Een haiku is een kort gedicht op pootjes. Hij loopt rond met vingers vol lettergrepen. In het land van haiku's is één moment goud waard. Zijn haiku's krimpen en wonen in een poppenhuis.…

Als het lang regent blijven mensen maar klagen zingen de vogels…

mijn hersenspinsels ze bezorgen me hoofdpijn pijnstillers erbij…

na de regenbui zingt in de tuin de merel prachtiger dan ooit…

Ogen die stralen bij een kabbelend beekje in de lentezon.…

de natuur geeft zo veel en wij bedanken haar met pesticiden…

in koeienogen weerspiegelt zich de domheid van de mensen…

Weinig geluiden Stille uren van de nacht Te veel gedachten…

de leeuwerik z'n ‘getwitter’ klinkt mij wel als muziek in de oren…

resultaat krijg je niet meteen soms vraagt dat jaren volharding en moed.…

aan de stille gracht het statige herenhuis dromend over toen…

het blije meisje dat in mijn spiegel woonde zit diep vanbinnen…

Steeds vreugde vinden bij daagse bezigheden is de grootste gunst en zegen op de Aarde, door onze Heer gegeven.…

zij speelde zo mooi viool en streek ook over mijn gevoelige snaar…

Ze is depressief. Haar omgeving vindt dat vreemd. Ze heeft toch alles...…

Ja de slimste mens Krijgt waardig kritiek Maar hoort het niet…

De zon in het park waar 't grindpad ons verder leidt. We nemen de tijd.…

verontschuldigend  geeft het verlegen idee zijn geheimen prijs…

slapeloze nacht steeds weer zoekend naar de zin van het zinloze…

Ver-ontschuldigen Zwarte sneeuw verlost zich Op blanco sneeuwwit blad…