1275 resultaten.
Koning Sepp
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 150 In de achtste finale van het WK tussen Engeland en Duitsland werd een zuivere gelijkmakende goal (2-2) van Engeland niet gezien door de scheidsrechter of zijn assistent. (Duitsland won overigens terecht met 4-1.)…
Iduna
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 431 Geboren in een kom van zuiver water drink ik haar.
Mijn ziel drinkt door tot genoegen van God. Hé!,
jongedame, inmiddels oude vrouw, zou je nou wel
met me willen vrijen? Ik niet met jou! Há!
En Iduna wentelt haar gelaat allesbeminnend naar mij,
betreurt haar zinloosheid, domheid, kortzichtigheid,
smelt weg als een kaars in versnelling.…
een dag, zomaar zachter
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 423 van het najaar zich rijpt
tot anker
niets het tegenovergestelde
staande kan houden
en daardoor, even vreemd,
een reden geeft
tot verlangen naar
het ongekende, het onzichtbare
dat zich wil openen
als een roze
lelie van dromen
die haar onbeweeglijk lot wil verlaten
tezamen met het lied
dat in haar tolt
ik sta stil, geef me over
aan de zuivere…
Avondstilte.
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 830 Zuiver en helder klinkt het in de avondlucht:
"Hoe zachtkens glij-ijdt ons bootje".
Mijn herinnering gaat verder:
Ik zie je zitten,
Je kijkt me aan
Je speelt voor mij.
Je ogen lijken groen in het rose licht.
Je weet hoe diep je me raakt,
Ik wil me aan je voeten werpen
Mijn hoofd in je schoot verbergen.
Ik doe het niet...…
KARL LIEBKNECHT
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.411 Gij hebt het rode vaandel opgericht,
Toen het, een vod, lag op de vuile vaalte,
Wapperend stralende voor elk gezicht, -
Gij, Man van edel en zuiver gehalte.
Gij stierf. Waardoor? Vermoord door 't kapitaal,
Maar ook door de arbeiders die u verlieten.…
Omarming
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 94 Geef toe
heb getracht te leven
nog warm van angst koud en stil
huis als mantel voor mijn vrees
ogen vol dwang
lees vragen uit je mond
kom en hoor mijn poezie
spuug woorden in volgorde
en schrijf teksten op gebouwen
vlecht gedachten samen
gevuld met zuiver bloed
zodat de schubben op mijn lijf
weer tranen
het woord geen pijn meer doet
kom…
Beter laat, dan nooit..
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 750 Ontspiegeling van elke zuivere diepe wens,
daar ginder heel ver aan de zuidergrens.
Zeldzaam fladdert 'n nog verborgen vlinder,
met wat gemakzuchtige moeite in eigen hinder.
Vlinders, het symbool van grote verandering,
de stilte van de rups, in eigen benadering.…
Boodschap uit glas?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 491 Zuivere lucht wil hij vreten
zich te nestelen in de
zonnecellen - zonder de ogen
te kwellen - die branden op
het etiket van het netvlies,
helder bloed te stuwen
uit de illusie van het lot, de
wijzers van het leven gelijk
te zetten in elk kwartier, in
ontdekking van de polsslag,
verwekking van de tranen in
een sluimerend verlies,…
Oog in oog
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 283 Verzen vlerken langs mijn schaduw
rijmen resten ongeluk
waar de liefde mij mag lijmen
loopt de tijd zijn wijzers stuk
In des mensheid open geesten
kranst de ader tomeloos
in de hartslag van de Aarde
om des wereld's tondeldoos
Mensenkind als universum
middelpunt van eigenheid
speelt zijn hoofdrol tussen sterren
aan een zuiver firmament…
Nodigende hagioscoop
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 371 Een veelkleurig koor
doorzingt de stilte
van een hoge ruimte,
serene klanken paars
mengen gebroken wit
tot lovend zilver
in ijle hoogten
zeeblauw overstijgend
zweven tinten rust
boven getroost turkoois,
fluisterzacht omarmend
wie in donker zijn gehuld
delend, helend,
zuiver samenspelend
beweegt zich
Geestdoorbrekend violet
tot een…
Geloven in de toekomst
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Uitkijken over weidse velden
Waar we vele vlinders telden
Zichtbeeld over kale bergtoppen
Eeuwige sneeuw op hun koppen
Grassprieten die in het zonlicht dansen
Vlinders voelen er romance
Gele composieten deinen mee
Je gevoel observeert en het maakt je gedwee
