Alle inzendingen, jaar 2001

o Nieuwjaarnacht, onaangenamer, onnieuwer nooit en was er iet, als ‘t geen gij mij voor waarheid biedt, onbeterbare leugenkramer! Van God en schijnt ge niet gegeven: dat God ons gaf is altijd mooi, en ‘t alderminste blomgestrooi is altijd lief, is altijd leven. Terwijl gij, dood, zo alle dingen die dood zijn, aâm…

Oud is wat ik niet meer zoeken wil als de tijd me aarzelend vraagt wat ik verloren heb in de wachtende momenten dat ik dacht wat ik niet verlies bestaat niet als ik alleen maar in nieuwe dingen en mensen geloof die mij niet meer met een tijdloze leegte achterlaten…

Wanneer je alle dagen van het jaar Zowel in goede als in slechte tijden Een versje op het net dient af te scheiden Dan valt dat op den duur zelfs mij te zwaar. Gelukkig wordt mijn taak van nu af lichter: Ik ben gedegradeerd tot zondagsdichter.…

De klok heeft geslagen, het aftellen is geweest Buiten is men vrolijk, knallend volop feest Binnen lig ik wakker, de geluiden slechts gezoem Alleen mijn tranen komen buiten als ik jouw naam hardop noem Al die vreugde en gezelligheid, ik gun het jullie allemaal Kan zelf alleen niets geven want mijn wereld is te kaal De enige omarming krijgt…

Niet langer zeuren, zegt Van Nieuwenhoven, over de foute ouders van de bruid: Laat zonder enig kritisch bijgeluid het koningspaar elkander trouw beloven. Er mag gezeurd, vindt de PvdA, maar dan alleen over de mínima.…

Ik kan slechts even blijven Je geur is achtergelaten Ik zit hier nu voor jou te schrijven Waar wij ooit met zijn tweeën zaten Een kort verblijf, dat was het zeker Maar daardoor ook niet minder fijn Je laat weer liggen, je aansteker Een herinnering aan ons samenzijn Je liet hem bewust hier achter voor mij Ik gaf jou mijn sigaretten Daarmee…

Soms denk je wel eens dat de kranten liegen Wanneer je leest wat mensen zoal doen; Bijvoorbeeld dat je zomaar met een schoen Een vliegtuig in de lucht kunt laten vliegen En dat je zo'n soort schoen kunt laten maken In een der Amsterdamse schoenenzaken.…

hij kijkt me aan vanuit het fotoboek het jochie met de veel te grote pet een hard maar ook vertederend portret zijn stille ogen naar geluk op zoek donker Den Haag, ruim een eeuw geleden lang voordat Drees zijn zegeningen bracht met kerk en kapitaal nog aan de macht een sloppenwijk zoals in vele steden de foto’s geven een ‘romantisch’ beeld…

Je steekt me aan, de spanning stijgt Ik voel vuurspuwkracht ontbranden Ik spuit de lucht in, vrolijk, vrij Weet niet waar ik ga belanden Heel even vlieg ik zonder vuur Het moment is bijna daar En klokslag op het twaalfde uur Spat ik kleurprachtig uit elkaar Ik wens een ieder langs deze weg Een inspiratievol nieuwwoordenjaar…

wie zelf niet bakt heeft veel gemakken geen vieze afwas en geen smerigheid is van die vette walmen ook bevrijd op naar de kraam, koop de volle zakken! om ze daarna thuis weer weg te kwakken want nog nooit zijn ze zo bruin gebakken - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - Het Algemeen Dagblad testte dit jaar de…

Niet meer dan een lange witte streep op een bruingekleurde huid een litteken niet meer dan een schram op de ziel een litteken niet meer dan een weerspiegeling van pijn…

En ik wacht op vlagen regen Gedonder volgt op flitsend blauw Ik denk niet aan de stille wegen Die ik net nog nemen zou En ik ruik de rust van angst Die ik anders voel als licht Maar die angst, die is nu donker Is nu aan mezelf gericht En ik hoor de klap van woede Hierna leven kan niet meer Dit is het eind, van al het goede Mijn stille…

Dat was me een verrassing gistermorgen: Ik werd door een chauffeur uit bed gebeld. "Mijnheer", sprak hij, "hier is het nieuwe geld Dat ik bij karrenvrachten kom bezorgen." Daar hij mijn zwembad toen met euro's vulde Kreeg hij van mij als dank een hele gulden.…

Mijn hoofd, warrige gedachten maag en buik die kriebelen. De bus waarop ik sta te wachten rijdt voorbij, mensen giebelen. Kan aan niets meer denken dan alleen aan diegene, waar mijn ziel en zaligheid verblijven. Mijn hart bonst bij zijn naam en voel me op wolken drijven. Zou hij hetzelfde ervaren als ik? Dat is nu mijn vraag. Kan alleen…

