Alle inzendingen, jaar 2003, week 45

Ik ben dankbaar voor alles wat jullie me hebben gegeven Liefde en vertrouwen de belangrijkste dingen in het leven Nog altijd kan ik bij jullie terecht een thuishaven voor deze meid jullie deur staat altijd open iets dat mij heel erg verblijd Jullie leerden me blij te zijn met de kleine dingen eerlijk te zijn en tactisch met ruzies om…

Ik schenk mijn glas nog en keer vol En laat me lekker zweven Denk hierbij even,lang leve de lol Wat ben ik blij met dit leven Even alle zorgen en leed vergeten Bij een lekker glaasje rode wijn Niet te denken,wat zullen we eten Dat zal een zorg van later zijn Gewoon lekker een keer doorzakken Zingen aan de toog van de kroeg Daarna een lekker…

Ragfijne druppels vloeien tergend langzaam licht dampig tussen onze vochtige lichamen waar verweven draden onzichtbaar vlammen door temperament samengesmolten als een hunkerend naar liefde gesponnen web vurig vlieden verbrande zinnen verstrengeld verbonden daar waar samengekomen draden luiken…

Jouw zinnen spontaan verweven met de mijne in dieppaarse gloed gevangen onder het gouden licht van de zon bruisende gevoelens stromen zacht langs mijn naakte door nevelen omhulde lichaam…

Achter mij in de laan hoor 'k paardehoeven klakken: 'K verbeeld me, dat de k en de l zich steeds herhalen; Maar onstandvastig zijn in timbre de vokalen: De à stijgt naar de è, om wel of niet naar de à te zakken. Iets langs schijnt recht voor me uit te vluchten langs de takken; Iets monsterachtigs schijnt de vlucht'ling te achterhalen: Dichter…

Een bankemployé die in Assen Een stapel geld wit wilde wassen Zei: neem van mij aan Dat ik in mijn baan Altijd op mijn tellen moet passen…

'n kamerlid heeft in de Weere een keiharde les moeten leren hij is zo vaak op sjouw dat hij zich van zijn vrouw eerst bij thuiskomst moet legitimeren…

Op een rustige zaterdag, helemaal alleen, rinkelt de telefoon, of je me stóren mag... hebt last van het fenomeen, de overgang, heel gewoon. We kletsen, zéker ánderhalf uur, lachen en huilen en ik zeg je opeens, wél bekend he, dit hele gebeuren... tijdens zwangerschappen zaten we ook zo te zeuren, een pijntje hier, een probleempje…

Zelfmoord gepleegd, rust was wat ik zoek. Weg uit deze hel, het leven is een vloek. De pillen zijn genomen, de brief is geschreven. Ik voel dat het nadert, het einde van mijn leven. Al het gevoel, stroomt langzaam weg uit mij. De kettingen vallen af, steeds meer voel ik me vrij. Straks is al deze aardse misere en eeuwige pijn voorbij. In…

Je ziet ze overal, het is een rage Van druipkaars, windlicht tot aan zeepbanket Bij Zeeman, Blokker in de etalage Een ieder lijkt met het bacil besmet Wat eens begon als aardige collage Als sier, voor bij je thuis, op het toilet Lijkt nu wel rijp voor sexshop-entourage Zie het daar staan! Mal torenkabinet! Nee! Nee! Ik doe niet mee aan die…

1 Zijn moeder, een handvol onzekerheid, voerde een ijzig regime dus hop in de kast in het donker: zo werd hij hard, de ogen zo lang als het kon hield hij droog. Uiteindelijk kende hij elke conditie waarop hij de hel mocht verlaten. 2 Zo zag hij terug al die dagen van vroeger: steeds vaker steeds voller met smoesjes van neem me niet…

Nu tal van ouders in Amerika Hun kinderen naar merken gaan vernoemen Verwordt vast dit vernoemen tot verdoemen Want ga de consequenties maar eens na: Men noemt een kind bijvoorbeeld vlot Armani Om zo een schijn van stijl te concipiëren Terwijl het enkel zal stigmatiseren Die uiterst statushongerige branie De hoon die zo'n Armanikind zal…

Soms kunnen je dagen zo in en in zwart zijn; verlang je intens naar de dagen van licht. Kan de wereld rondom je zo koud en zo hard zijn; lijken de deuren naar beter zo pertinent dicht. Ineens blijken er vrienden niet meer de mensen te zijn die je kent uit de tijd van weleer. Ze delen niet langen jou hoop en je wensen; leggen hoogstaande waarden…

Ze zijn als beeld van het landschap van historische waarde; symbool van de strijd tussen water en land. Ambassadeurs van ons land tot aan het eind van de aarde; met de polder verbonden, zoals de zee met het strand. Omgeven door land, dat verdeeld is door water, staan in staat van paraatheid (de mensen tot vrind), als getuigen van vroeger en monumenten…

Ze hadden zich volledig ingezet en na de trouwbelofte voor het leven de liefde tot het einde toe bedreven. Ze lagen nu te roken in het bed. Het werd een grote rotzooi, want de as was alles wat er van hen over was.…

