Als een schoft om een praatje verlegen zit Vindt hij altijd wel op straat Een schoft die om een praatje verlegen zit Met wie hij dan praat Maar koning, met wie praat jij in zo'n geval Je zoekt je dood, je blijft alleen, ik zie het al Want een koning heeft alleen maar minderen En z'n kinderen en z'n vrouw Zelfs als een hond wil…

Zij verstaat de kunst van bij me horen in m'n lichaam heeft ze plaats gemaakt voor twee in m'n ogen woont ze, in mijn oren ze hoort en ziet mijn hele leven met me mee Soms begint ze in mijn hart te zingen waar het nacht was heeft ze lichtjes aangedaan en door haar weet ik dan door te dringen tot de onvermoedde schat van ons bestaan zo…

de meisjes uit vervlogen dagen we weten niet meer waar ze wonen nooit zullen zij zich meer vertonen waar wij weleer hun lichaam zagen de buren hun adres te vragen zal in geen straat de moeite lonen we weten niet meer waar ze wonen de meisjes uit vervlogen dagen de liefdesnacht met zijn sjablonen wanneer die eindelijk ging vervagen dan…

Er was eens een muisje in mooi Amsterdam Dat zat in een molen heel stiekem verscholen Hij dacht bij zichzelf: wat is het toch fijn Een muis in een molen in Mokum te zijn. Refrein: Ik zag een muis! Waar? Daar op de trap Waar op de trap? Nou daar! Een kleine muis…

Het licht doet met me wat het wil, of ik al ga, of ik sta stil, of ik iets neem, of iets leg neer, bij alles is het licht mijn heer. Zo word ik, man, toch nog een vrouw; ik die van rood houd, word een blauw; ik die van dag wil zijn, een ding van avond met in de schemering een rode streep, die duidt op wind, tot ik het licht van mijn eigen vind…

Het is de lucht achter Oethoezen Het is t torentje van Spiek Het is de weg van Lains noar Klooster En deur Westpolder langs de diek Het binnen de meulens en de moaren Het binnen de kerken en de börgen Het is t laand woar ik as kind Nog niks begreep van pien of zörgen Dat is mien laand, mien Hoogelaand Het is de lucht achter Oethoezen…

De mens zoekt overal het paradijs Maar het is een dwaze gril om dat te willen Omdat de mensen veel te veel verschillen De kranten tonen daaglijks het bewijs De mens zoekt overal het paradijs En oorlog moet de weg ernaar forceren Ach, konden wij van oude lessen leren Dan wisten we de opbrengst en de prijs De mens zoekt overal het paradijs…

In de gezegende dagen Van jubelen en van bloeien Wanneer de hartstochten schroeien En hun dorst naar de lippen slaat, Wordt soms ons geluk door vlagen Van sombre weedom verdorven: Dat zijn liefden, lang gestorven, Die beschuldigen van verraad. De drift vervliegt als een rukwind, Het genot blijft nauwelijks heugen, Wat wellust heet…

Juffrouw Peters Strikt haar veters En ze kijkt eens in de spiegel Of ze netjes is gekleed Nieuwe hangers in d'r oor Kan ze zo wel naar kantoor En maakt dat streepje in de lengte niet te breed? Ja, ze weet 't Weegt en meet 't Ze is een tikkeltje te zwaar En daarom doet ze aan de lijn Maar een vriendin zei laatst: wat zâ-je Nou gaan zeuren…

En daar stond Greet, ze had mijn partner afgetikt Ik kon niet terug, nee nee, ik moest er aan geloven Daar sta je op je vrije avond met zo'n dove Het vette haar was in een paardenstaart gewrikt Och lieve help, wat was ze houterig en stijf Dit werd een zaak van even heel diep ademhalen Die rose kousen en dan ook nog die sandalen De gele bloemenjurk…