41 resultaten.
Zwervend in Paranoia
netgedicht
3.4 met 11 stemmen 862 Zijn ogen spieden waakzaam rond
in holle, grauwe kassen
sliertige haren, verwarde baard
geen weken zich gewassen
Nergens rust noch veiligheid
hij weet: ze spannen samen
hoe hij zich noemt, dat maakt niet uit
ze kennen al zijn namen
Steeds weer verschijnt een ander gezicht
hij kent hun syndicaten
vernietiging van heel zijn brein
is 't…
Senryu van de nacht
netgedicht
3.4 met 8 stemmen 581 Het licht van de nacht
beschijnt alles wat ik zoek
maar reeds lang bezit.…
Victorie?
netgedicht
3.4 met 7 stemmen 518 Helder
water,
kalm
stromend
tussen
de rotsen.
Doch,
steeds verder
naar beneden,
in woest
tempo
overgaand...
Maakt
de waterval,
einde
aan spanning,
uitdaging,
victorie?…
POINTILLISME
netgedicht
2.7 met 31 stemmen 1.623 Seurat was een der grote pointillisten,
beheerste de technieken tot-en-met,
hetgeen ze in de rosse buurt wel wisten,
want daar heeft hij ook menig punt gezet.…
toneelspel
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 449 in elke scene is men,
tegen wil en dank,
tot het eind aanwezig
de mond lekt woorden
en handen zijn bezig
met een onafgemaakt
gebaar; verborgen
is de plot en tot
het slot onaangeraakt
achter elk masker
gaan emoties schuil;
valkuil gevuld met
delen liefde en haat.
eenmaal begonnen
ontrafelt het verhaal;
alle teksten worden
opzettelijk…
Vooruit dan maar
snelsonnet
3.0 met 31 stemmen 2.299 De KPN die een geleden strop
Voordelig op de klanten wil verhalen
Zegt dat ik voortaan vooruit moet betalen
En dus betaal ik één keer dubbelop.
Dat kost mij op den duur een lieve duit,
Want straks betaal ik zeven jaar vooruit.…
Zoveel met jou
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 1.626 Dragen mijn ogen me naar
jou dan zal ik blijven waar
jij
wilt gaan
met jouw ogen
als de sterren
fluisteren
en kijken met
onze ogen
waar we
eindeloos
met onze
schaduwen
dansen
en de liefde
en de maan
onze eenzaamheid
wensen…
Moeder
netgedicht
3.4 met 9 stemmen 2.198 Zie,die tedere hand
nù dik geaderd
trillend
het album bladert…
Mohgreb
netgedicht
1.5 met 2 stemmen 348 Het licht maakt geen schijn
in doffe holten
de duisternis vloeit
in schaduwen van adem
waar ritme
klanken vormt
haar woorden
afglijden
van gekreukte lippen
verkalkte nagels
bekrassen de treeplank…
Toverstof
netgedicht
3.1 met 176 stemmen 32.032 De twinkeling in de lucht,
mysterieus, zwevend, bewogen.
Alsof het zich heeft losgemaakt
van de glinster in je ogen.
De twinkeling in de lucht,
delicaat met rook verweven,
door strijklicht aangeraakt,
heeft je als kleding omgeven.…
MULTINED
snelsonnet
2.6 met 16 stemmen 1.436 Allochtoon, zegt men, is vaak een scheldwoord.
Men vindt het politiek dus niet correct.
Maar, vind maar eens een woord dat beter bekt,
En dat óók nog weergeeft hoe het wél hoort.
Dus roep ik als autochtoon gewoon:
Alle Nederlanders heten Toon!…
Marion en Romy van Buuren
netgedicht
3.8 met 29 stemmen 1.553 De wind
vlucht alle richtingen uit
de zee
schuimt van afschuw
zandkorrels
rollen als tranen over het graf
'n bloem
als schamele troost
waarop van tijd tot tijd
verdrietig regen valt…
Chatten III
netgedicht
3.3 met 17 stemmen 3.838 Verdomme
waarom ontmoet ik je nu pas
op dat scherm,
dat koude glas
Jij bent 't
de tekst die ik las
op dat scherm
dat koude glas
trillend tast ik de toetsen
kneet iedere zin
dat scherm
dat koude glas
'n begin…
Commotie
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.985 Commotie
persisteren
niet accepteren
blijf communiceren
elkaar respecteren
'n mening kan keren…
Liefdesverdriet
netgedicht
3.3 met 15 stemmen 1.473 Verstolen
blikken,
gestolen
momenten,
ontelbaar...
Uitverkoren
enige,
verloren
liefde,
voor altijd...…
gelijk de dichters (chanson pathetique)
netgedicht
2.4 met 10 stemmen 664 gelijk de oude Hanlo meende dat jij was
gelijk de dove Burssens zeide dat gij waart
gelijk de domme Nijhoff vond wat u in boeken las
gelijk de verwaten Hermans zag wat zich te Brussel openbaart
gelijk de grote Lucebert u afrolde
en als luchtmens u liet zweven boven de afgrond
die uw leven is
gelijk de machteloze Elsschot aan het dolen sloeg…
Radeloos gelukkig
netgedicht
3.9 met 21 stemmen 1.687 Ik moet nodig even klagen
want het zit weer aardig mee
spaarzaam zijn de donk're dagen
dat ik klaag van ach en wee
Weg het veilige gevoel
van ik kan niet dieper zinken
weg verbetering als doel
Ik kan slechts op het heden klinken
Gelukkig zit ik hier te wezen
van een zenuwachtig soort
want tegelijk kan ik slechts vrezen
dat het zeer snel…
Proost
netgedicht
1.9 met 15 stemmen 1.330 Weinig gasten, zoals meestal
maar voor het uur, vrij veel.
