Alle inzendingen

Hier heeft mij Rozemond bescheiden, Hier, bij deez' boom, die welig wast. Waar mag de schone zo lang beiden, Dat zij niet op het uurtje past? Of ben ik wat te vroeg gekomen, Door drift der min, waar ik van kwijn? ô Zalig veld, ô groene bomen, 't Kost hier te nacht wel bruiloft…

Nu Kerst nadert, wordt het tijdelijk vrede Vrede op aarde met een goede reden Uitdaging is vrede alle dagen Met in alle mensen een welbehagen Een doemdenker weet; vrede wordt het nimmer Dus 't Vredeslied gescratcht*, wel- licht slimmer Het is Geert nu al in de bol geslagen Hij stapelt non-idee op non-idee en weet dan precies, díe heb ik…

Vleermuizen omcirkelen grafstenen een dans in winterse mistroostigheid echoklanken uit een overleden vaderland dieper in de nacht krioelt het ongedierte tussen het door de kou vergeten gras ritmisch klinkt de klank van hongervrees in de machteloosheid van een dwalende wees door dit land is ieder kind zwerver geweest tussen de wandelgangen…

Zie ik Diana's ozonlaag haar zwarte nighty negligé ontwaar ik haar als luciféra donkere maan in casa luna Dan komt plots Phaëton met paarden spant de teugels, geeft de sporen gevolgd door maangodin lucina opgejaagd in overmoed bevrijd van duister nachtgewaad…

Als bomen hun takken versieren zangvogels zich laten horen de eerste slakken aansporen raak ik in gedachten verzonken als bermen bedekt met klaprozen verstilde harten doen opbloeien samen met elkaar verzoenen raak ik in gedachten verzonken als weelderig uitgestoken halmen hun warmte de dag laat gloren op oogsten vertrouwen morgen…

De winterkoning schuilt in beukenhagen waar koning winter niet heeft toegeslagen de vorst hult zich in misten en in vlagen dat zie je aan de opgestoken kragen Wie dit 'vorst' noemt stel ik graag een paar vragen is het bij u min dertig, alle dagen en nachten? Dan moet u hem niet verlagen de thermostaat, de kou zal u belagen De vorst…

Al was het nogal kil, ik bleef genietend staan. Rondom mij was het stil en helder scheen de maan. Vandaar mijn manebril.…

Ik zit aan tafel, misschien wel te slapen, denk ik even bij het gillen van een sirene die uit mijn neus de geur van gepofte kastanjes weg- neemt naar een spoedgeval In de keuken zie ik de poes afwachtend kijken en de wolken trekken snel langs de dommelende zon Dadelijk gaan we spelen eerst koffie zetten Hoog en laag ruisen het kookwater…

De wind fluistert geheimzinnig: Hebben jullie het al gehoord? Nee, vertel het dus maar gauw, maar wel heel rustig, akkoord? Ze zeggen dat de dennenbomen dit jaar in staking zullen gaan. Ze willen geen kerstboom zijn, maar in het bos blijven staan. Ze zullen er voor zorgen dat ze er lelijk uit gaan zien. Met bruine slappe naalden en…

rustig leken de dagen voorbij te glijden door een zachte traagheid scherpten kanten geen pijn het moet of hoort zo te zijn zonder irritaties maar het discontinue van de waarheid geeft onzekerheid in navraag en herhaling met handenvol twijfels steeds het ontbreken van verbindingen vergroot het gevoel van alleen…

zij wandelt in jou en met je mee in de regen tegen de wind onder omarmende zonneschijn en in het licht en donker boven en onder de grond nu je volwassen bent en ook toen al als kind dat nog niets tot weinig kent ze is overal of nergens en toch ergens in de natuur ze is het alles en zelfs jij bent vervuld van haar ook als je ontkent…

Van alle plaatsen waar Gij uitgestald zijt over de bezette stad schreit Uw triestigheid men heeft U aan alle hoeken opgehangen om in een offerblok senten te vangen Nog hebt Gij de kommunie met het volk gevonden het steekt zijn armen in uw warme wonden Wij steken ons handen in Uw wonden doof en blind zijn wij in ongeloof Priesters…

Ik heb nooit een echt woord gehoord of het deed pijn Om pijn te schrijven heb je weinig woorden nodig. ----------------------------------- uit: 'Verzameld werk' 2003.…

