121 resultaten.
Vogels voeren
gedicht
2.0 met 39 stemmen 19.395 Toen Oma bijna doodging
werd ze vogelklein en vederlicht.
Eten kon ze niet meer zien:
ze lachte blij met verre ogen
en haar grote kunstgebit.
Regeltantes schikten alles.
Kraaien krasten in ons hoofd
en de dood werd weggegeten
met kalkoen. Het was
december, tenslotte.
------------------------------------
uit: 'Postkantoor'.…
Vader
gedicht
3.0 met 22 stemmen 16.582 vader kocht ooit
een verzameld werk
een bundel gedichten
van degelijk merk
bij wat hij mooi vond
zette hij strepen
een enkele keer
een uitroepteken
bij tijd en wijle
herlees ik die
zeer summiere
biografie
in een code
van strepen en stippen
steeg het water
hem naar de lippen
-----------------------------------------
uit: 'Goejanverwellesluis…
DE KLEINE ZIGEUNERPRINSES
gedicht
3.0 met 42 stemmen 16.627 Ik ben de kleine zigeunerprinses.
Mijn vader heeft een gevaarlijk mes.
Mijn moeder had oorbellen, prachtig rood.
Nu draag ik ze zelf. Moeder is dood.
Haar kralen heb ik ook om de hals.
Ze schold mijn vader voor vuil en vals.
Mijn mooiste speelgoed heeft zij gebroken
En toen heeft vader…
Zondagmiddag
gedicht
2.0 met 58 stemmen 19.801 Zondagmiddag, de krekels naaien de stilte.
Ik volg de spoorbaan, de brandnetels bloeien,
de bramen smaken naar niets en naar bloed.
Het dorp ligt verscholen in dichte grijzen.
Ik herken het, dit lopen: zo kwam ik thuis.
Van het nog warme huis staan de ramen wijd open.
Het bijna doorzichtige hoofd in de kamer
is van mijn vader, hij kijkt niet…
Vuilniszakken
gedicht
4.0 met 10 stemmen 4.285 Zoals ze daar 's morgens
op de stoep tegen elkaar
aangeleund warmte zoekend
in hun plastic jassen
staan te wachten, grijs,
vormeloos, vol afgedankt
leven, tegelijk broos
en weerloos. Je zou ze
weer naar binnen willen
halen, je ouders
wachtend op de bus.
--------------------------------
uit: Echo van een echo, 1990…
ZIEKENBEZOEK
gedicht
2.0 met 195 stemmen 41.783 Mijn vader had een lang uur zitten zwijgen bij mijn bed.
Toen hij zijn hoed had opgezet
zei ik, nou, dit gesprek
is makkelijk te resumeren.
Nee, zei hij, nee toch niet,
je moet het maar eens proberen.
-------------------------------
uit: Beemdgras (1968)…
Heel iemand anders
gedicht
3.0 met 104 stemmen 35.766 Volgens de bovenmeester was ik een mulo-kandidaat
voorbeeld van grijze middelmaat, onopvallend
verlegen, tot niet bijster veel in staat
Toen mijn vader verhaal kwam halen
keek meester peinzend voor zich uit
zat zo'n jongen werkelijk in zijn klas?
Vader kwam briesend thuis: hij wist
niet eens je naam of wie je was
ik knikte maar wist: meester…
De moeder de vrouw
gedicht
3.0 met 193 stemmen 44.134 Ik ging naar Bommel om de brug te zien.
Ik zag de nieuwe brug. Twee overzijden
die elkaar vroeger schenen te vermijden,
worden weer buren. Een minuut of tien
dat ik daar lag, in 't gras, mijn thee gedronken,
mijn hoofd vol van het landschap wijd en zijd -
laat mij daar midden uit de oneindigheid
een stem vernemen dat mijn oren klonken.
Het…
Mijn vader sloeg planken mis
gedicht
3.0 met 32 stemmen 22.215 Mijn vader
sloeg planken mis
mijn broers glimlachten,
schreven elke misslag in een schrift,
mijn moeder deed de was
of lakte haar nagels
mijn vader
die zich in leven hield met schaamte, spijt en ongemak,
die zich dagelijks gewonnen gaf,
die hijgde
en onwerkzaam en achterstallig was,
die niemand iets te vertellen had,
die een spin was…
Het huis
gedicht
2.0 met 52 stemmen 19.872 Het staat er nog het huis
waar moeder mij na negen
maanden dragen heeft gebaard
en waar ik in een bedstee sliep
m'n broer m'n zus en ik totdat
we wisten wat een meisje was.
Hij staat er nog de plee waar
veertien buren hun behoefte deden.
Waar het op warme dagen stonk.
