Alle inzendingen

zoek en gij zult vinden wordt er soms gezegd maar wat hoe en waar wordt er niet bij uitgelegd is het als een kind dat een spook onder z’n bed vermoedt? In lakenwit gehuld maar er nooit verscholen zit Of als een reiger die zit te wachten aan de rand van een sloot op wat er eens langs komt en aan het eind van de dag beseft dat er geen…

Water stroomt hier niet en wel. Gerimpeld klimt het opwaarts, versplinterd stort het neer terwijl de loop de zwaartekracht vernachelt, het rad de roerloosheid verdraait. Spiegelen en glanzen doet het niet. Geen golf verdwijnt, geen drup verdampt. Ondanks verval verglijdt geen fractie tijd. Intussen blijft het klotsen, kabbelen en ruisen…

Lijzig rimplend vloeit de Nete door de diepe dennenwouden, door de weiden, langs de dreven, in dit land van peis en vreê, wouden, lanen, vee en hoeve, slanke scherpgespitste torens en de dunbewolkte hemel wentlend in heur rimpling meê. Glijdende uchtendzonnestralen zilvren fijn de lichte nevel, traagzaam wuivend om het landschap als…

Het leven dat ik leid verkort misschien mijn levenstijd dat zal God wel weten Door mijn onmacht en mijn strijd wil ik vluchten in vergetelheid ook dat zal God wel weten Blijft over de onrust door de vraag wat of je met je leven doet En in de twijfel zit de troost misschien vindt God dat ik zo leven moet…

Ik sta als een stam in de grond er is niets enkel de takken die aan me groeien Soms breek ik af en komt er een nieuwe tak kijken Ik wil weg van alles Want er is niets hier of daar Ik wacht tot iedereen het ziet Het gevoel dat ik het weet Maar niemand durft toe geven Ik klim tot aan de top Daar ben ik Alleen…

Diep in de nacht schrijf ik je als een eerste verkenning in het duister van de tederheid handen die naar een rivier zoeken waar ogen langs oevers dwalen romantische overwegingen in dit leefgebied vol tranen overstromingen, mensen in nood terwijl jouw hart roept om vreugde liefhebben tot diep in het nachtboek tot aan natte ochtenddauw in…

Thema van vandaag haiku op de eerste plaats Internationaal En weer gaat het mis niet ver buiten Teheran nucleair complex Vast weer Israël inslag vlakbij Isfahan oog om oog om tand Drones of kruisraket zoveelste repressaille oog om tand om tand Nog geïnspireerd op de wereldhaikudag? één momentje graag Geen Den Haag vandaag…

steel de liefde uit je ogen ontvoer de lach van je gelaat haal de woorden uit je lippen wis het gevoel dat jij achterlaat ben nog opgesloten in verwarring fluister jouw naam in mijn hoofd denk aan al die zoete dingen die jij mij al zo vaak had beloofd teruggaan naar recent verleden naakt en zonder schroom zag ik mijn prins verschijnen…

Een korte tijd slechts zijn we hier; we groeien op en mogen ouder worden ook, al zal dat niet aan iedereen gegeven zijn. We mogen denken, voelen, dromen tot ooit de tijd zal zijn gekomen dat alles hier ten einde is. Hier past ons dankbaarheid voor 't levende besef dat alles gave is en onvoltooid verlangen levend blijft. Een diep geworteld…

We roepen heel veel zienswijzen, onderzoeken -- zelden ons standpunt.…

zacht spelen lijnen hun spel van begrenzen en openen in een universum dat eeuwigheid kent tijdloos is naast oneindigheid maar wel zo dat alles hetzelfde begin pad heeft en zich stoeit naar het paradoxale einde in een ander continuüm met vreemde superlatieven uit die schepping wij hebben helaas de verbondenheid uit het oog…

We moeten meer elektrisch voortbewegen Al die fossiele troep moet in de ban Wat meer ons best doen voor het groene plan Voor het milieu is dat een grote zegen Dus nooit meer naar de pomp. Een wijs besluit Daar trekken we voorgoed de stekker uit…

Waar kijk ik eigenlijk naar... naar wat voor portret wat voor portretten: Links en rechts zittend 2 burgermeisjes: Letizia (nieuwlezeres) en Maxima (bankmedewerkster) Tussen hun in: hun mannen, hun Koningen: Willem(de 4e)-Alexander en Filipe de 6e Staand 2e rij: de zussen, ouwe zussen Beatrix en Margriet En dan staand in het midden…

onhoorbaar ligt er een stilte in het steeds preciseren maar jij wilt attesteren door geluid te sublimeren in hart en ziel klinkt thans muziek die dient de stilte van repliek en alleen jij bent het publiek…

