Alle inzendingen over zwolle

In Zwolle is hij onlangs neergestreken Een sperweruil, die zelden wordt gezien Hij bleef nog dagen zitten bovendien Terwijl talloze spotters naar hem keken Maar als ik zelf naar Zwolle was getogen Dan was de vogel uiteraard gevlogen…

morgen verplaats ik mij per ijzer naar de stad aan het Zwarte Water en een star IJsselkanaal ik vertrek van 't Brabants platteland vroeg in de morgen, en ben aldaar gevuld met geduld en letters, veel later aldus reis ik door mijn eigen verhaal met een stop net over de Maas vanuit daar word ik vergezeld door een geringde vriend met sik…

Een smartlappenzanger uit Zwolle verwarde de kruizen met mollen en zong uit de maat. Hem trof een tomaat. Hij lapte 't 'em niet en ging hollen.…

een markante plek op de markt als openbaring 'de engel van Zwolle' kwetsbaar als de materie waaruit hij is ontstaan maar bijzonder fraai hemels bijna...…

Er was eens een bakker te Zwolle Wiens poedel door 't deeg placht te rollen Dat gaf zoveel smaak Waardoor deze zaak Befaamd werd om zijn Krullenbollen…

op een dag op je schaduw hebben gelopen listig zijn geweest met jouw valstrikken op jouw leed hebben gedanst Vertel - de gebroken spiegels de bevuilde muren de bevende handen de hasj die jou vernielt hier in Zwolle Het vuur dat je verbrandt ---------------------------------- uit: 'Hollandse woorden', 2004.…

Dreunend dendert de intercity, van Groningen naar Amsterdam in een onverstoorbaar ritme, terwijl zij uit het raam kijkt van haar eersteklas coupé door de sterke, stalen bogen van de spoorwegbrug. Breed glimlacht de rivier haar toe, en spiegelt zich zelfverzekerd in de stralen van de zon. De uiterwaarden staan nog onder water, tot aan…

Wat door de Duitser Tübke is gemaakt, Het Panorama in Bad Frankenhausen, Verkrijgt in Zwolle een terecht applaus en Waarschijnlijk is dat het ook u goed smaakt. Het werk is (op een schaal van 1 : 10) In de Fundatie tot half mei te zien.…

gezicht op hattem koeien staan te mijmeren boven hun spiegelbeeld versierd met waterlelies hattem ligt daarginds dromend in de zomerstilte als in voerman’s tijd de klokkenspelklanken kon hij niet schilderen zwolle was nog ver weg gelukkig maar…

Zo'n vrouw komt helemaal naar hier toe vliegen Om dan bij ons te doen alsof ze zingt Toch zijn er weinig fans bij wie het wringt Dat Dolly daar vocaal heeft staan te liegen 'Wij voelden ons in Zwolle uitverkoren Om haar beroemde stembanden te horen'…

Een scheepskapitein, een ouwe rob. Een afgod der matrozen, Had nooit gevreesd op 't pekelsop, Bij storm of waterhozen; Hij floot, hoe slecht de zaak ook stond - En tienmaal daags kwam 't uit zijn mond: "'t Is maar een wissewasje!" Een passagier, die maar aan boord Amand'len zat te knabb'len, Begon die spreuk, zo vaak gehoord, Heel…

De moeder zat appelen te schellen; Mien huushouwing, docht ze, wordt groot; Ik heb er genoeg mee te stellen, Al hêt ook mien man goed z'n brood. Zij zag ze um de taofel daor zitten Zes kienders - 'en aorige trop! - Die speulden heel zuut met de pitten, Went ielk had z'n appeltje al op. Ze zag op hun wengskes 'en kleurtje, Deur 't…

Aan miltvuur stierf tot nu toe welgeteld Maar één persoon op onze hele aarde, Terwijl alleen in Zwolle vijf bejaarden Voorgoed door salmonella zijn geveld. Dat witte poeder is dus een link goedje, Maar linker is ons dagelijkse toetje.…

Zijn deklareergedrag was heel sajant Hij ging uit provinsjale zakken rollen Waar woonde hij, in Neimegen of Zwollen? ‘t Maakt mij nix uit, ’t is bijde Nederland! En beina goed is echt niet zo verkeert Zoals ik heden op de pabeau leert…

Noch Jans, noch Zwolle had het kunnen dromen: Zijn spelers hebben Ajax echt verpletterd Hijzelf: bekwaam, betrokken én geletterd Het hóógtepunt, het móóiste moest nog komen: Gebalde vuistjes, beentjes van de vloer De Dans van Jans was onbeschrijf’lijk stoer…

