netgedicht
Alle inzendingen
159814 resultaten.
Sorteren op:
netgedicht
netgedicht
netgedicht
netgedicht
netgedicht
netgedicht
vanuit het verre
netgedicht
ik sprak haar aan
vanuit het verre:
een café vlakbij't station
'Het Verre'
zij zat diep
in gepeins verzonken:
m'n ongeschreven dagboek
tussen haar
een muur
een klein verduisterd raampje
misschien verliezen
wat je nooit vond
en mij
was ik haar even kwijt
waar ben je?
zocht haar zag haar weer
stond op
al met een voet…
Kist na kist na kist...MH17
netgedicht
Onder de stralende zon
Een eindeloos ritueel
Kist na kist na kist
Van ruim naar wagen
Gevat, getild, geschouderd
Gedragen op gelijke wijze
Kist na kist na kist
Van ruim naar wagen
Een fles rolt voorbij
Rimpel in het ritueel
Kist na kist na kist
Van ruim naar wagen
Nog zoveel te gaan
De komende dagen
Kist na kist na kist
Van ruim…
Toon
netgedicht
Daar ga je
Grote, kleine brommertman
Op de verre reis de ruimte in
De helm vast op het hoofd gezet
De kinriem stevig aangesnoerd
Daar ga je
Grote, kleine brommertman
Op de verre reis de ruimte in
Geef gas en hou je ogen op de weg
Je handen stevig op het stuur.
Dieho…
Licht
hartenkreet
Wanneer het licht het donker raakt
Slaat het donker op de vlucht
Om het licht dan aan te vallen
Van achter in de rug.
Dieho…
Licht 2
hartenkreet
Aan het einder dooft het licht
In een halo van zachte stralen
Brekers dempen het laatste zicht
Een meeuw krijst met schelle uithalen
Dieho…
Sporen in zand
netgedicht
Sporen in zand
Door golf, wind gewist
Op strand
Door niemand gemist.
Sporen in zand
Door zon, wind gewist
Op land
Door niemand gemist.
Sporen in zand,
Resten van leven
Zijn al vergaan
Voor zijn kon geven.
Dieho…
Stil
hartenkreet
Het is stil...
Zo stil...
Gedachten zijn gestopt
Zo stil in mij...
Niet meer denken
Het is stil...
Het is stil...
Zo stil...
Hoeveel kun je hebben
Zo stil in mij
Dieptepunt gekomen
Het is stil...
Het is stil...
Zo stil...
De lange weg terug
Zo stil in mij...
Waar de stilte het wint
De stilte het overwint...
Het is nu zo stil…
NIETS ONDER GRONINGEN
hartenkreet
Voor Groningen weer prettige geluiden:
Het was al zo'n aantrekkelijke stad
en nu ook nog zo 'Italiaans' als wat!
Je waant je er waarachtig in het zuiden.
Dus dit jaar niet naar zuidelijke oorden,
Maar op vakantie in het warme noorden.
_____________________________________
...het tijdschrift 'De smaak van Italië' heeft
Groningen…
Gevoelens
hartenkreet
Je hebt me doen voelen
Hoe het kan zijn
Gevoelens...
los van mijn brein
Je hebt me doen voelen
Dat kwetsbaarheid mag
Vertrouwen...
in jou is wat ik zag
Je hebt me doen voelen
Het begrip van oud verdriet
Toekomst...
heel voorzichtig in het verschiet
Je hebt me doen voelen
gewoon genieten,niets moet
Samen...
en toch vrij,dit voelt…
Lentebries.
hartenkreet
Vaak ontmoet ik jou in de streling
van een lentebries die
mijn wang beroert
mijn hart wat warmte geeft
mijn gedachten die naar jou toe zweven
en jouw antenne raken, keren terug met
een innige verbinding die geen woorden hoeft.
Een warm gevoel dringt door mijn huid
kruipt in mijn aders en stroomt met het bloed
naar mijn hart dat zingen…
Reizen in boeken.
hartenkreet
Lezen
Is genieten van iemands
rijke fantasie
je onderdompelen
in de middeleeuwen,
het ruimteschip instappen
op weg naar Mars.
Is zorgeloos en vrij ronddwalen
door exotische tuinen of
eindeloze duinen
op reis gaan in de tijd
op zoek naar mensen en
leefgewoonten
je bewegen in het verhaal
je zelf helemaal
los laten.…
voor Haar
gedicht
Zij verstaat de kunst van bij me horen
in m'n lichaam heeft ze plaats gemaakt voor twee
in m'n ogen woont ze, in mijn oren
ze hoort en ziet mijn hele leven met me mee
Soms begint ze in mijn hart te zingen
waar het nacht was heeft ze lichtjes aangedaan
en door haar weet ik dan door te dringen
tot de onvermoedde schat van ons bestaan
zo…
Zij staat over de kom gebogen
gedicht
Zij staat over de kom gebogen,
beslag tot aan haar ellebogen.