Leef jij je eigen leven, dan leef ik ik mijn eigen dood. Want jij kunt me nooit geven wat ik je allemaal bood. Leef jij je eigen geluk, dan leef ik mijn verdriet. Je maakte zoveel stuk, waarom zag je dat toch niet? Leef jij je eigen waarheid, dan leef ik mijn ongeloof. Want tot mijn grote droefheid, bleef je voor mijn smeekbedes altijd…

Je bent zó ver weg Het bereik is zo klein Je gedachten niet te lezen In een wereld Waar niemand de toegang krijgt Je bent hier aanwezig Met een prachtig lichaam Ik kan je aanraken Maar je voelt geen liefde In de wereld van jouw donker Je bent mijn geliefde Ooit beminde je mij Je passie was ongeremd Het ongeluk maakte alles stuk In…

de wereld is het goud waarvan je houdt als je ooit liefde hebt gekend door warmte bent verwend maar kleuren klateren met blikken klanken kou kruipt op uit vloeren met verrotte planken ze jatten letters uit de blauwe lucht en zwarten ze om schaduw mee te maken ze haten licht schrijven jaloezie dwars door je heen, sarcasme snijdt…

Vol verwachting loop ik naar het pleintje, en zie het meisje met donkere krullen... ze is nog zo jong, echt nog een kleintje, en speelt heel vrolijk, met enkele jonge knullen... Ze glijdt van de glijbaan, en huppelt in het rond, wie kan zo'n kind weerstaan, 'tis echt een knuffelkont... liefde en verlangen, is hetgene wat ik…

Ik ben het niet waard Jouw lippen fluisteren mijn verloren naam Jouw handen dragen mijn magere liefde Jouw armen omhelzen mijn drinkende huid Jouw stem verjaagt mijn geknede argwaan Ik ben jou niet waard Ik verbrijzel aarzelend jouw aanraking Ik verdruk wenend jouw vriendschap Ik stamel wantrouwende woorden Ik breek jouw vertwijfelde…

Laatst wachtte ik op jou, onder onze boom in het park, het duurde even voor ik besefte, dat je nooit meer komen zou.... weet je nog die ene keer, bij de vijver... we samen een belofte deden, elkaar altijd stevig vast te houden, als er aan ons getrokken werd? En er werd aan me getrokken... je hield me in alle macht vast, maar diep, in…

In naam der koningin trekt hij ten strijde Tegen de televisiespotternij, Want de premier zag poppetjes van klei En kon geen feit van fictie onderscheiden. Vanouds zijn immers poppetjes bespot Die ooit uit klei vervaardigd zijn door God.…

wee haar gebeente ijzer in verhemelte - gaten vullen nu haar huid - haar barstensvolle gezicht trotseert de eeuwen -------------------------------------- © Jan Bontje 1998/2003…

OP DE WIJZE: HET DAGET UIT DEN OOSTEN. Laat ons de wereld heten, En ’s werelds slaverny, En kiezen van drie staten De beste staat van dry, De staat van maagdeleven, Hoog verheven. Dit ’s geen gebod van boven, Maar ’s Heilands wijze raad, Een raad met recht te loven, Al lijdt de maagd veel smaad, Bij traag verlichte blinden, Trouwgezinden…

Dacht je dat je haar verstond of lust je geen verlaten meer Ze houdt de spanning in haar huid voor hen, haarzelf, maar ook voor jou Denk je dat je haar verstaat of geef je enkel gitzwart af Soms slaat ze alle kreukels uit haar hemd, haar huid, maar ook uit jou Soms geeft ze af Soms geeft ze gitzwart af Soms ligt ze in je eigen weg…

Wie slingert dit bij Harold aan: Maria of ik-zei-de-gek? Restricties zijn niet neergelegd, dat valt niet te behappen, toch? Die insteek kies ik liever niet! Parkeer dit zaakje even weg maar iemand moet een ei leggen Ik noem: een Henk, een Antoinette Ze zitten in de leegloop nu Dat til ik over morgen heen maar zet het even op de mail;…

op kruispunten in het leven is het kiezen welke wegen dwarsen verdriet en pijn de weg naar gelukkig zijn aan ons behoort de keuze help het lot beslissen eens jouw pad gekozen bewandel die in dromen laat jou nooit misleiden elke weg is leven maar niets gaat over rozen op wegen zonder dromen…

vreemd genoeg zeg ik niets wil ik je iets besparen? hoe beweeg je in stilte waar je niet om vroeg? vertel eens iets heel moois maar kijk me niet aan hoe beweeg je in die leegte waar je niet om vroeg? liefde kan ik nog wel bedenken kijk zelfs soms: kussende menigten! wanneer voelde je: het is (niet) genoeg?…

zal ik u vertellen over lief en leed en borrelpraat? de duivelse demonen? de donkerste beslommeringen? de helse pijnen? de zwarte pagina? zal ik u vertellen over haat en spijt en borreltijd? Goed, het is nu tijd twee voor de prijs van een doe mij maar vier van hetzelfde dat praat wat makkelijker u begrijpt het is borreltijd…

prozawoord heelal zou heel 't al omsluiten? kom nou toch dichter ----------------------------- © Jan Bontje 1997 / 2003…