Toen ik jong was – mijn dromen nog zo schaars dat ik ze opschreef – was dit groots geweest. Een duif op mijn dak! Boodschapper zeker des Geests of Lichts of Hemels – geen dom luid beest. Nu: hier sta ik in de keuken. Denk: blijft bij alle koeren nog het rookkanaal leeg? Komt vanavond nog mijn rook, mijn reukwerk weg? Niet of u…

Er is nog nooit een mens geweest die een korrel aarde heeft bezeten. ------------------------------------------- uit: Lunchpauzegedichten (1974)…

Toen ik niets meer deed wist ik wie ik was van alle mogelijkheden nog het meest simon vinkenoog uit stilte ontstaan af- en aanwezig, warm en koud, waterpas. Wat ik tot nader order was bekend en onbekend niet langer meer dat maar een en al oor in de wetenschap dat --------------------------- uit: Gedicht, 1975.…

Als hij groot is, koop ik een auto Kan hij die 's zaterdags wassen. En een gazon. Dat moet hij dan maaien. Oude vrouwtjes jaag ik de straat op. Kan hij die helpen oversteken. Knaapjes het wakke ijs. Die moet hij redden met levensgevaar. Eenmaal toch moet ik het meemaken dat ik goedkeurend hem op de schouder kan kloppen. diep in de ogen…

We maken ons om veel dingen druk, die nodig zijn voor ons vermeend geluk, we stomm'len haastig door de wereld, 't leven, en trappen, wat begon te bloeien, stuk. ------------------------------------------ uit: Wij en Gij (kwatrijnen) (1947)…

Wat doen we hier eigenlijk, vragen we ons niet af zolang het huppelen van wijsjes uit de luidsprekerboxen voortgaat, in de bomen hangen ze onzichtbaar, en wij maar denken dat het vogels zijn die kwinkeleren – wat doen we hier? Eerst eens voelen of de voeten warm genoeg en niet al te pijnlijk verknobbeld zijn, dan even goed luisteren…

Ogenschijnlijk heeft het ene niets te maken met het ander. Ogenschijnlijk schuilt er voordeel in een vaste baan. Ogenschijnlijk zal er nog een heleboel verand'ren. Ogenschijnlijk staan de sterren hier niet zo ver vandaan. ----------------------------------------- uit: 'Vrijwel alle gedichten', 2004.…

Je kunt wel alles denken dat je wie weet wat, dat de wortel getrokken uit je bestaan een mooi rond getal geeft, het product van je wezen een hogere macht is maar: waar kiemt de liefde, waar wortelt je lust, door welke trage lagen sijpelt het sap van de groeiende onmacht, wie legt van je zijn de bleke uiteinden bloot.…

Drie kleine vogels levend op de rand van zee en strand houden mij gezelschap aan de branding. De gratie van hun rennen en bewegen, half vliegen over het water, te licht voor zwaartekracht, samen alleen in lucht, nat zand en spiegeling, dat woordloze toebehoren aan elkaar en niemand anders - opeens zijn ze verdwenen zonder dat ik zag waarheen.…

wat de ochtend bracht haalde de middag weg, verliezend zich weldra in blauwbestoven nacht, wij zoeken al het moois bij elkaar en laten de rest, de boel draait lelijk door, wij vegen onze voeten, graaien met handen vol gaten wat de nacht niet haalde; alleen in het voorbijgaan zich tonend: een vlaag de ochtend, een lichtspel de middag een…

Een ding gestand doen is jezelf beliegen. Van een pop, een beeld, een torso luidt de saaie waarheid dat ze dood zijn. Al wat meer lijkt is verguldsel uit de smidse van je ogen en verfraaiing door je geest vol kinderleugens. Maar soms - het duurt niet lang, je moet jezelf verschalken - maak je geen onderscheid meer tussen schijngestalten…

vaker kan mijn fiets mijn handen aan het stuur niet missen dan dat ik met jou hand in hand loop tijdens schemeringen en we beiden verbonden zijn door de kortste ketting hoe vaak zou mijn wijsvinger op een lichtknop hebben gedrukt? dagelijks worden talrijke handelingen verricht door het mechaniek der ledematen terwijl onze gedachten elders…

Lieve Ari Wees niet bang De wereld is rond en dat istie al lang De mensen zijn goed De mensen zijn slecht Maar ze gaan allen dezelfde weg Hoe langer je leeft hoe korter het duurt Je komt uit het water en gaat door het vuur Daarom lieve Ari Wees niet bang De wereld draait rond en dat doettie nog lang ------------------…

De voetstappen die ik achterlaat zijn bezit van de grond. Mijn leven is van het verleden. Mijn woord is in de monden van anderen. Ik ben niet. Ik was. Zo is het met alle dingen. -------------------------------------------- uit: 'Lunchpauzegedichten', 1974.…

Het was een grauwe en een gure, een dag waarop ik sterfelijk moet zijn geweest als nooit tevoren, maar ik had geen last van de gedachte aan de dood - en een gedachte, dat was alles wat het was, de dood. Ik herinner me nog goed hoeveel beter ik me voelde opgewassen tegen de verliederlijking die zeker in een zanger of een dichter aan een half…

ik weet wel dat ons denken een computer is maar ook dat er een terras bij is en aan de overkant een gebouw waarop met rode verf een woord staat dat nog niet geprogrammeerd is en dat je tussen de auto's door kunt laten oversteken naar de stoel naast je die nog vrij is in ons hoofd zit wat voorbij is ------------------------------------…

waarom zouden we wat we gedaan hebben om vergeving vragen waarom hebben we gedaan wat we moesten doen we deden wat we konden om niet te weten dat we leefden ------------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten', 1999.…

'Wij zijn uit de dood geboren', zegt de een, 'en worden aan de navelstreng binnengehaald als een vis aan een lijn.' 'Welnee', antwoordt een ander, 'wij gaan gestadig voorwaarts.' Een derde haalt zijn schouders op. Die laatste heeft gelijk. Het belang van lichamelijke oefening is niet te overschatten, en in het denken schuilt de dood…

Maakt het uit wie het dicht de wind of een ander, zijn slepende regels stemmen niet hondser en wie ze nog opschrijft is mij om het even, de stad raakt vergeten. Wie het je aanzegt, lood om oud ijzer. Maakt het je enig verschil waar ze bleven de zomer de schemer november de dagen. Kan het je schelen wie in je huizen voetvegen narrige wezens…

- want ieder woord wordt weerwoord. Het zijn de vormen waarmee wij kampen. Voortaan mag niemand ontwapenen tot de tanden. --------------------------- uit: 'Witte adel', 1991.…