Het huis waar vader werd gemeden
omdat hij werkloos was en dronk
en af…
Verzoening
gedicht
3.0 met 52 stemmen 23.011 in haar was ik geborgen
en breidde ik mij uit
en werd ik steeds kompleter
en rijpte ik als fruit
en ik voeten, handen
en reuk en stem en wil
totdat ik met een gil
geboren werd en banden
die ons verbonden hielden
en die ik niet meer ken,
gebroken werden met
een slag, een donderslag.
o moeder, die mij baarde,
die haar vermoeide schoot…
Begin
gedicht
2.0 met 23 stemmen 15.372 Hoe werd ik begonnen die nacht?
In welke schuwe, onzegbare woorden?
Of sliep zij, schoof in haar slaap
zijn hand op de tast? Het was zomer,
met open ramen. Zij hoorden het erf,
het gerucht van de hond, het donker
gestamp van onrustige paarden.
Lagen zij naakt, het dek weggeschopt,
speelde hij tot zij duizelig werd
en heel zacht? Of lagen…
MOEDER
gedicht
3.0 met 126 stemmen 49.468 Mijn moederke, ik kan het niet verkroppen
dat gij gekromd, verdroogd zijt en versleten,
zoals een pop waarin een hart zou kloppen,
door 't volk bij 't heengaan in een huis vergeten.
Ik zie uw knoken door uw kaken steken
en diep uw ogen in het hoofd gedrongen.
En ik ben gans ontroerd en kan niet spreken,
wanneer gij zegt 'kom zit aan…
Tweede vader
gedicht
2.0 met 44 stemmen 21.314 Steeds strakker trok hij zijn cirkels om ons.
Hij was nooit ver. Nooit ver genoeg
dat wij ons buiten waagden zonder christendom.
Van Heere Heere zingend liepen wij door zijn jachtgebied,
keken niet op of om. Naderend tot zijn water
voelden wij zijn ogen die de sterren konden doven.
Later toen hij niet meer van je zijde week
en zelf een hart…
En dan stopt het
gedicht
2.0 met 46 stemmen 22.786 De afgelopen dagen denk ik meer en meer
aan het eiland van mijn moeder
en het huis van haar vader,
het had blauwe buitenmuren en geen deuren,
zoals de meeste huizen aan de baai.
De zee,
het blauwe huis op het strand,
de boom in de keuken die men uit bijgeloof
niet had willen omkappen, er was zelfs
een gat gemaakt in het dak -
alles komt…
Is het vandaag of gistren, vraagt mijn moeder,
gedicht
3.0 met 66 stemmen 24.216 Is het vandaag of gistren, vraagt mijn moeder,
bladstil, gewichtloos drijvend op haar witte bed.
Altijd vandaag, zeg ik. Ze glimlacht vaag
en zegt: zijn we in Roden of Den Haag ?
Wat later: kindje ik word veel te oud.
Ik troost haar, dierbare sneeuwwitte astronaut
zo ver al van de aarde weggedreven,
zo moedig uitgestapt en in de ruimte…
De moeder
gedicht
2.0 met 53 stemmen 19.262 Al jaren dood gaat zij nog elke dag
een heel eind om in mij. Ik zie haar na
het scheren elke morgen voor me, en sta
een voetstap in haar schaduw stil. Haar lach
tast mij in oog en mondhoek aan, breekt uit
zijn glazen kooi de kamer in en zwijgt wat
aldoor was verzwegen: dat ze begraven lag
onder de duim van een man, in een gat
waar een bouwvallige…
De werkster
gedicht
2.0 met 19 stemmen 5.735 Moeder, aanrecht en dweil
zoals zij door de kamers dwaalt
van het belommerd huis de gang
doorkruist en mompelend de ramen aait.
Zij spreekt de kasten dierbaar aan
of zij hun sleutel goed bewaren
en van elke lade het geheim dat
zij ooit dierbaar samen waren.
Zij boent haar angst voor slechte
tijden met het bergkristal en
zilver…
De stiefmoeder
gedicht
2.0 met 32 stemmen 21.550 Kleed je uit.
Buig je hoofd.
Kijk me aan
als ik je met een natte dweil in het gezicht sla.
Je denkt dat je een prinses bent
een prins zal je komen halen
maar alle prinsen
op paarden
die jou komen halen
zullen zijn als ik.
----------------------------------------------------------
uit: 'Het moest maar eens gaan sneeuwen', 2003.…
Recreatie
gedicht
3.0 met 25 stemmen 14.518 Twee keer per jaar
reden wij naar het kerkhof,
op het 4e graf, 3e rij links van de ingang
mocht ik bloemen zetten
in een groene zinken vaas
terwijl mijn vader knielde op een bankje
waar hij eerst zijn zakdoek overheen had gelegd
de wandeling tussen de graven
duurde vaak meer dan een uur,
mijn vader bracht bezoeken aan oude kennissen
en besprak…