Alle inzendingen, jaar 2003, week 27

Kledder, klieder, schater mekaar nat gooien met water. De kinderen hebben dolle pret als ze mij weg zien rennen, emmertjes water achter me aan ik laat me lekker niet kennen. Helemaal doorweekt, blauw van 't lachen eindigend samen in het grote bad hebben wij een hele fijne dag gehad.…

Ik kan je zo niet aanzien omdat ik in de erfenis van mijn eigen sterven kijk beroer mijn pupillen niet deze overgave is duur genoeg Een pendule heb ik niet maar had ik hem ik sloeg hem stuk om de raderen van de tijd over je rotte lichaam uit te spreiden Stiekem toch in je ogen gekeken en aan gene zijde beland hoor ik je lachen en zingen…

Geef je maar over, laat je maar meevoeren, zeiden we, maar we bedoelden vecht, kom terug, breek die klauwende kreeft uit je lijf laat ons niet achter in die machteloze wereld Je wist heel goed wat we bedoelden en keek ons enkel aan met ogen die vertrouwen moesten uitstralen maar wij wendden onze blik af en lieten je alleen Eenzaam…

Geef mij nog één dag één allesverzengend moment om jou teder te schroeien met de vlammen van mijn passie niet als hebzuchtig brandmerk, maar een vingerafdruk in het zand Weet dat als ik ga mijn brandende hartstocht verkoolt om lang gloeiend te blijven en geliefden te verwarmen niet door een laaiend steekvuur, maar een smeulende gloed in…

Ik breek de nacht die op me wacht en naar me lacht ongeacht dit tijdstip...…

Vurig verlangen is gevangen in een put van machteloos omvangen en verhangen...…

Wit als watte, en teenegader groen, is 't bonte abeelgeblader. Wakker, als een wekkerspel, wikkelwakkelwaait het snel. Groen vanboven is 't en, zonder minke*, wit als melk, vanonder. Onstandvastig volgt het, gans, 't onstandvastig windgedans. Wisselbeurtig, op en neder, slaat het, als een vogelveder: Wit en grauw, zo, dóór de…

als de zon tranen laat dan regent ze op mijn gezicht de kleuren van de regenboog als een wilg tranen laat dan treurt hij op de aarde de blaadjes van de herfst als mijn hart tranen laat dan verdrink ik om jouw liefde die stilletjes openbloeit…

Een bedrijfsketel kokende koffie kreeg hij over zich heen Zo'n ketel van tien liter Dan gaat er wat door je heen... Tweehonderd mensen in de zaak Net was een pauze ingelast En moeder moest heel hard werken, ze hield zich aan de bar vast... Je kind op zijn knietjes weg zien kruipen En gillend van de pijn De dokter snel gaan bellen Maar…

Ik wil diep in jouw ogen kijken want, dan zie ik je ziel je warme blikken doorboren mij dat ik bijna voor je kniel... We hebben nog geen woord gezegd, het spanningsveld is groot... mijn hoofd, dat heb ik neergelegd gelegd nu op jouw schoot... En jij, jij streelt mijn haren zo teder voelt jouw hand... Je vingertoppen over mijn gezicht…

Je kunt contacten hebben en dat is best wel fijn Maar ook vrienden hebben die er voor je zijn... Een ieder heeft wel een 'losse' kennis maar dat is nog geen vriend Je moet een vriend zelf wezen Dan heb je een vriend verdiend... Op één hand kun je ze meest tellen Want vrienden zijn zo schaars maar eigenlijk is één al genoeg, die moet…

De "trein" van de Tour wordt opgehouden door de trein op de rails. De trein op de rails, reed misschien wel op tijd, maar de trein van de Tour, raakte wél seconden kwijt!…

sinterklaas kloppende kinderhartjes stiekem de trap af hand in hand verbaasde oogjes werkelijk waar ? bergen speelgoed zelfs een verwonderd kijken van een paard in de kamer vol kindergeluk handjes beginnen te strelen lijfjes beginnen te beven traantjes van kinderlijk blind dank je wel , lieve sint toen op dat moment maar…

ik was niemand onbemind kind genadeloos wezen menselijke geest die zegevierde en niet zou genezen leven in een verduisterde wereld overleven van een donker verleden het zuigt mijn leven op bij momenten het borrelt op een diepe oppervlakte heel even bestaat er niets niets anders om me heen ik houd mijn ogen stijf dicht herinneringen…

elke stap die ik neem brengt me verder van iets vandaan maar daarentegen steeds dichterbij naar waar ik heen wil gaan afstand nemen is vaak goed om dingen te verklaren maar soms raak ik uit de koers en geeft het enkel blaren…

je rijdt in je rolstoel door de gang tot aan de afgesloten deur naar het trappenportaal je wacht op de bus ik geef je een kus je bent verdwaald in jezelf je kijkt me aan met nietszeggende ogen alsof ik in de verte sta woorden die ik zeg zweven schijnbaar hulpeloos zelfs: 'je bent de liefste, ma'. als ik afscheid neem zeg je mij gedag…

