Alles wat tikt bekijkt hij met ontzag. Één jaar oud vol bruisend leven. Toen deed ik mijn horloge af hij kijkt me aan of het wel mag. Ik heb het hem gegeven. Hij zet het op een draf en ik denk mijn God waar is de tijd gebleven.…

Je eigen bed ligt altijd zo ongelofelijk fijn De deken die je teder over je lichaam trekt Het zachte kussen dat je hoofd ondersteunt Zelfs wanneer je jezelf nog eens goed uitrekt De dag is voorbij, weg met die dagelijkse pijn Je ogen die je steeds minder kan openhouden De geest die langzaam wegstroomt op de nacht En verwachtingsvol op de fijnste…

in een lied wat nooit stopt beukt de oerknal tegen de wind en tijd in deze materie waar in wij bestaan beukt een oer drum van maan tot maan van bos boom tot muur en stad deuren gaan open open zelf het raam voor hun die al eeuwen dichten zingen zij zijn herboren in de realiteit en verbeelding sla het op neem met mee leer te leven de…

daar waar ik liep de nacht die mij riep waar een ander bestaan niet sliep daar in dat vreemde bos was het open gaan van mijn geest los kwam van de grond liepen er tranen van langs mijn mond ik viel meerdere keer op de gond zakte er door heen o wat was deze wereld soms hard zo gemeen maar ik liep door op zoek naar antwoorden alles kwam…

ik loop en lach ik dans en smacht naar een godin van dag naar nacht ik wacht elke dag verlang ik naar je lach je ogen die spreken als duizend sterren tegelijk ik heb gelijk een engel die vliegt door mijn hart en hoofd door merg en been vergeet dat nooit waar je ook gaat de tijd zal het leren het is nooit te laat…

toch weer met de geur van gisteren het neusje weemoed in de maak het vleugje deemoed voor de spraak een rondje tranen van de zaak... het flesje heimwee naar weleer destijds hooguit nog voor een knaak…

er is een engel aangekomen ook al wil ze het zelf niet geloven er is een engel bij me langs gekomen zal nog vaak van haar gaan dromen er is een engel langs gevlogen ik zag het met beide ogen o engel ik kan in je geloven ik wil dat wel beloven zo zeker zelfs dat het vuur nooit zal doven…

luister naar wat ik je ga geven iets om mee te nemen op een pad niet ver van hier laat ik je lachen elke dag keer op keer tot we vallen in een eeuwig lied van waar we vandaan zijn gekomen geklommen tot aan de hoogste bomen en weer vallen keer op keer geef me nog een nacht samen lekker dwalen geef me je lach nog een enkele keer…

wat vlinders vliegen rond in de buik in het hoofd er vliegen wat vlinders met me mee een donkere nacht december kracht proef je nog een klein beetje weet je dat het niet meer is als mist die de volgende ochtend weer wegtrekt was het dan wel echt of heb ik me vergist dan is het niet meer als wat ooit is geweest wat achter ons ligt het…

er lopen geesten door mijn hoofd raar waar en altijd iets beloofd dat ze waken over mij ze zingen liedjes in de nacht geven een teken af en toe een lach en nieuwe kracht er lopen geesten op mijn pad draaien aan mijn fantasie gek zot tot de laatste dag ze praten soms in mijn aanwezigheid nooit afwezig tot de laatste stand van water tot aan…

als de lucht vloeibaar is en lucht is altijd vloeibaar is het niet meer als een gebaar laat het los laat het gaan boven je de zon maan laat het lopen de rivier van feiten plezier lopen door bossen van goud van jong tot oud van donker blauw tot het eeuwige jouw vatos loco 4 ever never forgotten never remember…

Ooit een dag of wat terug in de tijd viel een pen in mijn hand op een stuk papier vol met spelfouten zo zou de mens zeggen als een junk die zoekt naar een shot voelt mijn ziel zo gewoon zonder letters in dit kasteel zonder letters in de goot zonder letters net zo goed dood vraag af vraag maar raak raak en kraak observeer vermijd het…

Als de vogels weer keren terug naar laag land in het midden van meren zal men zingen in cirkels van ringen in midden een vuur en men zal dansen midden in de tijd in uur van waarheid betrouwbaarheid gerechtigheid en zorgen weg in tijden van licht en glorie zijn we een zucht in het tijdloos het zorgenloos leven.…

Daar is een dag geweest alweer een geest in mist een dag voorbij heb niks gemist alleen de mist trekt langzaam weg weg van mij op weg naar alweer een dag voorbij…

peet hoe jij heet en zeg niks anders want zo ben jij niet hoop dat je geniet je been heelt en wel snel hoe snel ben jij als ik vraag drink en dicht wat saampjes dan kun je kijken naar de sterren door je nieuwe raampjes gewoon voor de gein o wat is een wereld toch klein alleen een probleem m'n mail doet nogal gemeen die zendt niets terug…

we lopen op de lijn soms even somber soms fijn o zou het niet fijn als de lijn ooit eens recht zou zijn zo recht nooit krom altijd echt nooit onwaar altijd johnny cash nooit klaar loop de lijn recht of krom we zijn er daar gaat het om samen met my neighbour the men in black.nr 6…

hoe groeien legendes hoe verdwijnen bergen waar groeit het oerbos waar leven levende struiken en wandelende paddo`s in ziel en aarde wind waait in laag land van hoge waarden luister naar rock rollende zaden tot in het zuiden of noord in geisers waar mens zit te baden daar ziet men zon naar noord oost en west op weg maar altijd de zon…

het lukt maar net om te beseffen tussen zoenen en lekker kleffen dat het nergens om draait ja allen op deze aard daar gaan we weer draaien om alles heen en weer kom en dans door de kou jij ik iedereen in het verhaal kom en observeer heelal alles keer op keer zie je snel weer of geen weer…

hier in de lage landen laten we de kaarsen branden zetten we alle deuren open worden we overgoten met warmte van kachel tot brandend verlangen open tot we van de kou gaan verlangen naar vuur elk uur samen amen…

voel me vallen vanaf die wolk vallen als een druppel die in één keer zich op de grond begaf vloeibaar vloeit hij door door muren uren van tijd altijd nergens op voorbereid drup drup drup op weg naar de tunnels en dalen ja ja ook regendruppels vedwalen om weer te verdampen in het niets alles opnieuw o regen er is nog niets opgebiecht…