Alle inzendingen, jaar 2002, week 41

De regenboog verscheen terwijl ik faxte naar u, Die kleurenpracht, die liefde eromheen. Het is als het gevoel van nu, Zo troostend ook meteen. Alsof de regenboog zo uit de hemel kwam, Om hier op aarde te vertellen.. Hoe mooi het op hen overkwam, Om ons het daarmee te laten verkennen. Voor als ook onze tijd daar is gekomen En we dus gaan…

Ik heb een hele slechte eigenschap, Onzekerheid....ik baal er zo van. Ik weet niet wat ik eraan moet doen en niemand die het mij vertellen kan. Iedere keer denk ik weer dat ik er ben, dan zit ik vol goede moed maar er hoeft maar iets negatiefs te gebeuren en dan gaat het weer niet goed. Ik val dan weer in een diepe stilte. De mensen begrijpen…

Alleen bleef ik weer achter op de kade Alleen ging ik terug naar ons huis Alleen moet ik 's avonds eten Alleen ben ik drie en een halve maand thuis Waarom ben jij gaan varen Ik weet het is je plicht Je kan er niet onderuit komen Je bent het je baas verplicht Alleen sta ik onder de douche Alleen slaap ik in ons bed Alleen word ik elke…

Ze zag een kennis bij het wak. Hij pochte op z'n winterpak en zei: 'Jouw pak is dun en oud; je hebt het vast behoorlijk koud. Mijn pak zit warm, al is het guur. Je hebt ook geen benul, hoe duur.' Ze wierp hem diep tot bij de vissen, om haar kennis op te frissen. De etensbel der vissen klonk, zodat de man niet eens verdronk. Bij deze had…

wat maakt het uit, wat kan ik doen, mag ik zelf niet weten, wat ik aan wil doen ? wat maakt het uit, als iemand naar je staart, ik weet wat ik doe, uiteraard. wat maakt het uit, als vrienden je zo niet accepteren, want dan besef je pas, dat ze je niet waarderen. is het dan niet belangrijk, wat ik zelf ervan vind, en wat maakt het…

Koude handen, stille nachten, warme handen, mooie nachten. Ik mis je je warmte je gezelligheid je uitstraling je.... je alles warme handen op mijn rug scherpe nageltjes die herinneringen achterlaten bekende adem een bevriezende muur ik kan je niet aanraken ik voel je niet ik zie je niet ik weet alleen dat je van me houdt…

zo vol, volledig als de cyclus zich rondt en haar glans werpt in neerschijn van de nacht zo duister, volkomen als schaduwen ijlings vluchten en vensters donker oplichten zo stil, volmaakt als het uur der waarheid zich geruisloos terugtrekt en helder zicht weer aanstonds verschijnt…

Je kinderen zijn heel belangrijk. Ze zijn alles in je leven. Je wilt ze 't liefste altijd bij je houden en al je liefde aan hen geven. Natuurlijk weet je dat ze eens uitvliegen en zo hoort het ook te gaan. Soms blijven ze vlak bij je wonen, maar soms gaan ze ook ver bij je vandaan. Dat dit moeilijk kan zijn,daar weet ik ondertussen alles…

Een knuffel is zo fijn, een knuffel is zo goed, een knuffel omdat het mag, en niet omdat het moet. Een knuffel geeft je warmte, van twee armen om je heen, even met z'n tweetjes, even niet alleen. Een knuffel kost helemaal niets, ja één minuutje van je tijd, maar het geeft je zoveel kracht, om weer door te gaan in de strijd…

Op 15 mei een stemmingsuitslag wel verwacht De LPF deed zijn intrede in kabinet Balkenende Sommige hadden het verwacht, de huidige ellende CDA, LPF en VVD aan de macht Inderdaad het was gedoemd te mislukken CDA, weliswaar sterk in het zadel VVD, misschien wel de huidige adel LPF, gooide roet in het eten, 't kabinet aan stukken Met Pim aan…

Diep van binnen voel ik me ziek. Diep van binnen wil ik er niet meer zijn. Ik wil naar mama toe bij haar en Knabbel zijn.. Ik wil niet meer leven op deze wereld. Mijn ogen staan echt wel open ook al zeggen ze van niet. Al zeggen ze dat ik fantaseer ik weet dat het niet zo is. Ik vlucht alleen maar weg van de wereld buiten mijn kleine…

Ik durf niet meer zo goed ben bang voor wat de liefde met me doet Ik stelde me weer open even heel fijn Het duurde heel kort het mocht niet zo zijn Mijn muurtje staat er weer ik durf niet meer Niemand komt er meer doorheen wel zo veilig zo alleen…

Raad mogen verordeningen geven maar uw remedia staat hulpeloos Sedert het beschrevene mij verkoos word ik in afzondering verdreven Zelfs zonlicht heeft verlaten dit gelaat verloren heeft elke uitweg mijn pijn Zoekend naar wat zand in deze woestijn betreur ik alleen mijn verbannen staat Verhoor mijn woordenloze gebeden haar bijzijn doet…

