Alle inzendingen, jaar 2002, week 49

alweer een slapeloze nacht maar dat had ik wel verwacht met een hoofd zo vol gedachten kon ik zoiets wel verwachten een film draait er door me heen nu ik hier zit zo heel alleen de vragen komen en gaan wat heb ik goed en wat fout gedaan…

geef mij jouw hand en ik voer je mee geef mij je hart ik verdraag geen nee geef mij jouw tranen en ik beloof je trouw geef mij jouw lach dan ben ik er altijd voor jou waarheen onze wegen ook gaan ik zal altijd achter je staan door mij aan jou gegeven een vriendschap voor het leven…

zonder haast zie ik je gaan je jasje open in de wind je gaat op je tenen staan omdat je boven dromen vindt die dromen zie ik in je ogen zo helder blauw net als de lucht hoe vaak heb ik daarin gelogen om te behoeden voor de vlucht als dan de wind is weggewaaid hoor ik plotseling zijn stem, ik heb de wolkjes uitgezwaaid zeg ik hoe trots…

ik ben alleen, probeer aan niets te denken. ik denk aan alles wat ik vergeten wil. ik voel me alleen, probeer niet meer te denken. ik blijf denken totdat ik er gek van word. ik ben alleen in mijn gedachte zie ik jullie maar jullie doen alsof ik niet besta. ik wil samen zijn met jullie en verlaten worden door mijn gedachten.…

Geen nood, ik red me wel tussen jouw schoenen nee, tussen jouw voeten zit geen verbinding of draad gespannen. de bloem kun je vertrappen, de brief kun je verstampen, de grond kun je deren maar je kunt jezelf niet verweren. laat die bloem groeien, de brief hoeft niet te verschroeien laat je voeten lopen er zit niets tussen, niets voor.…

Elke dag gaat hij iets drinken In de kroeg op de hoek En meestal blijft hij zitten Op andermans verzoek Bij elke laatste slok Geeft hij een signaal Dan doet hij nog 'n rondje Het gaat haast machinaal Zwijgend kijkt hij om zich heen En ziet een wazig landschap Waarin de lege blikken Van zijn maten aan de tap Zijn ogen blijven steken…

Niet Bush, maar Miss World bleek bij machte om Saddam totaal te ontkrachten. Hij hield - 't leek getover - geen wapen meer over, doordat ze ontwapenend lachte.…

U heeft Zich van ons mensen afgewend Daar wij Uw wereldbol te gronde richten, Zo wist de paus uit Uw naam te berichten, Maar zelf vind ik het toch een raar moment: Al vele eeuwen lang, o Here God, Maakt Adams kroost Uw scheppingswerk kapot.…

in een graf vol bloemen vindt de dood haar aards bestaan ze staat een levenlang te bloeien en wacht tot ze gelaten gaan je lachte om de snelheid die hard botste met beton het rode bloed dat stolde na de sprong van het balcon je ontkende de depressie die je naar beneden zoog je liep weg voor de vergiften die de ander op je spoog je…

Aan de keerzijde van de medaille bevindt zich de held…

Mensen vullen hun leven met het vullen van leegte…

Het vriest. Nederland doet zijn plicht. Men strooit zo veel, het lijkt wel sneeuw wat er ligt.…

Als leven gezien mag worden Als een sterke boom Tegen hevige stormen bestand Zul je ooit kunnen denken Dat deze eens niet meer Tegen deze hevigheid opgewassen is Dat deze op een tijd al zijn krachten Flexibiliteit moet overgeven Aan de heerszucht van het weer Mensen kijken in een opwelling Wel eens naar een boom Zien de schoonheid ervan…

Kerst een vredige gedachte, waar menigeen naar zit te smachten. Doch enkel Kerst in vrede is een flauwe reden. Iedere dag moest die gedachte overheersen, niet enkel die twee dagen per jaar! Maar niets is zo vreemd als de mens, ieder denkt voor zich en heeft voor zichzelf die wens. Gun ook anderen hun geluk maak je eens om anderen druk. Help…

Vannacht kwam ik een dode dichter tegen zo eentje van > 70 jaren her waar dus geen © meer aan kleven het was te zien hij kwam van ver Zijn stem uit een zo ver verleden weerklonk: denk nou maar niet dat het wat wordt dat dichten daar ’s gewoon niet mee te leven en woorden schieten altijd weer tekort Toch heeft hij me een bundeltje gegeven…

vergeet nooit al het goede en het mooie dat we samen mochten delen keer op keer vergeet nooit alle warmte alle liefde geloof me liefste het werd alleen maar meer vergeet nooit hoe we samen mochten groeien de eerste blik die allereerste zoen vergeet nooit al het mooie in ons leven ik zou het zo weer over willen doen…

