190 resultaten.
Iemand van ons [9]
gedicht
2.0 met 41 stemmen 15.654 Als wij op de steenweg lopen
zegt iemand van ons kijk
het gras is twee kontjes hoog
zeiden wij vroeger
waarop wij hem onmiddellijk
staande houden hoezo vroeger
kijk om je heen man
wat ontbreekt er aan ons heden
aan onze toekomst
aan onze tijdelijkheid?
----------------------------------------
Uit: de 100 beste gedichten van 2002…
De paradox van slaap
gedicht
3.0 met 20 stemmen 10.175 Die muurschildering, de vogel op hoge stelt,
de twee speren, de bizon, de man met armen
wijd, liggend tegen lucht, zijn pik stijf.
Waar gaat dit naartoe?
Nergens: nacht, land van wat
niet bestaat.
Wat richt die vogel/ziel
op hoge stelt/hakken uit?
Op het tipje van je tong begint de wacht.
Kon je maar als een dolfijn
slapen met een…
Roof
gedicht
3.0 met 27 stemmen 13.719 Het is begonnen alles te vervangen,
de dingen hebben hun gezichten anders-
om op hun lichamen, telkens valt er iets en
schepsels aan elastiekjes opgewonden schieten
aldoor knallend los. Het laat zich door geen
waarheid ontmoedigen kijk
onze open monden krakelingen,
wat wij bijna zeiden brokkelt langs
onze wangen. Het is als een hoos
in ons…
Elke ochtend
gedicht
3.0 met 32 stemmen 13.151 Elke ochtend gaat ze de oceaan op.
Het wasgoed gaat stinken
potten en pannen koeken aan,
haar huwelijkskleed rafelt
en vervuilt onder zijn boze
blikken.
Wat doet het er toe, zij kijkt toe
hoe de walvissen trekken en ziet
dat het naaimachines zijn,
reusachtige die het sinds eeuwen
stukkie kleed stikken.
--------------------------…
Nu begrijp ik
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.022 Nu begrijp ik
Waarom gebergten
Zelfs de woeste
Onbegaanbare
Zijn voorbestemd
Langzaam aan
Te verglijden
Tot rondvormige
Gepolijste
Beeldhouwwerken
Nu begrijp ik
Waarom stenen
Hard en hoekig
Eens een keer
Zullen splijten
Uiteenvallen
Tot lichte wolken
Van zandkorrels
Die sprankelend
Neer zullen vallen
In de holte
Van mijn handpalm…
woorden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 915 woorden dwarrelen
als herfstbladeren door mijn brein
het gedicht rijgt ze aaneen
leeg stom zonder ziel
zonder pijn
woord na woord pak ik bij de oren
rangschik schrap
brutalen protesteren
kleine zwakken
schuiven zonder morren naar voren
geloof nooit
dat een gedicht zomaar wordt geboren
vechten met woorden is sterven
en telkens weer…
Gebroken hart
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 903 Ik ben vandaag verliefd geworden
maar het geeft geen goed gevoel
Zij ziet mij niet zo zitten
ze behandelt mij nogal koel
Ik dweep met haar blonde lokken
als waren zij van goud
Maar spreken is voor haar zilver
dus bekijkt ze mij stil en koud
Ik ben betoverd door haar ogen
haar volle lippen en haar kin
Haar slanke benen adoreer ik
toch…
Oud hout
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 684 gebarsten lagen
van loodzwaar verven
gescheurde nerven
van oud hout
dat soms hoorbaar kreunt
van heimwee naar woud
dat ook in stormen dreunt
als één van hen gebroken
ter aarde komt en zucht…
Wonderland
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.019 1
Er is een helder, overal
een schijnen hier. O-
ver de zee, lichtend pad
zuiver zout in leven.
2
Er is geen ondergaan, enkel
een warme hand over velden
van muziek. Aan de oever,
in het lied van dageraad.
3
Geluk groeit in het woord
van zwijgen, stilte in kleuren
op het doek van toekomstdromen.
Nu is het tijd om haar
te begroeten…
Houten duif
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 1.298 Te zwaar voor de takken
van de elegante dwergmispel
zakt de plomp neerdalende houtduif
door de bladeren.