Het hart voelt zuiver in de zalige berglucht
Een steenarend zien in z’n vlucht…
Als de dag van gister
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 212 gister
herleeft in elke dag
met telkens de vraag
of ik ooit eens “morgen”
als zuiver beleven mag
iedere keer opnieuw
plak ik de verscheurde krant
om te zien of oud nieuws
eens zal verjaren
of het verleden een keer verzandt
al was het maar dat zwarte inkt
in een grijze tint op zou klaren
als ik op mijn kussen
de ogen…
De Dames van Spezer, fototenstoonstelling!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 782 De foto’s van “de Dames”
van Peter Speer
zijn mooie portretten
maar portretten dat klinkt zo gewoon
neen dus
stuk voor stuk prachtige schilderijen
dat klinkt veel beter
want wie goed kijkt hoort ook muziek
de melodie van eigenheid, zuiverheid en pure identiteit
in een licht donkere, melodische verhouding
met een visie, een kijk van, van…
De (stijve) stilte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 120 Het twinkelt tussen twijgjes, boven blanco,
zuiver als een ziel zonder manco.
In de stilte, op het hoogtepunt,
verschijnt opeens spontaan de mantra
en fonteint als subtieler licht mijn lichaam uit,
lieve energie-explosie, symfonie van binnen uit.
Hamsa. Altijd al heb ik van jóu gehouden.…
Begrip voor elkaar!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 246 Maar nu is de tijd aangebroken voor
dromen met een zuiver licht dat wordt
omgebogen tot een heldere werkelijkheid.
Men heeft dan zicht op het welig tieren
van alles dat geschiedt in een wereld
vol mededogen, vrede en geluk.
Mensen horen weer de merels zingen
vanachter een heg.
Het vele tumult vervaagt meer en meer.…
Gracieus
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 161 zó moeilijk,
maar bloeide de lelie der zuiverheid.
Er kwam een vredevol geluid
met volledig nieuwe antwoorden.
De gracieuze geste lag in elk schrijden,
buigen en bewegen van mijn lichaam.
De geest stuurde elk veranderde beweging,
in de richting,
voor genade der complete mensheid.
Het vroeg wat van me, maar gaf ook.…
de duivel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 178 in de donkere kamer
onthullen zich bij tijd en wijle
beelden van onbekende aard
ook al lijkt de waarneming zuiver
en belicht onder de juiste hoek
soms groeit er ongewild
een boze duistere geest
waarvoor ik ernstig huiver
zou een slang
zich verbergen
duivels van zin
die plots enkel schaduwen baart
en, zo lijkt, mij met stuurloosheid
willen…
Aan de Hermes van Praxiteles
poëzie
4.0 met 3 stemmen 519 Zoals een man na jaren wedervindt
Oudtere relikie, zijn jonge beeld:
Onder de blonde val van vlossen weeld'
Dat zuiver oog dat God in moeder mint, -
Zo door het floers der eeuwen, dat haar blindt,
En 't wee der wereld, dat haar u verheelt,
Zovaak glimp van geluk de schemer deelt,
Groet ziel van ver u, als die man dat kind:
O ziel, o glans…
Aan het venster, bij maneschijn.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.229 Mag ik maar, vol zuiver vuur,
U, bewondren - o natuur!
Mag ik maar, ootmoedig stil,
Gaan, waar God mij leiden wil!
O wat wens ik mij dan meer?
'k Heb dan al wat ik begeer,
En, zo 'k ooit, door onspoed ween,
'k Zie dan, door dit leven heen.…
Dromen van toen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 335 Witgrijze slapen omarmen een lief, levendig gezicht
een speelse ruwheid verraadt vele onverschillige dagen
van ontwapenende ongedwongenheid, zuiver welbehagen
verlangen naar weerstand, overbelicht
Ogen van zonlicht dagen, half toe, de minnende schemering
om een aandeel te houden in vergeten verdriet
in leven te houden wat het licht niet ziet…
Chopin
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 83 naar
de andere reizen tussen
vogels van allerlei pluimage eten de spijzen
die haar vreemd zijn
en niet doen verrijzen
tussen bloesem en gouden
regen liggen de kromme
wegen
doorweekt van tranen
loopt zij met mondmasker door de oproerige duistere straten
de scherven van een onheilspellende kosmos
thuis in mijn huis luister ik naar de zuivere…
Ik zag nooit zo'n rode mond
poëzie
4.0 met 6 stemmen 4.075 Ik ben gelukkig als ik bij
Mijn schone vrouwe kan zijn
En haar zuiver gelaat en
Haar gestalte kan schouwen.