Binnen In mij Ben Ik Alléén Ik Binnen in jou Ben jij Alléén Jij Wees stil Daal af naar binnen als je het even niet meer weet…

In mijn roerig verleden ontmoette ik mooie herten die me vergezelden met schone beloften maar opeens waren het draken sprongen vol wrede bloeddorst tegen deze jongeman op wierpen me meedogenloos in een zwarte afgrond op de rotsbodem der wanhoop was het reddeloos voortkruipen overal tasten en stoten een veld van berusting…

wie tilt de dood op draagt haar over de velden van razernij stelt iemand vragen over het gewicht van de dingen kan iemand voorzichtig verscheuren de ramen van het huis geluidloos dichtspijkeren wie draagt de doden zweeft tussen heel en kapot tilt het nieuwe leven op wie danst door vale dagen droomt met broze botten staat de…

Eerlijk zijn. Eerlijk zijn, Eerlijk zijn. Vinden we dat allemaal niet fijn? Eerlijk zijn. Eerlijk zijn, Eerlijk zijn. Het doet misschien even pijn. Maar laten we eerlijk zijn.…

Als de merel mij gewekt heeft 's Ochtends vroeg, voor dag en dauw, Is zij het eerste wat ik zie En strek mijn arm uit naar de vrouw Die zich Monchou Elime noemt  Die ik bewonder om haar huid Haar ogen, lippen, ja ik uit Mijn liefde als een bij die zoemt Rondom haar ravenzwarte haar Met wat kastanje erdoorheen Streel ik haar rug, haar…

Een vrijdenker denkt aan vragen, de antwoorden -- wil hij niet horen.…

Wat ik die dag wilde, had je gevraagd Ik noemde drie dingen Maar de wandeling werd elders, we deden iets provisorisch we stonden samen in de keuken, ik kocht een ei, die ik nooit koop volgde jouw instructies op ‘s avonds stond er een regenboog ‘k dacht ineens aan de oven, had ik die wel uitgezet, zou ik iemand bellen om in mijn huis…

De prijzen zijn gestegen, dat is voor velen zuur. Ze kunnen minder kopen, veel is voor hen te duur. Ze kijken treurig naar het verdwijnen van hun zuurverdiende geld. Ze hadden meer willen kopen, maar dat wordt uitgesteld. Ze bekijken hun gespaarde centjes, die worden elke maand geteld. Daar hadden ze veel tijd voor nodig, ze zijn nu heel…

ik heb ooit met schroom het net betreden vanaf de eerste letter tot heden en met argusogen anderen gelezen die schijnbaar om kritiek weinig geven zij die onverstoorbaar hun leven leiden de pijn verbijten van geraakt te zijn in het diepst van het hart vrijheid in de poëzie in mijn hoogste goed gebleven geen regels en tal van andere…

Dit weekend ging Iran weer flink tekeer, Waar Netanyahu dit op had te melden: “Straks gaan wij over tot ‘beheerst vergelden’”, Want Netanyahu is een toffe peer. “De bommen gooien wij beheerst en waardig”, Die Netanyahu is toch best wel aardig.…

de zee droogt nooit op er vloeien genoeg tranen om aan te vullen…

Dit was een dag van heimelijk begeren, Van sterk verlangen en verholen lust. Nu wordt het avond, nu komt de rust. En Gij zult tot mijn stiller harte keren. Zoals een vogel wegduikt in zijn veren, Door ’t eigen trillend hart in slaap gesust, Een ademende zachtheid, onbewust Van alles wat zijn argloosheid kan deren, Gaf ik mij onvoorwaardlijk…

Zodra de dag als een dreigbrief in mijn kamer wordt geschoven worden de rode zegels van de droom door snelle messen zonlicht losgebroken huizen slaan traag hun bittere ogen op en sterren vallen doodsbleek uit hun banen terwijl de zwijgende schildwachten nachtdroom en dagdroom haastig elkaar hun plaatsen afstaan legt het vuurpeloton van…

Een plotse zeewind dromerig en verfrissend zin om te reizen Op welke wijze golven rollen in de zee waar ze ook breken op de rotsen en dansen op het warme zand tegelijk gaan ze op en neer met onweerstaanbare krachten waarbij hun bulderende stem nog even blijft nazinderen in mijn hart. Zee, de spiegel waar sterren reflecteren in het…

Het is vandaag die dag Die dag die nooit meer hetzelfde zijn mag De dag dat jij jouw reis hebt voortgezet aan die andere kant van het bestaan Aan de andere kant van de maan En zie ik in de nacht de maan dan zie ik daarin jou De vrouw waar ik mijn leven lang oneindig veel van hou…

Een haiku is een kort gedicht op pootjes. Hij loopt rond met vingers vol lettergrepen. In het land van haiku's is één moment goud waard. Zijn haiku's krimpen en wonen in een poppenhuis.…