Het zal nooit zo worden, zoals ik dat wil het zal nooit zijn, zoals jij dat wou. allebei, wetende dat het niet kan, zullen wij elkaar, nooit vinden. hoe hard ik ook ga zoeken, ik zal nooit vinden, wat ik bij jou vond. ik zal nooit voelen, wat ik bij jou voel, want het mag niet. je bent onbereikbaar…

jij kon mij, diep in mijn ogen, aankijken en mijn hart berijken bij jou, liet ik dingen los, over mijn leven, het was een chaos maar ineens, was er geen weg meer terug, je kon niet meer, het ging zo vlug accepteren kon ik niet, alleen huilen, huilen van verdriet verdriet om jou, omdat ik zoveel van je hou, en jij bent de enige…

een knuffel voor jou, mijn lief een troostend woord en een arm om jou heen wil je even laten weten, laat je nooit alleen samen moeten we het verwerken dit imense verdriet en eenvoudig is dat niet... ik geef je een knuffel en hou je stevig vast ik zou zo graag de pijn verzachten maar dat kan ik niet... we huilen samen…

Oud verwassen hemd Foto's voor het raam. Wie heeft hij gekend en wat heeft hij gedaan? Bezoek op vaste dagen per week maar een keer. Ik zou wel willen vragen, Voelt u zich alleen meneer? Dat ik hem niet goed ken vergeten wij. Want wanneer ik er ben is hij speciaal voor mij…

Naakt ineengekrompen lag je daar, Op dat veldbed naast het raam. Met angst in je ogen keek je me aan, Het duurde even voor mijn verstand besefte, wat hij je had aangedaan. Die blik in je ogen zal ik nooit vergeten, ik wou je troosten maar zou niet weten, hoe daar aan te beginnen, hoe kon ik je vertrouwen winnen. Hoe kon ik je duidelijk…

Ik leerde je kennen Zonder je te kennen Ik leerde wat liefde is Zonder te weten wat liefde is Ik wil deel uitmaken van je leven Zonder te weten hoe ik moet leven Ik wil je alles geven Zonder te weten wat ik moet geven Ik wil alles met je delen zonder te weten wat ik moet delen Ik wil alles voor je betekenen zonder te weten wat ik…

heel lang heb ik gezocht naar, de juiste woorden.. die zijn er niet, niet voor dit verdriet…

geef me vleugels om te zweven even maar, om weg te zijn om de vrijheid te beleven even te ontvluchten; werkelijkheid en pijn ik wil even leeg zijn en ervaren wat de rust van vrede is, daar dromen beleven die er nooit waren laat het me proeven, even maar ik wil de zonnestralen raken, de regen voelen op mijn huid tot de regenboog zich als een…

Dwaze konijnen zitten in mijn hoofd, ze graven in mijn geweten. Ik zou ze op willen eten, met frietjes en in rode wijn gestoofd.…

daar lig ik opgebaard, ben niet te zwaar een eikenhouten kist op zeven schragen kan onbekommerd mijn omhulsel dragen een laatste liefkozing als stil gebaar dan zal mijn zuster aan mijn zwager vragen: wie zijn dat daar, die vrouwen aan de baar? kijk die toch met dat opgestoken haar ze huilt alsof ze niets meer kan verdragen maar niemand kent…

Onze liefde is net een sprookje, waarin jij de hoofdrol speelt. Wij zijn de schrijvers van dit boek, dat samen elke bladzij deelt. Het sprookje gaat over een prinses dat al jaren wacht op een man. Op een hoge toren zal ze wachten totdat ze haar prins omarmen kan. Ze wacht heel geduldig af, maar toen kwam het moment. "Er staat een prins…

Applaus, applaus en nog een keer applaus Weerklinkt wanneer de rouwstoet langs komt stappen Van mensen die maar niet schijnen te snappen Dat stil respect veel beter past bij Claus Zo gaat met hem, dat wordt vandaag weer helder Alweer een stukje eerbied naar de kelder…

Vanmorgen bij het opstaan had ik niet een reden om fluitend aan het werk te gaan of me zelfs maar aan te kleden Niemand die me missen zal als ik een dagje binnen blijf van de wereld weggesloten gedachten stollend in mijn lijf Niets lijkt nog belangrijk geen vreugde of verdriet en zelfs de diepste liefde och nee, het raakt me niet Waar…

Ach roos, ik had een droom vannacht en oh wat was die droom, mijn droom zo zacht... Ik droomde van een eiland, daar lag ik in het zand en wat mijn hand kon voelen was jouw hand. Maar jij was er niet ik was alleen, ik zag echt niemand om me heen. Ik werd bang en begon te huilen. Ik wou me zo graag ergens schuilen. Maar toen kneep…

That you think of me in Stuttgart of all places, where Stuttgärter live, work and die and that you finish off the letter with lots of love, transported in bits and bytes, reaching parts others couldn't reach, make me wonder about space and time and distance in a mathematical way and fantasise In the transport room, I'll be ready…

Misschien is alles wel ontstaan uit de spontane huppeldans van iemand die ongewild op een doorn had getrapt. Of, wie weet, was de eerste dans een vorm van gebed, om aandacht van een hogere macht, nog voor de mens de spraak had bedacht en volgde muziek uit het stampen met de gezonde voet. Zeker is dat jij in mijn armen een Argentijnse…

Zoveel pijn, intens verdriet, en niemand die het ziet. Ik huil tranen met tuiten, maar vaak komen ze niet naar buiten. Van smart schreeuw ik het uit, terwijl ik dapper een liedje fluit. Ondertussen gaat mijn hartje naar de knoppen, is er dan niets dat mijn pijn kan stoppen? Zoveel momenten dat ik zo vreselijk moet wenen, momenten dat…