In doodse Stilte Raast de Wind Het wijde Landschap door En onontdekt Door Boom noch Blad Blijft zij de Onrust voor Die dra haar Zijn doet voelen De Schaduwen van Wolkomtrekken Raken ‘t platgeblazen Gras Maken Kleur en Vorm en Plekken Waar de Stilte eerst nog was Tot ook ‘t gladde Spiegel water Door onzicht’bre Hand beroert En een blijvend…

Al woon ik in jouw land Al spreek ik vloeiend jouw taal Al heb ik mij ingeburgerd in jouw land Al geef ik mijzelf aan jouw cultuur... Nooit zal ik mijn moederland vergeten De wortels van mijn bestaan…

geen apenstreken, goudenringetjesgedoe, of rekken en strekken, om iets te bewijzen: applaus! het is alledaagse gewaarwording, wording, waarachtig. lichamelijkheid doordrenkt met geestelijkheid toch hou ik van die aap, verslaafd aan de zon, en blesseer me vaak, ploeterend, eigenwijs op zoek naar menselijkheid: applaus. het…

Jij mist m'n lach m'n verdriet m'n humeur en gezeur Jij mist m'n woorden m'n stem m'n liefhebben zonder rem Jij mist m'n schater m'n glimlach m'n knipoog en "goede" gedrag Jij mist m'n verhalen m'n gedichten m'n gefluister en ogen die oplichten Besef je nu wat je mist ??…

Liefste nog levend gaatje zelfs als Het licht de kamer ontvlucht En lamp die het gooien Dat men mij in de mond wekt Blijft doorstaan Bloempje in mijn weide Dat zelfs als een dode zon De vruchtbaarheid ontrooft Die liefde blijft bloeien Luisterend, oor in een bloem Dat ik zelfs wat onder de tong Ligt te sterven of te glanzen Geheel…

Hoge bergruggen diepe dalen dwalen langs mijn geestesoog waar ik loop te dwalen klimmend naar omhoog... 'k kan de top maar niet bereiken is voor mij te hoog met een klap val 'k naar beneden het dal wat mij bedroog... Ik wil de top bereiken 'k klim dus nog een keer alles moet nu wijken want daarboven Zie ik de schoonheid…

Een amateurtje uit Lugano had dubbelmatig speltalent. Hij speelde door de week piano, daarneven voetbal in 't weekend. De dubbelspeler was tot veler misnoegen slechts een spelbarbaar. 't Was alleszins als vleugelspeler een eigenwijze pingelaar.…

Ik leef in het heden ik ben in het Nu maar kijk in't verleden, en dat is te cru... Ik ben je verloren en 'k ben je ook kwijt leef achterstevoren in een onmogelijkheid...…

Ik ken je wel, maar toch ook niet Ik zou je beter willen kennen maar dat kost tijd, en die heb jij niet om onze gevoelens te verkennen...…

ik groeide tegen de verdrukking in ontwortelde de huid en zag de zon ongrijpbaar boven alles uit ik denk me vrij maar ben gebonden aan je dradenkracht ik spring en voel me blij val dan weer veel te hard je wilt me bergen in je moederschoot en laat me maar heel even bloot ik hoor bij jou en deel je eeuwig streven ook ik…

Een gouden gloed verrijst in 't ochtendgloren Verfrist met felle kleuren doffe nacht Isis bestijgt haar troon als nieuw herboren Bezie haar zwoele lippen als ze lacht Haar vlammend hart lucht op in lichte stralen Met ted're hand streelt zij de knopjes zacht De bloempjes weten bij dit warm onthalen Een nieuwe tijd van bloei staat voor de…

Het aanstaande tv-seizoenaanbod Kost de EO waarschijnlijk heel wat leden Omdat dan Henny Huisman op zal treden Die op de buis op zoek zal gaan naar God. Toen God het hoorde, sprak hij: "O wat erg! Ik denk dat Ik mij straks maar goed verberg."…

Twintig dagen al opgenomen Vier op een zaal Bezoek mag altijd langskomen Ondanks zusters, po en urinaal Gaat het al weer? Een vraag in de lucht van ether Alle onderzoeken al meegemaakt Voel ik me nu een betweter Doktoren twijfelden aan mijn lijf Waarom ik, snik ik bij elke thermometer Hoeveel jaar nog, drie, vier of vijf? Elke arts is…

In vijf minuten lees ik de krant dan heb ik hem echt gelezen een advertentie hier, een advertentie daar... die hoef ik niet te lezen Ik kijk naar foto's 't zegt mij niets Weer iemand is vermoord Een ander kreeg een ongeluk Daar word ik van gestoord... Ik draai de pagina's één voor een zie nooit iets grappigs staan hup, naar de laatste…