danst de sterren van de hemel. Een open boek is zij, een open hof, en in de crypt haar smarten.…

(nu nacht verduistert en de maan haar plaats weer kent zoemt een slaaplied zorgeloos mijn lakens warm) aan elke arm verschuift een hand wat licht bewegen in de tegenvorm van nu kruist een zachte zuidenwind; haar zwaluwkind vliegt laag mijn dromen binnen waar een meizoen zachtjes bloeit groet immer nog haar glimlach, bovenaards…