158 resultaten.
Deze kerst
netgedicht
3.0 met 51 stemmen 5.590 Mijn bloedend hart
de wonde zat diep
Niemand kon het stelpen
hoe vaak ik ook om hulp riep
Deze warme kerstavond
heb jij mijn ziel gelezen
Je keek in mijn ogen
en hebt mijn hart genezen…
Kerst ?
hartenkreet
4.0 met 46 stemmen 4.813 Het is weer kerst, ik snap het niet, ik kan er niet meer bij.
Gevoel van woede komt in me op, een traan ik ben niet blij.
Wat is nu kerst, oorspronkelijk, ik moet het nu toch weten.
Ik vraag eens bij me in de buurt, maar hoor al snel “vergeten”
Ik hoor de raarste dingen roepen, kerst twee dagen weg van het werk.
Een boom, wat lichtjes en veel eten…
De Hemel Telefoon
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 3.936 Ik weet niet of het jou bekend is
dat er een telefoon bestaat
die draadloos vanaf de aarde
rechtstreeks naar de hemel gaat.
Ga op de knieën
dan gaat er in de hemel een bel
en kun je rustig spreken
God hoort je stem wel.
De lijn is altijd vrij
verkeerd verbonden is er in het huis van God niet bij
Misschien is er door niet te geloven…
Haakjes
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 1.139 maan in haar eerste kwartier
is een open haakje waarin
nog alles kan al het latere
licht stelen van de zon en
dan niets meer willen alles
afsluiten in nieuw zwijgen
zoals zwijgen van je lippen
als haakjes op de mijne…
tempo doeloe
gedicht
4.0 met 49 stemmen 41.534 de vlammen uit de oost zijn nooit gedoofd
je bleef de sarong steeds volhardend dragen
je lachte wanneer ik weer op kwam dagen
als jij je culinair had uitgesloofd
de onvolprezen geur van Indisch eten
je huis een pasar malam in het klein
we dronken kelken toeak na ’t festijn
ik zal je ajam roejak niet vergeten
je hebt je leven hier met trots…
Vliegen als een adelaar
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 771 Met goudkleurige kop
en diep zwarte vlerken
ben ik het symbool
van kracht zonder buigen
In 't hoge rotsgebergte
ben ik altijd thuis geweest
waar het verre uitzicht
mijn scherpe oog trotseert
Op weidse vleugels van satijn
laat ik me drijven
doorklief met trage slag
wind en hemelrijken
Waar het blauw van azuur
en ijle wolken zweven…
ongeboren
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 507 mijn leven,
een ongeboren dochter
overleden..
zonder adem
teruggekeerd,
in het verleden
taak volbracht,
een beloning geïnd
op zoek naar verdriet..
zonder vrede
gevonden,
waar je het verliet
de toekomst
zo'n ongeschreven zuiver
bestaan..
zonder liefde
geleefd,
daar alles moest doorgaan…
Winter
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 815 ik lig languit sneeuw te zijn
in sneeuw met in mijn rug
de broze adem van de aarde
ben overvlokt door kristallijne
klanken en keer terug naar
mijn begin mijn kern mijn stof
ik diep in winter
winter diep in mij…
Loslaten.
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 2.494 Een krans van licht,
met heldere stralen.
Ik ontwaar jouw gezicht.
Het stelt me gerust.
Het is goed, daar waar je bent.
En heel bewust,
kan ik je laten gaan.
Hoef ik niet meer te treuren.
Weet ik, dat onze liefde blijft bestaan.…
nieuw jaar
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.583 een nieuw jaar is
hoe vrolijk ook
ook afscheid nemen van
van alles wat
je achterlaat
maar niet vergeten kan
een nieuw jaar is
hoe druk dan ook
ook stilte in je hoofd
om alles wat
je niet volbracht
maar wel in hebt geloofd…
Een rookster leeft langer
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 441 Ik zat te roken
en te mailen
kortom mij dodelijk
te vervelen.
Een stem klonk
uit de prullenmand:
‘Hoedt u voor brand.
Ik heb gezegd.’
