Alle inzendingen over zwarte

zie ik door de koude straten van de stad zwarte spoken waren, denk ik: het zijn mijn gedachten die penselen en schilderen op het stenen vlak. toch kruist zo'n spook mijn pad nu net iets vaker en denk ik: ík schilder niet die taferelen ík ben niet die in zwart verpak.…

Scheur mijn woorden maar, knip mijn zinnen en trek ze naar je toe, maar vraag mij alsjeblieft niet hoe vul ze gerust maar in, in je eigen verhalen, maar maak mij er niet mee van de wijs wit blijft voor mij onomstotelijk wit zwart is zwart voor mij, hoe je het ook wendt of keert Mijn moeder, lang al in de hemel, mijn vader aan haar…

Tevens is er een kerst-cd uitgebracht waarin Obama wordt beschreven als "zwarte magiër"...…

Voor mij op de grond een krant lege fles papier zwart gat ondekt, Te gek gek gekras in de nacht tast in het duister, Krachtige katachtige ogen prachtig, Kijk in de zwarte gaten er in willen bijten er door heen vliegen met verf besmeurde vleugels, Vallen op de grond een krant lege fles tekst op papier, Start een revolutie…

ik was aangekomen aan de rand des tijds zwarte maan ik zag oneindig alles was klaar had geen naam meer ik kwam aan en wist niets in een troebel dralerig licht van een vreemde grijze zon aan de oever der gedachten alles ging over zwart naar kleur ogen zien niets de kaars is gedoofd de ochtend is aangebroken open je hart zie…

deze lente kaart met herinneringen die de dood rijpt aan vluchtige momenten spijt – witte kopjes steken al boven de zwarte klei bebaard en afgebakend tussen zachte wallen vlees met vroege stoppels waarvan het zwart veranderd is in een loodgrijs warm vest klampt emotie zich vast aan het duister en ejaculeert zijn angst met pijnlijke scheuten…

De zwarte nevel trekt op en laat kale, grijze muren achter: duisternis, leegte en kille dood.…

Een zwarte slang, door een oranje bril, Doorkruist ons land, staat nergens stil. Langs ´t grijze pad, door Hollands groen De bloed-wit-blauwe vlag halfstok. Langs oprecht geplengde tranen, bloemen, ongeloof en kippenvel Brengt d'onzen terug van oorlogshel. Een donderslag en iedereen was stil Voor die zwarte slang, door een oranje bril.…

Het is de schilder van brekende kleuren en wij zijn zijn ogen, sprakeloos zien wij alles groeien en verdwijnen denken steeds macht over zijn wereld te krijgen tot we begrijpen dat de avond valt in rood met zwarte lijnen.…

beduusd viel hij neer als een ridder op een paard bereed zij de zwarte heer…

zwarte gat Zelfs het niets gaat op de loop Ik heb mijn les nu wel gehad!…

Zwarte stippen lossen snel op in de oneindige graankorrels en wormen van de ruimte.…

zei de man die nooit concessies doet, hij die bedenkt wat een concessie inhoudt wordt een twijfelaar nooit doen, vermijdt hij twijfel, zaait hij geen hoop en verwachting is één en één twee en niet anders is zwart zwart, is wit wit, stelt hij is kleurloos versus kleurtotaal zevenmijlslaarzen-stappend door een oerwoud aan gevoeligheden…

~~ zwarte zijde, sensueel omplooit vervagend, schaduwrijk slechte dromen vervliegen als flarden nevel in de zon lichamen vergloeien koud vuur zoeken grenzen in romantiek wanneer illusies kastelen bouwen met vluchtige luchten het fundament dan bloeden rozen zwarte schaduw in maanlicht ijskristallen-koud; uit de wortels van dagelijks…

al zo oud als de neten is de zin van deze feesten compleet alweer vergeten de zwarte pieten zijn van nu af geen zwarte slaven meer maar wij noemen ze voortaan gewoon: MENEER!…

ik zag je dansen in zwart wit mijn vingers op de toetsen het klavier romantisch belicht ik keek je aan jij liet je gaan in frank en vrij bewegen op mijn melodie van dromen ik wist dat je zou komen na het laatste akkoord je ogen nog in hogere sferen een lach die mij applaus offreerde weer gaan mijn handen over het warm zwart wit uiterst…

