Alle inzendingen over zweefvlucht

De vogel klapt zijn vleugels open en dicht en vliegt zo licht als ik zou willen zijn in mijn geest, dromend over het water, of magisch in de maanvolle nacht tussen hemel en aarde. Zonder energie te verliezen, te verzwakken, slechts zwevend en door thermische wind weer omhoog worden gestuwd zo hoog dat ik het overzicht van een arend heb en…

ooit zal ik je helemaal vergeten na een onbewust bevel om stilte het dichtslibben van geheugen en dan niets meer kunnen weten dus laat me nu genieten van je zweefvlucht in mijn hoofd je naam je woorden warm herhalen ik wil vonkjes voelen als de herinnering is gedoofd…

Zie ik hoe jij de zomer een hemels karakter geeft jouw sierlijke zweefvlucht hoog in strak blauwe lucht bedenk ik de lange reis terug naar jouw Zuiden dans ik even om te leven jouw droom hoog boven mij.…

zacht dalen de vlokken uit buiig wit het losraken van de kristallen haken geeft hen gewicht de zweefvlucht op minimale wind is een en al rust waar stilte weer woorden hoort is aarde nabij een groene wei met spelende kinderen wordt plotseling verblijd met ruimte voor het sneeuwprettig bewegen in onverwachte wintertijd…

Ik mis je nu en dan, je strakke lijn en je fluwelen banken Dan droom ik hoe ik je bevingerde met graagte, je vitessen en je eigenzinnig stuur Hoe nauwelijks ik je rempedaal beroerde, want stilstaan wou je niet: je was gemaakt om hoog te vliegen Je stuwde mij hydraulisch op en neer je zweefvlucht hield nooit op Toen brak mijn…

vergaan glazuur van glanzend blanke tanden spiegelde de witte worm hij trok kronkelend zijn kop in in stervensangst geheel ontdaan het was vlak voor de tweede hap pas dat ik het zwarte puntje van zijn neus zag vol schrik heb ik de appel weggeworpen want net als bij de worm was weg die lust tot happen een merel was heel goed in vorm en in zweefvlucht…

Ik voelde me opeens zo alleen Met een zweefvlucht viel ik terug op het strand Even wist ik niet meer wie ik was….. Maar toen zag ik mijn naam geschreven….. In het zand…

Liefde is alleen elkander droef verdragen Als vrouw en man: Twee vijanden die toch elkander schragen Zo nu en dan, En, daar God voor hun wanhoop en hun vragen Geen heul, geen antwoord heeft, Soms naar de eeuwigheid de zweefvlucht wagen Die een omhelzing geeft.…

en grijze om liefde te geven aan jouw zweefkracht boven bos en bomen kleurrijke liefde altijd bij ons en niet alleen in dromen visualiseer ik jouw vliegen ver weg van mijn ratio om heen te gaan in het onbekende met het hart uitverkoren voor schoonheid geboren uit armoede verheven kleurrijke liefde in ons leven gekomen door jouw zweefvlucht…

behoud van vast contact met de aarde Gaat montre à Paris nu door voor klokje aan de hand na de slinger kwam eerst een veer met Gruet's snek die krachten gelijk in maten spreidde over een rek zodat men het tot draagbaar en precies kon verfijnen met inbreng van onrust van Breguet en Facio's robijnen Logisch dat Santos-Dumont met zijn tuig op zweefvlucht…

Mijn lieve zoon dacht ons laatst met een airco te verblijden maar bij de eerste windstoot uit dat krachtig apparaat verdwenen onze boedel en wijzelf bijkans op straat ikzelf wist nog maar net een vrije zweefvlucht te vermijden Wel waren we verrukt om zulk een krachtige propeller al blies ons nieuwe bankstel dan ook hulploos door de ruit maar…

Ik lees in 't onverhoeds gesnater en de zweefvlucht van een zwaan toch die weide van de leesplank - jong geleerd is oud gedaan. Even snel als zij verschenen dalen duizend druppels neer en het zog achter de vliezen sluit zich ondertussen weer. ...Onverstoorbaar staat de reiger...…