Ik heb mijn oren niet geloofd
maar wel de prullenmand gedregd
een peuk, die stonk
terstond gedoofd
Werd mij een kool - ik redeneerde
dat ik dit verre prefereerde
boven uw jonge en begeerde
begaafde…
In het licht van hoop...
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 675 Hemellicht klaren donkere wolken,
de hoop doet duisternis verbleken,
eenzaamheid zal blijk'lijk vervagen,
miljoenen zielen zoeken het licht,
die donkere paden openstellen,
wegen naar verdraagzaamheid en vrede,
verworven met een beetje menselijkheid,
die uiteindelijk in ieders hart schuilt,
ontwaard in een illusie van wederzijds respect,
dat…
Leegte
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.684 Tastend in het duister
probeer ik met mijn vingertoppen
voorzichtig te vinden
wat hier niet meer ligt
In de hoek voel ik hoe
ik tegen van alles aanbots
wat allang is verdwenen
maar nog steeds dichtbij me is
Mijn tranen stromen zachtjes
ik hap in de donkere lucht
doe deur na deur open
maar nergens is het woord,
dat ik zoek
Met de…
Te laat
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.263 Zonder jou doet me verdriet
Ik mis je grappen, je stem, je verhalen
Zonder jou af en toe diepe dalen
De leegte die ik voel
een leven zonder doel
M'n nieuwe leven valt me zwaar
soms denk ik was jij maar daar
Ik weet niet wat ik wil
en ook niet of dat gaat
Hoe dan ook, 't is nu te laat
al bijna een jaar te laat
"Ons" huis is verkocht,…
Ontspring de dans
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 698 Hoezeer ik ook probeer
steeds mezelf te zijn
hoe meer ik dan verleer
te geloven in de schijn
Zijn we allen niet vervat
in één of ander cliché?
Voorgekauwde toekomst en idee,
groep en stand en beeld
Anders dan elk ander
is dat wat jij wil zijn?
je gedacht in ge-meander
leiden je weg van elke schijn
Duizend mogelijkheden - dienen zich…
het verhaal van een vader
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 2.350 ook ik ben vroeger jong geweest, m’n zoon
en schopte tegen keurslijf, tegen wetten
die mij beklemden –bijna als sonnetten-
drang naar vrijheid voerde steeds de boventoon
gezag kon steevast rekenen op hoon
wanneer zo’n ouwe lul mij wou beletten
dan maakte ik met hem de kortste metten
en kreeg die eikel z’n verdiende loon
ik voelde mij een…
Kerstgedachte (1)
snelsonnet
3.0 met 48 stemmen 3.449 Zo tegen Kerstmis sta ik steeds onthutst
En krijg ik in de winkels medelijden
Met vakkenvullers en met kassameiden
Die dan opeens weer lelijk zijn gemutst.
Een meisje met een hoofddoek staat ons tegen,
Maar op die malle mutsen rust Gods zegen.…
geef het prille groen aan bomen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.234 de uren knallen nu champagne
flessen vol met schuldgevoel
het vuur loeit door de lichamen
de drank mist nooit zjn doel
het dooft de onlust
en verstilt de vragen
het brengt het knagen
tot een vage rust
het leven is te dragen als
de nacht wordt aangemaand
meer daglicht toe te laten
het geweten wordt gesust
ga de duisternis maar haten…
'T LIGT ALLES WEEROM WITGESNEEUWD
poëzie
4.0 met 12 stemmen 2.180 ‘t Ligt alles weerom witgesneeuwd,
zo wit als waar' ‘t een laken:
hoe gaan Gods lieve vogelen nu
aan ‘t daaglijks brood geraken?
Ze vinken en ze kwinken mooi,
ze schijnen wel tevreden,
maar... Here, spaart uw vedervolk
van ‘s winters eendlijkheden*!