De onheilstijding die hij brengt
wordt opgevangen door haar rug.
Als zij zich los wil maken trekt
het brood in wording haar weer terug.
--------------------------
uit 'Kindsbeen' (1944)…
Kindermin.
poëzie
Vroeg en veel, en altijd nog
- Zou het ooit vermindren? -
Minde ik jonge kindren;
Zieltjes zuiver van bedrog;
Oogjes, die niet jokken;
't Voorhoofdje onbetrokken;
't Hartje zonder arg of list,
Zonder zorg of vrezen;
't Lief en lachend wezen;
't Mondje, tot een kus gespitst,
Vriendlijk aangeboden;
En geen kunst van node.
Die reeds…
Beelden
netgedicht
Waar de stroom
van beelden
naar buiten keert
dwaal ik in illusies
die mijn werkelijkheid
ontkennen,
en zoek ik de stok
die de spiegel breekt
waarin mijn ogen
de waarheid zien…
EEN GESCHENK
gedicht
Ze trokken God aan zijn mouw:
'Dat geschenk van je,
de liefde,
wat was daar je bedoeling van?'
Het regende
en God verzonk in gepeins
(maar eerst rukte hij zich nog los,
hij hield niet van hun manieren)
en al peinzend
waadde hij door leven en door dood,
door waanzin en nalatigheid,
door waarheid en door angst,
zag hoe zij frunnikten aan…
hopeloos verliefd
hartenkreet
Een idyllische zonsondergang, er waait een zachte lauwe bries die als duizende handen je lichaam streelt,het bijna stille gefluister van de bomen achter je, het iets luidere antwoorden van de golven in de branding, recht voor je aanschouw je het hemelse kleurenpalet van de in zee stervende zon,... en heel even zou je zweren dat het ultime nirvana…
Irak
hartenkreet
Boven m'n hoofd rommelt de hemel:
Klapt van woede bijna uit elkaar.
Lichtstralen vliegen door mijn ramen.
Op mijn netvlies is haar gezicht gebrand.
Ze staat op een foto in de krant,
die ligt hier naast me op de tafel.
De pannen op het dak gaan glimmen;
huilen de hele wereld bij elkaar
om een oorlog die niemand kan winnen.…
Lapsus
netgedicht
Er waden soldaten uitgelaten
Door koraalachtige water
Waar glanzend en transparant
bontgekleurde vissen tronen
En wuivende zeeanemonen
Naar een onbewoond eiland
Waar tussen lianen na het strand
libellenkluwen in lichtbanen
Warrelend door elkaar darren
En apen met schuchtere ogen
vanuit het hoge lover
Sarrend hen aangapen…
Oehoe
netgedicht
Een Oehoe in het donker aangevlogen
Vlakbij de deuropening waar ik sta
Te joelen om de weggelopen hond
Doorgrondt mij met monsterend gele ogen
En ofschoon heen en weer geslopen
Teneinde er een zaklamp bij te halen
Blijft zijn dralende draaiende vogelhoofd
Ongemoeid prijken in het zwakke licht
En in stilte gefixeerd erop gericht
Net als…
Guusje
netgedicht
Mijn ochtendmeurend vissersdorp mijn armverekte stokkenworp
mijn vlooienbaal mijn tekendoos
mijn Renaissance-dog hersenloos
Mijn vaatwastong mijn kuilgazon
mijn wintervachtse pantalon
Mijn snorrebaardse visgerei mijn loops geworden beddensprei
Mijn achterstand mijn carnivoor
mijn teckellokkend slettenspoor
Mijn bankafdruk mijn stoelgekluif…
Bezinning
hartenkreet
Toen braken de dijken
en dreven de lijken…
Een mensheid in nood…
Hun graf was gedolven;
in ‘t spel van de golven
Klonk ’t lied van de dood…
geschreven nog gister’
in ’t levensregister,
doch toen was het boek
opeens vol hiaten.
We zwegen…gelaten…
De rede was zoek…!
De ogen geloken;
de banden verbroken…
aan ’t leven ontrukt
getild…
spijt
hartenkreet
ik schreeuw
alles komt naar buiten
woorden van glas
woorden zo koud als ijs
en jij
jij huilt
en ik
ik zwijg
nog een woord
sorry…