Gouden woorden van de overwonnen angst die ik zoek verbergen mijn gedachten in de blik van de tijd die me nooit vragend aankijkt als ik mijn ontwaken weer vervloek…

De klok heeft geslagen, het aftellen is geweest Buiten is men vrolijk, knallend volop feest Binnen lig ik wakker, de geluiden slechts gezoem Alleen mijn tranen komen buiten als ik jouw naam hardop noem Al die vreugde en gezelligheid, ik gun het jullie allemaal Kan zelf alleen niets geven want mijn wereld is te kaal De enige omarming krijgt mijn…

Wat ik niet weet is mijn geschenk waar niemand in de toekomst aan denkt zolang de mensen van gisteren mij niet bedanken als ik kerst weer overleef met dezelfde honger en dezelfde wanhoop die ook morgen mijn naam weer kado krijgt…

In een hoekje boven in de schuur glinstert zilvergrijs een spinneweb bewonder deze kunst prachtig van structuur met een beetje afgunst. De spin zittend op het uiteinde van een rag, wachtend op een argeloos insectje, die eenmaal gevangen in haar web pijlsnel wordt omwikkeld als een pakketje, stervend in haar web wordt vastgevlecht.…

Al blijft de koningin ook welbespraakt, Haar toespraak is met Kerst niet goed bekeken. Maar ja, waarover Beatrix zou spreken Was door de kranten al bekendgemaakt. Het is dus fout om van je kerstboodschappen De inhoud van tevoren te verklappen.…

Neem jij 't roer van mij over, nu ik niet meer kan. Dan kan ik springen, mijn mooiste duik en geen gemis. Vrees niet dat ik je zal roepen, wees niet bang dat ik me vergis. Neem 't roer nou even over, zie, ik ben niet bang. Ik zeg je, ik wil een sprong naar rust, ik vraag je, aarzel niet zo lang. Gun me dit geluk, 't is goed geweest…

De wereld krimpt ineen als ik kijk in jouw ogen en als ik je lippen proef verdwijn ik zienderogen Ik besta alleen nog maar daar, waar je me raakt. Alles is geconcentreerd, alles is volmaakt. Ik lig te rillen van genot, ik kreun het zachtjes uit als ik je haar voel vallen en slepen op mijn huid. Ik kom steeds dichter bij je telkens…

Ik sluit je in mijn armen heel dicht bij mijn hart Eerst om je te verwarmen dan sluit ik je in mijn hart.…

Van jong en vitaal naar oud en gebroken Van een doos vol herinneringen naar een pakhuis dat uitpuilt van het verleden Van een bloeiende toekomst naar een angstig aftellen Wat is mooier? Hopen en groeien of terugbeleven en afsterven…

Zachtjes deinend op het water Ontsluit zij traag haar schoonheid Gelijk met de eerste zonnestralen Haar hele pracht en openheid Bewaart zij voor de dag iets later Dan in al haar kwetsbare schoonheid Laat ze haar hele pracht ontluiken Haar hart vol stuifmeelstampers Voor snoepers die haar ongezien ruiken Gulzig smullend van haar heerlijkheid…

Men ziet wat men wil zien maar ziet men wat men niet wil zien dat sluit men bedacht de ogen…

Zie ginds een ezel met een man ernaast En op het beest een meisje, uiterst zwanger; Soms kreunt ze, want ze houdt het niet veel langer En dus maant hij het dier tot nog meer haast. Heel Betlehem juicht dan: "Kijk wie daar komt! Wat heeft die Arafat zich goed vermomd!"…

Als vinger in een goudgloedring Vol glinsterpracht, en spiegelglans Als glasgeblazen onzinmuiltjes Verloren na de eerste dans Als warmend licht van druipsteenkaars Vol kleurenspel en vonkelwakker Als goedbedoelde pogingwoorden Vermoord door deze rijmingsstakker Zo nutteloos de gloed te vangen Nog zinlozer de dans te herhalen Want wakker…

Verscholen in de donkere nacht Verstild door `t lichte kraken Welhaast onhoorbaar, heel erg zacht Dwars door het kikkerkwaken Een ritsel hier, een krabben daar Vol leven, als de dood Voor al het schaduwstille gevaar Voor tanden bloedig rood…

Lang en blond van nature maar gekleurd nu bruin Over het plein met allure als een echte mannequin Lippen rood -jij kijkt haar na- Boezem groot -jij valt voor haar- Benen lang -haar achterna- Zij lacht je uit -onnozelaar- Ik kijk naar jou en denk aldaar Gelukkig maar, want jij hoort bij mij en niet bij haar.…

Wanneer je op de volle Duitse wegen Op weg naar de begeerde wintersport Reeds door de winter overvallen wordt Beschouw je dat natuurlijk als een zegen: Dat je per auto door de sneeuw mag ploegen Doet echte wintersporters vast genoegen.…