* eendlijkheden = narigheden die met de winter gepaard gaan…
Poëzie is kinderspel
gedicht
3.0 met 29 stemmen 13.787 over het krakende ei
dwaalt een hemelse bode
op zoek naar zijn antipode
en dat zijt gij
mogelijk dat men op zulk een kleine schaal
niet denken kan het maakt nijdig
of men is verveeld dus veel te veilig
dan is men verloren voor de poëzie
u rest slechts een troost ligt gij op sterven
gij verveelt u dan ook niet…
blind
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 673 met je vingers aftastend
helemaal over zijn gezicht
heel voorzichtig aanrakend
daar, in het donkere licht
je voelt hem aan, zo puur
niet met gêne, zonder schroom
je "ziet" hoe hij werkelijk is
zonder dat mooie laagje chroom…
Liefde is...
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.992 Liefde is... iets ongrijpbaars,
als de warmte van een brandende kaars.
Warmte en licht zijn twee van zijn eigenschappen,
die een groot deel van het fenomeen liefde omvatten.
Ik ben me bewust van mijn liefde voor jou,
Dit gedicht, omdat ik van je hou.
Iets wat liefde is voor mij,
geluk met jou aan mijn zij.…
Uitgesloten
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 635 Les.
Opletten.
In stukjes maar.
Denken,
altijd maar denken.
Uitgesloten.
Wereld blijft draaien.
Gepraat,
overal rondom mij.
Geen woord komt uit mijn mond.
Ik blijf ademen,
alhoewel ik overweeg ermee te stoppen.
Tranen branden.
Gun hen het plezier niet.
Bijna tijd.
Bijna verlossing.
Voor eventjes maar.…
Frietkauw
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.600 Balancerend op de rand
van het vederlichte plastic bakje
pikt de frietkauw naar
de laatste hardgebakken kruimels
wegdromend in een restje met regenwater
aangelengde mayonaise.
Overal thuis te vinden.
In de volgekotste steeg "Achter de muur" genoemd.
Op een grasveld of een schoorsteen.
Maar niet te dicht bij mijn schrikwekkende voetstap…
Tijdloze seconde
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 988 ik lig te blozen in je hand
bed van satijn heuvelland
waarin je vingers gloeien
oog in oog
in spiegels van stilte en
schroomvol verlangen drijft
een tijdloze seconde tederheid…
Herfst
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 665 Langzaam verandert de natuur in een palet
vol mooie kleuren rood, geel en bruin.
De bladeren vallen van de bomen, het zal niet
lang meer duren en dan hebben zij een kale kruin.
Buiten is het guur en koud, hier binnen is het lekker
warm, bij een vuur van knappend hout.
Regen en wind geselen de ruiten, ik ben blij
dat wij hier binnen zijn…
Vlinder
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 990 Een rups ontpopt zich tot een fraaie
vlinder en fladdert van hier naar daar
zonder hinder.
Ik wou dat ik die vlinder was dan zou ik
in m’n mooiste jas naar jou gaan zoeken.
En als ik jou gevonden heb en jij net als ik
ook vlinders voelt, dan fladderen wij
samen naar ons doel.
Eenmaal daar gekomen overtref ik al je
dromen ik…
Dromen
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 873 In m’n dromen zie ik een beeld van
jou, een lieve mooie vrouw.
Als ik mijn dromen mag geloven,
moet jij mij één ding beloven, blijf
mij dan eeuwig trouw.
Eens hoop ik jou te ontmoeten en
je in levende lijve te begroeten.
Al dat dromen is misschien onschuldig
maar ik wordt nu wel knap ongeduldig.
Zijn dromen dan toch bedrog of is
het zo…
Adelaar
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 2.202 hellend vlak verlaten
stijgen, stijgen, hoogte vrees
steeds minder steil, tot even zweven
het hoogste punt is net geweest
sneller, sneller naar beneden
miertjes worden lompe karren
ik stuiter prettig op het groene
stom kijken wat oude knarren
rollen, rollen dit is fijn
gezichten volgen vol verbazing
steeds trager bijna stil en dan
donker…
Wederkeren
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.135 Waar de geliefden vreemdelingen zijn
in
oude schaduwen van bittere wonden
van nijd en angst
is de tijd
wat ik wens
en niet meer
zal vragen als de dood mijn laatste
vriend is
en alleen een geboren droom
mij
nog
zal
laten ontwaken
in het licht
waarin alles
zonder levenskracht
bestaat…