Liefde maakt blind het verleden leeft in je dromen, Als je kwetsbaar bemint, zal die ander vanzelf wel komen…

Herhaaldelijk de grandeur het geluk eerst niet uitlegt te azen op repercussies onder ongenaakbare voorvallen; op een grote dag een brave Hendrik herinneringen opzegt, zonder enige houvast kort na middernacht kaarten gevallen.…

Ik noem je Lola Femme fatale als mens Mijn handen klam Jouw blik intens Je houding in rust Starend naar de wijn Hij die je kust Maar achter laat met pijn Je blik beslaat Op jouw droevig gelaat Als ijs dat verdampt En handen verkrampt Begrip borrelt omhoog Als ik je behoedzaam bestudeer Voel ik dat hij tegen je loog Als een herinnering…

oorlog scheurt de aarde en laadt op ons de schuld wij zwijgen met gesloten ogen ontdaan door het tumult…

Meisje de mooie vrouw die je tot je eigen verwondering bent geworden met je stille onzekerheid je dappere verweer je tedere uitstraling dochter ik ben er, mijn meisje eens beloofd altijd weer.…

Over Kerstmis is zoveel verteld in die nacht is hij geboren steeds mogen wij weer horen van de herders in het veld Over Kerstmis is zoveel geschreven na die nacht is dat gebleven tot hemelse pracht is hij verheven engelen zongen daarbij hun lied Weer horen wij wat wordt verteld over een wereld vol geweld een wereld ook met vriendschap…

Negen steden groeiden hier boven elkaar. Negen steden: de zesde was Troje. Nu - een heuvel boven de vlakte. Ooit - binnen muren gaaf als huid de Stad. De machtige wachter. Fort langs de Bosporus: de weg naar de Zwarte Zee. Als bittere distels stonden hier de speren. Het landschap zegt men is niet veel veranderd. De Skamander doorsnijdt…

Kom zoete dood kom - schenk mij de genade die ik nooit in dit leven kan vergaren: terug te keren in de schoot van de miljoenen jaren.…

tussen de resten van haar leven vond ik brieven zonder woord boeken die niet zijn geschreven vragen die nooit zijn gehoord tussen de resten van haar leven vond ik beelden uit haar jeugd liefdes die niet zijn bedreven kinderjaren zonder vreugd tussen de resten van haar leven vond ik foto’s zonder kleur dromen die niet zijn gebleven rozentuinen…

Het is alweer zover: kerst en nieuwjaar breken bijna aan Overal zie je kerstbomen staan Met allemaal kleuren, verschillende geuren en smaken Die je zintuigen raken In de bomen hangen slingers, ballen en strikken Op de grond zitten kinderen die aan hun lolly likken Zij kijken naar de lichtjes De ballen weerspiegelen hun gezichtjes Onder de…

Storm aan de horizon laatste stralen door de wolken het razend huilen, dat met vlagen begon wakkert kabbel tot verraderlijke kolken woeste golven slepen schepen mee en nu de krakend lucht het schuim verlicht zie ik, in dit patrijspoort, met die zee de spiegeling van jouw gezicht…

Eerst komt de stilte die wordt overspoeld Door duizenden mensen in een stukje van tijd Dan komt het land, dat word overspoeld Elke dag opnieuw, door zout en voetstappen Elke zomer in een stukje van tijd. Het licht gaat aan, het licht gaat uit Jongens vonden hier hun bruid Door de branding van verlangen Wordt het mooi Zo mooi, het lot gevangen…

behept met een soort onzinnige simpelheid poneert hij zijn theorieën. Het gevoel alles te beheersen, maar toch ook weer het gevoel alles over het hoofd te zien. Zijn wereld staat bol van getallen en formules en met dwaze argumenten bevecht hij zijn tegenstanders. Maar wat weet hij van de werkelijke dingen van deze planeet? Hij ligt niet…

nog rolt de zee met voeten in de branding en ruist zijn oeverloze stranding godverlaten staart de lucht uit wolken die de zon slechts grijs doen schijnen de streep van horizon laat diepe troosteloosheid in een verre bui verdwijnen want ik heb jou gevonden in de korrels van het zand jaren sloegen stuk aan strand jij geeft mij ogen…