Een nieuwe fase zal er heus wel komen: De vorst slaat echt wel op de vlucht De warmte zal dan binnenstromen Bij maan en helderblauwe lucht Een nieuwe fase zal er heus wel komen: Nog zijn de wolken zwart helaas Daar valt nog niet aan te ontkomen Maar straks is weer de zon de baas Een nieuwe fase zal er heus wel komen: De bloei staat weldra…

verenig toch de naties zei men toen bedoeld werd: niet de volken maar de staten en al die mooie dromen: zwarte gaten helaas, we kunnen dát niet over doen ik noem geen namen maar u kent ze wel vermorzeld wordt een ander land - een hel * de wapens zullen zwijgen tijdens kerst de zachte krachten hebben even macht dat duurt niet lang, had u dat…

je ogen waren al als baby de contactpunten met deze wereld die zich aan jou gaf met alle warmte en liefde die hij bij zich had jij kleine lieve onschuld hield die lijnen vast in herkenning van wederzijdse lach die in verdere kennismaking steeds meer handen voeten en een lief smoeltje kreeg…

Terwijl ik uit de helverlichte winkel wankel het donker in denk ik aan vader Dit kruispunt, druk verkeer tram, auto's, fietsers, stoplichten Toen nog zonder stak hij hier over vaak met fiets en met negentig op weg naar de Aldi Ik, zoveel jonger, kachel en waggel naar buiten met tas let op stoep en op tegel, tringelende tram,…

Omhoog kijken naar de ster van Bethlehem die eenzaam en groots aan het hemelse zwartblauw prijkt bij een half gesloten oog rekt haar onderste punt zich uit tot een lange straal die de aarde treft daarbij door hart en brein glijdt vrij maakt van zwaar denken onsterfelijke genade van Heer Jezus laat voelen.…

van je rust genieten in je ogen dwalen je tred ontwaren het timbre van je stem ik zal je altijd blijven zoeken je altijd blijven zien je altijd kunnen horen in melodieën, verhalen mensenmassa's misschien maar blootsvoets in het bos waar onze droom is begonnen zou ik je voelen verbonden door het web van gouddraad dat we samen…

Veel nieuwe leden daar sinds ruim een week Niet per se slechter, dom of onbekwamer Maar er is diefstal in de Tweede Kamer Wat tot voor kort toch echt ondenkbaar leek Het blijkt dat Yeşilgöz laatst onverholen Wat troep uit Wilders’ ijskast heeft gestolen…

Jongens, heb je verdriet, sprak toen de leraar Grieks, dan moet je woordjes leren, woordjes leren. Hij knikte energiek zodat er as viel op zijn vest, maar dat was toch al vies. Wij lachten half vertederd, half meewarig, want tragiek daar wist je alles van en hij, heel oud, haast vijftig, niets. En dat het overging als je maar woordjes…

Zij was zijn Muze helaas zag zij hem niet staan zijn liefde werd alleen maar groter hij kon zijn Muze niet laten gaan Het verlangen naar haar bleef groeien ook al kwam er een nieuwe liefde in zijn leven hij deed zijn best niet te vergelijken maar die ander kon ‘het’ hem niet geven De Muze was gewend haar zin te krijgen en hij deed alles…

door jou in woorden te omschrijven herken ik steeds meer van mezelf…

als in de winter van haar leven het laatste uurtje bijna slaat als ze in gedachten even terug naar vroeger gaat dan trekken er veel beelden aan haar geestesoog voorbij ze heeft er veel verzameld het is een lange, lange rij ze leefde vele levens een kind groeit naar volwassenheid als ze aan haar leven terugdenkt kwam er veel precies…

Het gaat nooit om eerst dit en toen dat, een waarheid -- is een samenhang.…

De Meester, in zijn Wijsheid, gist. De Leerling, in zijn Waan, beslist. ----------------------------------- uit: Puntdichten (1824)…

kerstmis was destijds gewoon een boom met echte kaarsjes het sneeuwlandschap van vaders hand breed uitgestald op het dressoir behaaglijke warmte van met z'n allen en ook iets van soberheid aan een tafel van fragiel geluk... nu wij zoveel materiëler zijn geworden weet ik mij een illusie armer…

bijna alles diep ik op uit slenterende dromen en alles komt voorbij jouw sussende lippen twee geschrokken vliegen mijn ingekeerde blik de wegstromende zee jouw uitgestrekte handen een zwerm wilde ganzen mijn halve verhalen de afgebroken tak jouw ontwijkende woorden de gestapelde stenen mijn haastige vertrek de gemiste kansen jouw ondoorgrondelijke…

Kijk eens aan, zie ik niet hier een epigoon van Vinkenoog, of heb je hem heel speels uit het verdomhoekje gehaald? Het danst en schuifelt niet maar wuifelt doch wat is het, wie is zij vermaalt zij met haar bekkenkracht de tijd tot leed- en beenvermaak? Of sleept zij menig mannenoog gegázaad en geoekraïend de donkere decemberdagen…

de dagen zijn weer vol met veel jou ik zag in een flits je gezicht in herkenning bij het omgaan van de hoek jij vleugde onze geuren en even verder dook het bekende blonde staartje op dat kittig wiebelde in een kleurige strop ik voelde me blij zoveel van jou en mij heel warm dichtbij ik lachte stil in de schaduw met een verliefd…