Het eerste licht speelde met flarden.
Ogen groen van blauw in geel.
De waas trok je rimpels recht
en de rook bracht het verleden,
verschaalt als bier en de cologne,
waarmee je me wist te overreden.
Ik zit weer in mijn kroegje,
terwijl de ochtend van haar liefde zingt,
die ik hier…
eenvoud
netgedicht
4.2 met 5 stemmen 1.110 barbaars:
omgekeerd leven
brood op de plank
handen even
vouwen bij het
licht van een kaars
in een gebaar
van dank
gebed:
ingetogen woord
in Godsnaam niet
weer onverhoord
een smeekbede
op rijm gezet
als gedicht van
verdriet
patroon:
schuw de materie
een beloning
in mysterie
vol heilig licht
als een icoon
een klooster als
woning…
Uitgelicht
snelsonnet
2.9 met 14 stemmen 1.423 Komkommer, of een kwinkslag van de geinlijn?
De Aussies twijfelen - is het bericht -
Aan de vaste snelheid van het licht
En daarmee aan de goeie ouwe Einstein
Als Australië zo ver is als het lijkt
Mag het blij zijn dat het licht tot daar nog reikt…
Mijn hand reikt in de leegte
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 500 Mijn hand reikt in de leegte
van een grote kartonnen doos
Leeg misschien van binnen
maar de herinnering hangt nog broos
Woorden plakken in mijn keel
droog schrapend in een stille blik
Dromerig staar ik voor me uit
en hoor weer die bekende klik
Altijd geweten maar verdrongen
gedachten stromen vloeiend van binnen
Helder en opnieuw bezongen…
Groeten uit Berlijn
netgedicht
4.1 met 12 stemmen 792 De grap uit wanhoop valt in stilte
warmte woekert om mij heen
verliest van zeer angstige kilte
verdrinkt in softwarematig steen
Want hardware is het niet, mijn hart
in zijn poging tot beton
raakt niet alleen z'n baas verward
maar ook zij die het won
Zo groot kan het verlangen zijn
dat drempels muren lijken
met aan beide zijden pijn
die…
HET SIDNEY ALTIJD MEE
snelsonnet
3.1 met 22 stemmen 1.855 America, veel luchtvaartmaatschappijen
verzwijgen dat dit oord in Limburg ligt,
men treft toeristen met verbaasd gezicht
in het Zeeuws-Vlaamse dorpje Turkye.
Want reisleiders beleven gouden tijden
door reis- en tevens om de tuin te leiden.…
Waar ik ben gebleven
gedicht
2.6 met 170 stemmen 31.704 Zoek jij mij waar je verdwaalt
en met liefde
sporen achterlaat
dan zal ik
je vinden
met tedere
gedachten die zwerven
waar je ogen
niet meer omkijken
en alleen
maar
vragen
waarom de tijd
onze dromen
verliest
als we
alleen in sprookjes
elkaar bereiken…
Het Lied der Dwaze Meiden
netgedicht
3.2 met 10 stemmen 2.334 Een kleur van dieper minnen
verbleekte alle poppen
een kleur van dieper minnen
ontkluisterde hun zinnen.
Die kleur en een zacht kloppen
- een man om lief te kozen!
die kleur en een zacht kloppen
niet langer meer te stoppen,
Ried hen, de roekelozen
het speelgoed op te geven
riep hen, de roekelozen
naar een wellustig vozen.
Weg van hun…
MISPLAATST
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 723 Stoeiend, achter deuren
(tot genot)
het Gebeuren
(zoveelste poging tot)
Het leuren…
re: Wat een onding!
re: Scheur kapot!
('k wíst dat 't misging)
Oh, gruwelijk dichter-
slot…
onweer
netgedicht
3.6 met 9 stemmen 459 donder en bliksem
lichtflitsen vanuit de lucht
inslag in een boom…
lichtjes
netgedicht
3.9 met 9 stemmen 553 allerlei lichtjes
dansend in de schemering
sfeervolle avond…
Mistige wegen
netgedicht
3.6 met 14 stemmen 1.147 Mistige wegen
vertroebeld in zicht
Met volle snelheid
door het rode licht
Een pintje teveel op
of wel twee misschien
Daarnet in galop
drie roze olifanten gezien
Mistige wegen
waar leiden ze heen
Een grote dikke eik
kon er niet om heen
Mistige wegen
eindigen altijd
Mistige wegen
doden de tijd…
DE BRON
gedicht
3.5 met 37 stemmen 8.992 wild en krachtig
stormde ’t machtig
woeste water naar omlaag
kolkend, klotsend
beukend, botsend
schuimend op de keienlaag
stuwend, sleurend
zwart verkleurend
in een helse razernij
oorverdovend
niets belovend
lokte ’t woeste water mij
tergend glad
’t zwoegend pad
naar de oorsprong van de bron
zwetend, vloekend
doelloos zoekend…