kijk terug naar jouw woorden die geen weg meer vinden bij mij je aangesneden zinnen worden afgedaan en als je duizendmaal blijft zwijgen verstijf je door kilte op de grens van diepte in een soort ruimteloosheid, zinloze stilte het zet mij aan het denken lopen er rillingen over mijn rug word ik teruggegrepen naar oude beelden breek, sluiten…

Je kunt me niet laten zien dat je echt een vrouw kunt zijn niets is wat de ander denkt dus blijf vooral jezelf. De wereld om je heen wordt elke dag weer groter wapen je tegen alles dat je ziet en bespaar je het eigen verdriet.…

Net op tijd Mijn nederlaag herkend Ik trek me terug in eenzaamheid En wacht in diepe slaap tot jij weer grijpbaar bent Een schimmenstorm met overal jouw gezicht Ik laaf me aan vergetelheid Alles is verlicht Nooit meer Spijt…

Voor preken is het vaak te laat, maar dit is wat je leren moet: Discipline is noodzakelijk kwaad, zelfdiscipline een kostbaar goed…

Mijn leven bestaat uit zwijgen Euforie van zwijgen Avonturen vol waanzin Een kooi vol leugens en oneerlijkheid Mijn leven is maar een zwijgplicht!…

Het is gemakkelijk cynisch te zijn en jezelf buiten deze wereld, dit vreemde wonder, te zetten en 'gewoon' een keihard ik te blijven. Het is gemakkelijk cynisch te zijn en jezelf tegen vreemden te beschermen. Misschien is het een beetje koud en klinisch maar het houdt je uit de gevarenzone. Het is heerlijk je lekker te voelen en van eenvoudige…

Ik hoorde je praten, onsamenhangende zinnen kraamde je uit. Het raakte kant noch wal. Leugens en verzinsels over anderen,. mega roddels gehoord of gelezen. Loze letters zweeg je maar, zwijg laat je niet verleiden tot een hoop ruis in de woorden die je spreekt, het kwetst anderen. Waar komt het vandaan is je brein vergiftigd door de…

na een flirt met woorden vanuit een onuitgesproken stil verborgen naar ruimte in droomwandelingen en veiligheid heb ik als reiziger pauze genomen in het licht van strelende manestralen waarin ik ver weg droomde werd door niemand gestoord rolden waterrimpels in het zand de wind speelde ermee maar de golven der tijd spoelde alles weg…

Blauw, kleur van de lucht, kleur van de hemel, Blauw, kleur van je ogen, waar ik in verdrink, Blauw, mijn lievelingskleur, de kleur van mijn kamer, Blauw, kleur van de kou, kleur van de winter, Blauw, stem van die man, zo diep, kil en koud, Blauw, kleur van mijn pen, kleur van mijn woorden, Blauw…

heel even in het voorbijgaan zie ik in een etalage mijn spiegelbeeld... goddank heeft hij haast…

50 jaar een leeftijd om trots op te zijn je hoeft je er niet voor te schamen ook al vond je het in het begin niet leuk maar leeftijd ach wat zegt dat nu dat is verschillend per individu het is je gezondheid die telt ik vind wel dat de tijd steeds sneller gaat voor je het weet is het jaar al weer om daarom geniet ik van elk moment de toekomst…

Als ik (ik? nee mij of toch mijzelf?) zo doorga raak ik mezelf kwijt.…

Wat is nou eigenlijk mooi? En hoe weet je of iets lelijk is? Iedereen heeft zijn eigen style, laat dat zoals het is. Of je nou een tutje bent, of je bent een gothic, Laat iedereen zijn zoals hij is, dan kan je zelf ook zeggen: dit ben Ik.…

ik zou zo graag willen weten wie ik ben ik fluister zachtjes maar hij antwoordt niet…

Het is donker, maar wel fijn, om na zo’n suffe dag buiten te zijn. Mijn haren vliegen wild omhoog, had even het idee dat ik vloog. Aan mijn rechterkant staat het hek, daarachter stroomt de Lek. Voorzichtig stap ik het gras op En ik hoor mijn voetstappen, sop, sop, sop. ’t Gras is glibberig en nat. Voor ik het weet lig ik op mijn gat. Beschaamd…

Je doet me aan iets denken. Het is niet belangrijk, maar ergens toch bijzonder. Het is iets vreemds, iets aan je ogen. Dat doet me herinneren, herinneren aan iets speciaals. Misschien is het toch belangrijk? Je doet me aan iets denken. Het is belangrijk voor mij, het is iets aan je ogen. Het heeft iets, iets speciaals. Is het speciaal?…

Een stipje dat is wat er over is gebleven Een stipje klein onbeduidend en verlegen Allemaal gaf ik ze een stukje van mij Allemaal een beetje teveel ik was er zelf bij Gevochten heb ik voor mijn kind Gevochten zodat hij nu de juiste weg weer vindt De rest van mij heb ik aan mijn werk en alle anderen gegeven De rest van mij dat wat er over is…

Dromend over later Besef ik opeens Dat later al gekomen is en ik nog steeds die dromen mis…

Een onderhuids verlangen zoals mijn ziel beaamt spreek ik de nachtwakers aan op hun gedrag Ergens hoor ik gekissebis en even verderop spreken diepe oergeluiden de genoegens van het duo spel Wij zijn mens gelijk aan elkander De dromen zijn gestorven de stigma’s in mijn handen houd ik vanaf nu verborgen…

Altijd als ik naar je luister Tast ik grootscheeps in het duister Je hoort jezelf graag praten en je doet dat veel In zinnen zonder einde en met luide keel Ik ben gestopt met sputteren en stribbelen Heerlijk rustig leven zonder kibbelen Ik heb een zender opgezocht die niemand kent Er is daar ruimte voor nog nooit gehoord talent En voor prachtige…