God vrijware haar van leed!
Zij is zo fraai gevormd,
Dat ik haar trouw van hart
Tot elke dienst bereid moet zijn.…
geluidloos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 156 of leg ik het verleden af
tegen het grenzeloze deurgat
geluidloos de tocht in mezelf
zonder woorden geen reden
de lege flessen doen me denken
aan het gieren van de wind
ik lig stil op een kier het wieken
van de molen 't rad voor d'ogen
zal ik een beek aanleggen in de tuin
kabbelend komend van hogerop
een gestage aanvoer van vers zuiver…
Een twee -zonder mij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 73 twee kruiken
één voor links
en de andere
voor rechts
gevuld met vloeistof
van eigen maaksel
en trek de
woestijn
in lief
zonder mij
met je ogen
vol zand
in ‘t dorre
land
en laat
het schone
argeloze
bloeien groeien
tussen de koeien
van het lage land
in het
met dauw bedekte
gras vredig
dwalen
op ongerepte plekken
van zuiverheid…
Een liefdesgedicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 62 Ik loop op de zaken teruguit, de tuin in
Er is grof gezegd helemaal niets te vergeven
Nu de dans gedanst aan de weg staat
Bekoelen de handen aan de vraag wat het was
Ik weet mijn blik te doorkruisen
De vijver is
uitgedist door een gekende. iemand
Die hield van witte- zuiver witte lelies
De grashalmen omarmen
Het klein blauw bloemetje dat…
VERANDERING
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Het wondergereedschapje zoekt rust, verdwijnt snel
naar dicht beboste dalen, strijkt zacht neer
bij het geklater van een spuitende wel,
drijft mee, zwemt voldaan in een zuiver meer,
schenkt het ruime water vredig pastel,
slaapt in onder avondgloed, wenst niets meer.…
Als liefde van een aard'ling aan dorst randen
poëzie
3.0 met 19 stemmen 1.269 Voor 't diepste leven van wie me onverdeeld
Liefheeft, verdamp ik niet tot wolkenbeeld,
Al blijf 'k voor 't zuiver weten ver idool:
Hij ziet me als 't centrum, dat zijn wereld denkt,
Als wet, als as, waarom de werv'ling zwenkt.
De rust ben 'k, die jij zocht.…
Goede Dood
poëzie
4.0 met 17 stemmen 4.655 Goede Dood wiens zuiver pijpen
Door 't verstilde leven boort,
Die tot glimlach van begrijpen
Alle jong en schoon bekoort,
Voor wie kinderen en wijzen
Lachend laten boek en spel,
Voor wie maar verkleumde grijzen
Huivren in hun kille cel, -
Mij is elke dag verloren,
Die uw lokstem niet verneemt;
Want dit land van most en koren
Is mij nimmer…
2004
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 856 Als ‘n onberispelijk zuivere kristal
fonkelt 2004 aan ’t heelal
volkomen ongerept
zo smetteloos helder
Zonnestralen bespelen ’t perspectief
weerspiegelen ‘t spectrum intuïtief
luisterrijk ontsproten
vanuit ’t niets
Invalshoek en licht bepalen de toonkleur
beroeren alle aspecten naar willekeur
‘n briljant scheppend
Zielenschouwspel…
Samen afdalen...
hartenkreet
3.0 met 35 stemmen 4.034 In een roes van verleiding
Neem ik je mee in mijn lichaam
Zacht speelt mijn huid jouw melodie
Je ritme laat mij in zuiver voelen...
Je mond kust zacht mijn gezicht
Zacht streelt je tong verleidend
Mijn lichaam smeekt om je lijf
Hunkerend druk ik mij tegen je aan...…