Zwijgend, hijgend, ademhappend val je terug op het bed Je borstkast zwelt en daalt terwijl je lichaam zwetend straalt Ik genoot van je oerkrachten daarnet, je kreunen en steunen je spieren die zwollen, taal even ongekuist toen je het loodzware bed hebt verhuisd…

De Godenzonen grondig af te schminken Had Zwolle wel gehoopt maar niet verwacht Nu vaart een blauw wit elftal door de gracht Dat Ajax heel de beker leeg liet drinken Malloten die hun eigen ploeg duperen; Terug naar Amsterdam in Pec en veren.…

Dit jaar wint Overijssel dus de cup Voor vrouwen met de allergrootste borsten Bh's waarin zij deze joekels torsten Gaan zelfs van D tot F en 'running up' Dit hete nieuws heeft menigeen verrast Verkeer op weg naar Zwolle loopt al vast!…

Vijftien waren wij, ergens, daar in B een boom waarin gekerfd onze namen. Nooit uitgesproken toen, niet gezegd ik hou van je. Als jij tussendoor wel eens kwam in B was er altijd dat mystieke, een lachend kijken in elkaar, wij liepen onhandig gelukkig te zijn. Kom nog eens zo tussendoor, houden onze handen zich weer vast, en laten…

vanuit de Fundatie een fraai kijkje op de peperbus maar zó dichtbij dat ik er bijna van moest niezen…

Op station Zwolle zie ik wel eens de treinen van de Vechtdallijn, die naar beroemdheden zijn vernoemd. Zo neem ik namen waar van o.a. Herman Brood, Ilse de Lange, Daniel Lohues, Jiddu Krishnamurti en Jeroen Krabbé, maar ook de naam van Jannes van der Wal, onze wereldkampioen dammen, die bij Mies Bouwman zo olijk reageerde.…

ik was er onderdoor gelopen haar uitgestrekte naaktheid liet ze, maar haar stam droeg water ik zag hoe schors zich vormde, tot het grillige verloop van takken die ze zweven liet uiteinden zwollen als tepels, door winterkou verhard daaronder groeide lente waar de magere dag mijn lijf verdraagt verdraag ik zelf het wegen van haar witte…

Al wie asiel aanvragen in ons land die ondergaan een integratiekuur: in hallen worden zij voor zekere duur met achten opgehokt; niks aan de hand. Vierhonderd slapen daar met hun bagage. Mijn auto slaapt bij ons in de garage.…

----------------------------------------- *Opstelling PSV tegen FC Zwolle 6-0 (5-0); Trouw, 7 februari 2003…

hij beschermt zichzelf door elke dag te tekenen de wereld is voor hem een oord waar het slechts bij moeder veilig voelt zijn oude krabbels met eigen binnenwereld verwerkt hij jaren later in schilderijen met kiekjes van toen…

De stormen zwollen aan de zee doorbrak de dijken, mensen spoelden aan van levenden tot lijken. Families uiteen gerukt door natuurgeweld, de zee ontnam hen alles, goederen, leven en geld. Het waren niet de goederen en ook niet het geld dat gemist werd, maar een leven dat telt.…

ik reed de weg van Zwolle naar het zuiden en zag de pinksterbloemen staan zo luchtig en zo vluchtig met zo veel zijdezachte schoonheid tussen de vlakke groene wei als dat wat nog spontaan wil opengaan en ik zag mezelf als kind met blote benen in diezelfde wei zo opgetogen, blij dat ik ze toch weer wilde plukken veel liever nog en meer…

Dat het niet meevalt, merk ik om me heen Ik kijk als dichter en zie in de rondte Dat, zover ogen reiken, horizonten Verkrimpen tot een ziggurat ineen Die metamorfoseerde in een heuvel Waar ooit een Muzenberg lag, iets te hoog En de Hippókrenè staat nog steeds droog Door overdaad aan wereldlijk gekeuvel Weet iemand nog de weg naar Helicon…

Mijn voetbaltrainer zie ik nog gebaren: “Nooit schoppen met het puntje van je schoen, Dat moet je met een mooie wreeftrap doen.” Verloochen echter nooit je jonge jaren, En daarom viert Wim Overweg nu feest, De punter is terug van weggeweest.…

omdat toen ik voor hem open stond niemand zei dat hij ook echt bestond ben ik thans reuze blij dat hij er is met regelmaat te gast in mijn poëzie staat hij continu gereed voor het geval ik serieus aan het werk in een gat val of in mijn cryptogram geen heil meer zie ook op reis vertrouw ik hem ten volle zoals gister toen tussen hengelo en zwolle…