Spreidt zijn vleugels. Paniek
vonkt binnen de witte randen
om de ogen. Pikt in willekeur
al vallend naar het lichtrode.
Hier is de houten duif niet voor gemaakt.
Rustig snavelen tussen de stoppels
van een wijd veld is zijn bestemming…
De klimaatcyclus
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 418 soms is het beter
wachten
wanneer een tijd
de ruimte laat wenen
denk in
gisteren was de tocht
gierender dan vandaag…
Spiegel
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 617 Het is vast en zeker opruimingseizoen
de buren kochten een nieuwe leren bank
en een paar weken terug al een surfplank
ik begrijp niet waar ze het van kunnen doen
Zij zit uren aan de telefoon te debatteren
de stofdoek is door haar niet uitgevonden
hem vind ik behoorlijk kortaangebonden
Stug? Dat zou ik niet durven te beweren
Ze eten pas…
Kleuren met woorden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 527 Blauw van gedachten die voorbijgaan
in de gouden
schaduw
van verdoemde fantasiën.
En het licht is
zwijgzaam
rood
van de schaamte die we delen
met fantasieloze ogen
en woorden die ons
laten
liggen in
de vlakte
waar de groene liefde
uitdroogt
en niets
dan
bloedende
regenbogen
achterlaat
wanneer wachtende…
De zee
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.339 Ik heb de zee met haar gevechten,
haar brute krachten lang aanschouwd,
hoe zij met nietsontziende golven
de bange kuststrook heeft benauwd.
Ik heb gezien hoe zij vernielde
wat haar geweld dorst te weerstaan
en toch, na eindeloos geworstel,
moest wijken en ten onder gaan.
En dagen later zag ik hoe zij
in rimpelloze tooi verscheen.
Haar woeste…
haiku
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 686 de golven braken
schuim in luchtige vlokken
strandjutters matten…
Een and're wereld
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.398 Ze wandelt in een wereld
die niet zo ver meer reikt.
Het is een land waar ’t leven
steeds dieper van haar wijkt.
Ze ziet er nog wel bomen,
maar die zijn dor en kaal
en soms hoor je haar spreken
in ’n onbekende taal.
Je hoort als je goed luistert,
dat ze in stilte huilt
en bij haarzelf vanbinnen
voor de gevaren schuilt.
Ze is een huis waar…
Stil
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.597 Het is zo stil geworden,
zo angstig om je heen
en al je vele zorgen
draag je welhaast alleen.
Die eens je vrienden waren,
daar hoor je niets meer van
en vaak vraag je vertwijfeld
hoe dit nu zomaar kan.
Het is zo stil geworden,
want niemand heeft nog zin
jouw lang verhaal te lezen
en dan vanaf ’t begin,
om eens heel goed te luist’ren
en…
berusten
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.260 nu de woorden
blijven plakken
aan de watten in zijn hoofd
en hij niet weet
uit te leggen
wat hij altijd heeft geloofd
leven wegvloeit
uit zijn lichaam
in de voegen van het pad
dat hij volgde
heel zijn leven
en waar hij nooit genoeg van had
nu de klokken
sneller tikken
dan het kloppen van zijn hart
en hij namen
uit zijn verleden
in…
Juni
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 504 Juni,
in de wieg al beeldschoon
en buitengewoon
met 21 - als je huwt...
