Alle inzendingen over zwak

uit mijn catacomben drommen driften zich een uitweg langs mijn offers die zwak de laatste adem kuchen…

De klank van mijn oude vleugel wordt zwak en schril: er is iets versleten in hem, diep van binnen. Er valt niets te herstellen, er valt niets te beginnen: tegen een doodlijk euvel kan men niets beginnen. De arme zwakke klanken zullen ijler stijgen, (waar bleef de sterke, volle klank van hun jeugd?)…

je schijnt zwak en staat laag toch zend je golfdeeltjes uit om op te slaan in de vlechtplek en de lange winter mee te doorstaan…

morgen schrijf ik de sterren van de hemel want morgen weet ik wat ik zeggen wil opdat u beseft hoe zwak ik ben ik wens u sterkte want u moet het met mij doen…

Soms is het sterk dan weer zwak het is de hartslag van mijn hart.…

Ze maskeert haar huilbuien, door het kleinsnijden van uien, wil geen mens laten zien, dat tranen van verdriet haar zwak maken misschien?…

Gordijnen open: in de zwakke morgenwind strijken narcissen wuivend langs elkaar heen. Russische voorjaarssteppe?…

in zwakke fluister "adieu" ik zei nog net: "au revoir!"…

- Van de zwakke eurolanden. - Ah! Ierlandportugalspanje… - Voilà!…

Door je denken, Nog eens te overdenken, Aan je zwakke punten aandacht schenken. Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, Wat is er met me aan de hand.…

(tanka) 'k Wil wat verrichten, ben zwak, maar word bemoedigd: voor mijn beeldend oog vliegt een bij in kringen rond, een krijgspet op haar kopje.…

vrijdagavond badend in een zee van kleurrijk licht verbergt de stad zijn zwakke plekken pijnlijk drukt vergankelijkheid zijn stempel op de badplaats…

ik heb het meerdere keren losgelaten maar altijd keert het weer met hangende pootjes en smekende ogen kijkt het mij dan aan hoe zwak ben ik om toe te laten en niet te kunnen weerstaan…

Laat af, die 't Zwak Geslacht met bittre gal bespat, Of gij verdiende 't niet, dat gij een Moeder had. 1789…

het is je ziel die ik ervaar oprecht naar buiten gericht kwetsbaar, zwak in het aardse maar krachtig tussen jou en mij een tederheid zo wonderlijk van gewicht…

‘Gegroet o Koning Willem Alexander Bedremmeld kom ik mijn ontslag aanbieden’ ‘Geluk gewenst, u kunt uw tuin gaan wieden Uw zenuwbaan is strakjes voor een ander Maar dat u nú komt, had ik niet gedacht Mijn móeder had u al zo lang verwacht’…

het heilig vuur van zoet riekende liefdeswoorden verwordt tot zwak gloeiende scherp geurende sintels na de vervulling door zwetende lijven remy…

Ik pluk de dagen van de maan ik schrijf de sluwste verzen mijn pijlen schieten altijd raak alleen voor jou heb ik geen woorden dat is mijn zwakke punt. Ja het kan verkeren!…

Hoe zwaar is mijn hart om te dragen Hoe zwak kan mijn stem om vriendschap vragen Hoe fragiel bespiedt mijn ziel de dagen in de verte en ik zie alleen nog nostalgie.…

En ik zucht: tiktik, taktak, - en ik voel me ziek en zwak en zelfs dubbel zwak en ziek als men zegt: ‘Die 's ècht antiek!’ ------------------------------ uit: 'Waarom, daarom', 1967.…

Ik had een zwak voor president Wahid, Want dat die stakker met zijn blinde ogen Die zich altijd zo slecht heeft voortbewogen Corrupt geweest zou zijn, geloof ik niet. Een mens met zo ontzettend veel gebreken Verdenk ik immers niet van schurkenstreken.…

ik heb een zwak voor rond en rood met een handvol kersen lok je mij over je lippen komt geen woord je weet wat mij bekoort met kersenrood strik je mij je kent gewoon mijn nood…

zo weet ik niet wat ik nog moet gedichten gingen liggen en stemde ons met rijmen goet tegen de nieuwe dagen van een zwak bewind ik ben verder in het duister waar niemand wat nog vindt…

de kracht neemt toe door een stil gesprek waarmee ik zwakke zinnen in de leegte wek om te stollen in een blozend lied dat men stralend in de verten ziet…

Mijn hoofd is te vol Ik kan niet meer denken Mijn handen bibberen te erg Ik kan niets meer vasthouden Mijn benen zijn te zwak Ik kan ze niet meer laten staan Mijn voeten zijn te moe Ik kan niet meer blijven staan Kortom……

Laat ons allen samen naar de kribbe gaan en voor de armen en zwakken openstaan Jezus moet herboren worden in ieders hart zijn prille start werd wekenlang verwacht.…

Met inzet deed zij lang haar heilzaam werk Waar geld een grote rol bij speelde Ze baadde graag, ‘t liefst in weelde Haar zwak geslacht bleek sterk als merk Ontmantelzorg lag prima in de markt Aan hulpzoekenden was nooit gebrek Ze hielp in menig mannenslaapvertrek Op die manier werd geld bijeen geharkt Tot op een dag zij zich plots kuis bedekte…

ik ongelikte beer pakte het aan met mijn onbeholpen klauwen besefte niet hoe teer ik was gretig te enthousiast wat me zou berouwen toen het plotsklaps brak wat ik niet had verwacht en ik begreep hoe licht het mij geschonken vertrouwen kon worden tot een onbedoelde last en wat ik nooit had gedacht weet ik nu: in wezen ben ik o zo zwak…

echte vrijheid is die je je leven lang vermijdt die jij niet najaagt die jou probeert mee te vragen tijdens zwakke momenten je daar ongevraagd mee belaagd leg af die zware loden jas door jouw iele schouders nu nog te dragen of die veel te dunne waardoor er nooit genoeg aan warmte was als je die beide van je schouders af kunt laten…

Vandaag zag ik mijn zwakke kant mijn sterkte heeft 't zwak niet overwonnen beiden hebben gehoord, gezien en ook gezwegen vorming heeft een lange weg te gaan. Aan beiden zeg ik, kies het juiste midden blijf redelijk in al je denken, doen alle dagen die nog resten in getal best veel, maar nog meer, te doen.…