- Arizona, vroeger Indiaans gebied - uit de regenrots komen woorden in een zinderende taal vragen om het waterdruppen vragen om de wind die vocht waait vragen om de koele handen van de hemel naar de aarde vragen om het lied van beken vragen dat de rots weer zwart van kleur wordt zwart en nat en haast doorschijnend als een spiegel…

Jij had geen idee Alles was zo zwart Geen enkele ruimte voor net dat beetje wit Waardoor dat alles misschien wel grijs zou worden.…

Leemans-Kuypers stemmen dwarrelend op de visgraat van gelijk vloers zwart/wit/zwart nadert dag met regelmaat van rood/wit/rood radijzen duizend in een bad en aan het oppervlak onvindbaar een vrouwenmond: was me ------------------------------------------ uit: 21 dichters voor de 21ste eeuw…

Buidels geld verdiend op legale manier dank zij zwarte praktijken die met steeds meer plezier de zwarte toga’s bekijken. Mijnheer/mevrouw Edelachtbare mijn cliënt is heus niet zó slecht maar ’t kwam door die halve gare die de buit op tafel had gelegd en het voor zichzélf wilde houden! Stelt u zich dát toch eens voor!…

De vlek van de pen Gesticht in ‘t zwart Met de leugen in de wind Overtuiging vanuit het hart Schreeuwen zal de leugen Uit de passage van ‘t boek De wind laait op De letters vormen ’t aanzoek Driftig schrijft de pen door Met zwart over het wit De inkt droogt op Met de leugen, geen exit Volgeschreven vol overgave De leugen een souvenir…

zwart wit maar bruinig in de lijst jij en hij in de verleden tijd de fotografenlach je hand die je een ander gaf de pose van geluk vereeuwigd in dit plaatje je liefde was al stuk over de stilte in je ogen is verder nooit gesproken je bleef een levenlang gesloten hij heeft geleden onder het gebrek aan kleur zwart wit wees hem al…

het leven de liefde de dood alles is verwoord verzwegen beschreven bezongen en toch in deze stilte nu jij voor eeuwig zwijgt zijn mijn oren pijnlijk scherp afgesteld zwart op zwart op afstand een duistere vlek eenmaal dichtbij voel ik de plooien en lagen op de dodenakker wilde bloemen ben je vrij vogel in een kooi…

Kijk eens naar zwarte Piet hoe hij staart Naar die zwarte man met de witte baard.…

bagger modder klonterkoek ik ben niet meer dan een druppel levend water uit het boek der boeken het woord de levende bron de vurige tong geniaal muzikaal de dichter torenhoog op ‘t zwarte paard spuugt zijn gramschap over de joodse sjacherige zwetsaard en het zuur is ook voor de zwarte jazzcultuur degene weerloos en van waarde…

ik mag niet zwart meer zijn ach wat hebben wij samen met de Sint gelachen echt we hielden het voor gein we doen het immers voor onze kinderen welk kind zou ons dit willen verhinderen het zijn zij die zelf ooit kind waren en er blijkbaar nu alsnog een complex aan bewaren of een Piet zwart is of wit het maakt een kind niet uit…

Stemmen in het duister Het beven van een hart Fluisteren in de schemer Angsten van het zwartste zwart Snakken naar het ochtendlicht Om dreigend middernacht…

Bij Yab Yum werd in spanning gewacht wat Sint Nicolaas had meegebracht tien Pietermannen om te ontspannen maar het werd een wilde zwarte nacht.…

De appel viel Was klaar voor wat hij zo graag wilde Maar door de worm Die in hem zat Werd hij verlaten Gedoemd te verrotten In een diep zwart gat.…

Als de bladeren vallen op de grond vult schemering mijn hart wordt het eerder donker dan licht kleurt mijn wereld lichtelijk zwart?…