...tussen hagen seringen
en je bruidssluier lang
op het pad,
je boeket gemêleerd
van het fijnste, vanzelf
en natuurlijk pril blad
de lucht is voor jou
gedrapeerd in lichtblauw
en het goud
regent uit bomen
en
tekent…
zee
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 351 toornhoog slaan de golven
wat een immense kracht
mijn hebben spieren getracht
maar het zijn glazen wolven
de tanden schuimen honger bloot
in een wegstervende zon
ik wou dat mijn hand groeien kon
de greep is nog geen zeepstuk groot
de zeilen ach, ze scheuren
het is maar menselijk zaad
zonder regen kan niets gebeuren
toch is…
Honger in je pen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.058 Honger yn de penne
ik sil ferhelje
fan de honger yn de penne
de kûgel dy't al útsjocht
nei eigen hichtepunten
at it each rekke wurdt
troch wat sa op elkoar liket
sjit er krúslings neist
hear de gongslach it hert
yn swarte inket rint
de smoarge grienskyn
de grûn skuort
fergriemt kerrelierde
wa harket nei Dútsers
dy't it ljochte…
Een berk
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 2.080 (In Memoriam Gilbert)
gesneden uit goed hout
het moet een berk geweest zijn
slordig gevlekt weliswaar
doch aan bast herkenbaar wit
het gebladerte ook in grijze lucht
lichtvoetig, te kwetsbaar
om de zon niet door te laten
de man die vocht met taal
totdat het speelgoed werd
dompteur van cijfers en wetten
als waren het zijn geliefde…
Windkracht 12 (en een half)
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.515 Met zwaar weer in ’t vooruitzicht;
hel op aarde, je weet niet wat je ziet
- handen in de zij, uit haar ogen schiet
een bliksem en ik zie het licht
(en heel veel sterren) voordat een pan
mijn arme hersens klutst
haar even aanstaar heel onthutst
en me erbij neerleg (een uurtje of zes) - dan
bid ik nog even tot mijn lieve heer:
bewaar me,…
Gisteren ruzie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 555 Gisteren ruzie, alweer verdwijnend
tussen coulissen, doek dat viel voor het gebuig
van de speler, reprise, zweet in
zweet uit de kleedkamer van de ziel,
hij weet: zijn spel was slecht maar god
verdomme het publiek
Het leven als toneel of film,
en niemand weet meer beter,
tenzij een ander iemand roept
cut, of eenvoudiger kut
en terugkeert…
Hemel en hel
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.320 Vandaag op de honderdste dag
het elfde uur dat je mij verliet
om een patatje zonder
te halen bij 'Venetiaan'
gedenk ik jou en huiver
Hoewel aangegeven als vermist
vond men geen spoor van jou
zelfs geen deeltjes DNA terug
Uit het buurtonderzoek bleek
dat je verdween onderweg
Nu om kwart voor twaalf
zou ik als jij willen gaan
opgaan,…
Internationaal Hof
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 1.433 Volgens de bevoegde instanties
is de dichter Chris Abani gevangen
genomen op grond van het feit
dat een roman (fiction) van hem
als blauwdruk had gediend
van een coup d’État, die mislukte
In het half jaar van gevangenschap
leerde de dichter over politieke
rechtvaardigheid, kon niet meer zwijgen
belandde vervolgens na zeven maanden
vrijheid…
Verdronken Vlinder
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 665 voor hen fladderde ik van bloem tot bloem
bij hen verdronk ik een stille dood
ogen vol liefde koestering
terwijl mijn hart schrijdde
ongehoorde noodkreten
mijn lippen koesterden een droom
angst pijn verlangen smachten
zoekend naar
onrealiseerbare droom
toen verdronk ik
radeloosheid onbegrip pijn en schaamte
wanneer stopt het
niet niet…
Barsten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 515 in jouw ogen
zie ik de spiegel gebroken
een niet te voorspellen pijn
in woede
ongrijpbaar
regeert jouw lichaam
en geest
nu wil je
niet zijn
niemand zien
niet herinnerd worden
aan het onontkoombare
van de waarheid
een waarheid die
in de weerschijn van het heden
de toekomst
zo onzeker
onbetrouwbaar zichtbaar maakt
jouw verleden…
Gestorven feest
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 487 een laatste sigaret
een laatste glas wijn
toe vertel me nog iets
een verhaal
een anekdote
een mop
als je niets doet
gaan we naar huis
sterft het feest
en is het gedaan
maar ik wil nog niet weg
dus zet wat muziek op
en laten we dansen
ontsnappen
aan de lethargie
vertel me over vroeger
vertel me
och laat maar ook
de muziek…
Terminaal
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 546 je vingers glijden zonder erg
langs en over het papiertje
dat zich als bij toeval nog in je hand bevindt
je bent anders dan anders
nerveuzer misschien
toch is je glimlach vertrouwd
al lijk je niet op je gemak
je bent er wel
maar toch ook niet
mensen spreken je aan
je hoort ze
maar toch ook niet
in gedachten
zo ver weg van iedereen…