Ontheemd gebroken hart Gekrenkt door zoete pijn Tranen ontelbare druppels Zie de angst voor morgen In de spiegel van vandaag En mis je in ieder moment Twijfel door de dagen heen Hoe moet ik nu verder leven Zonder je stem en lieve lach Vervlogen is elk vertrouwen Ik geloofde in je had je zo lief Jij vlocht draden levensgeluk Zomaar…

De nacht voorbij gevlogen Schemer licht mijn ramen Mijn geest helder en scherp Uren die gedachten namen Zoete pijn in stilte gedragen Vervlochten met jouw zijn Mijn liefde zo intens groot Jouw hart voor mij te klein Gevoel te zijn leeggezogen Van alle energie ontnomen De waarheid harder dan ooit Leugens verminken dromen Woede woelt…

Voor zoveel tranen achter het stuur bestaan geen ruitenwissers. Ze was gemeen vandaag. -------------------------------------- Dit gedicht komt uit de bundel 'scheiden voor vaders', het debuut van de Romein.…

Ik staar naar de horizon Vanaf het lege strand Door levendigheid verlaten Waar een tijdje geleden De zon nog heeft gebrand De warmte weer kwijt Weerspiegeling van mijn gevoel Eenzaamheid... Dat zonnetje, nu zo ver weg Ondergaand aan de andere kant Van het wateroppervlak, daar Waar haar gouden gloed de hemel kleurt Doch het licht steeds…

Ze weet het wel roepen ze……….. Ze weet het wel……… Zij weet het…….. Ze weet……. Zij…. Ze weet het wel roepen ze…… Het is echt geen domme meid Voelen doet ze het vast en zeker Of raakt ze haar verstand nu kwijt Ze weet het wel roepen ze…… Dat ze flink wordt beetgenomen Als speelbal wordt gebruikt Blijft hangen in zinloze dromen Ze weet…

Terwijl het beeld vervaagt in rimpels spoelen de golven van vergetelheid de laatste resten weg naar een blanco geheugen Geloof dat je vergeten bent tot de volgende déjà vu of flashback in een droom als een eeuwige druppel op een gloeiende plaat…

Mis je warmte en jouw mij kussen je pracht, gedachten, jou zo lief je zachte tenenlopen als een dief een streel, ik speel slaap intussen Mis je lachen en soms je dreinen je stampende voet die stopt in gezeur je domme rammen met die deur je bij ruzie zo kwaad verdwijnen Mis je wegzijn en weer terug je twijfel aan wat je voor me was je…

En dan is er wat niet meer komt, het denken aan, herinnering: zijn eerste woordje, eerste stap haar eerste kus, en ik die snap dat het vergeten wordt, verstomt En dan is er wat niet meer is: Mijn geloof in jou, het jouw’ in mij Ons weten dat het moeilijk wordt, de schrik dat het zo vroeg verdort en na ’t vergeten, het gemis En komt dan…

Miljoenen mooie gedachten aan jou Zorgzaam in herinneringen verpakt Versmolten met liefdevolle beelden Gevoel waar mijn hart zo naar snakt Duizenden nachten stil verstreken Maanlicht schijnt schemer van pijn Mis de zwoele melodie van je zinnen Je tedere strelingen zo zacht en fijn Honderden uren in stilte verdwaald Verlangend naar de plek…

in huwelijk vastgeroest kreeg langzaam in de gaten vrijheid kwijt en ingesoesd geen zin meer om te praten miste Schwung in mijn bestaan zelfs verbondenheid ontbrak keek je nauwelijks nog aan en als je me weersprak kon dat me niet echt raken alles was me om het even wist dat ik af moest haken ben veel te lang gebleven op een dag, ik…

ik vond je in de achtertuin had je bijna niet gezien liggend tussen stukken puin gebroken bovendien ik dacht meteen wat doe jij hier wat heeft het nog voor zin ontdekte lege flessen bier het schuim zat op je kin je ogen straalden geilheid uit geen enkel spoor van schroom er droop wat sperma van je huid als bij een natte droom de roze…

Zij leerde mij de liefde, om Nooit te vergeten Zij leerde mij haar leven Maakte mij blij. Echter; Zij, mijn ex-liefde, heeft Nooit willen weten. Mijn Leven, na 900 dagen anders; Wij Helaas Voorbij...…

Waar jouw prachtige lange benen staan telt de waarde van je omgeving niet meer want van daarboven kijk jij op alles minachtend neer Op een afstandje kijk ik naar jou en naar het totaalbeeld dat wat ik zie is iets dat toch al gauw verveelt Jij wil gezien worden als een ranke, slanke sexbom met een hoerige haardos maar ik zie jou…

de schuimkoppen van de zee spoelen het wier met zich mee steeds verder van de kust waar liefde rust. Wie brengt het terug naar tederheid en knuffelt zacht tot vergetelheid De golven omarmen de weerbastige palmen afgebroken afgeknapt Het strand van het eiland doorwoeld en weggespoeld geen leven meer verdronken in afkeer. Steeds…

Wazig en verdoofd lees ik de woorden die als geregen koorden zwiepen in mijn hoofd. De letters zijn als druppels die één voor één doordringen tot mijn werkelijkheid. Ze schudden me door elkaar met een wild gebaar van frustratie. Emotie zonder tolerantie voor mijn fragiele ziel. Ik weet opeens niet meer waarom ik voor je viel……

En dan plots kom ik jou hier tegen Op de bodem van mijn bestaan Iemand die mijn woorden koestert Een vriendschap om voor te gaan jij verteld over haar en ik over hem Dat schept een grote verbondenheid Liefde die ons heeft gebroken,gekraakt Het mooiste gevoel ooit zijn we kwijt We delen samen onze trieste tranen Praten tot in het diepst…

Het vuur van de open haard Brengt de warmte hier in huis Mijn eigen hout en eigen bank Maar voel me hier niet thuis Het lege bed als oude foto Van een kind met brede lach Met in zijn hand een waterijsje Op een warme zomerdag Maar zoals foto’s doen beseffen Gaat de tijd steeds veel te vlug Kon ik haar hart maar treffen Dan kwam ze, misschien…

Waarom missen wat er niet meer is Gelogen liefde bestaat toch niet? Mijn grens bereikt de strijd gestreden Streep getrokken door mijn verdriet Waarom missen wat is verdwenen Van iets houden dat niet meer bestaat Mijn hart ontdaan van haar roze linten Geen pijn meer als je komt als je gaat Waarom missen wat enkel nog kwetst Het woord liefde…

Het was liefde vonken sloegen over de brandstof, die de liefde gaf was genoeg om ons elkaars heelal te laten doorkruisen Bij elke zoen elke blik in elkaars ogen werden woestijnen groen won het hart aan gezichtsvermogen Maar de brandstof, die de liefde gaf bleek na jaren door een stilletjes ontstaan zwart gat naar buiten te…

Zij was eens de liefste in zijn wereld Hij aanbad haar dag in dag uit En zij hield zielsveel van hem Zag zichzelf als de gebloemde bruid Zij was zo lief en vol vertrouwen Hij kon altijd van haar op aan Ze had haar hart aan hem verloren Een liefde die altijd zou bestaan Zij zocht nooit ruzie had altijd begrip Was geduldig en bewoog sensueel…