Alle inzendingen, jaar 2004, week 2

Bedankt voor al die mooie jaren met alle momenten van licht voor de tijd dat we samen waren het gezin wat we hebben gesticht Bedankt voor je mooie ogen waarin ik heel diep mocht kijken waarna ik ben weggevlogen om m’n eigen droom te verrijken Bedankt voor je lieve woorden voor je troost en je zorgen zelfs toen we ontspoorden verheugde…

III Neen, ‘t was geen Menselssohn, geen teer verhaal Van hoe een jongen en een meisje smachten: Opschreeuwden, triomfeerden, psalmden, lachten Violen, koper, orgel en cymbaal. Brünhilde’s adem is ‘t, die ‘k ademhaal: Haar jonge kracht, haar gretig lichaam trachten Niet af te weren, wat ze heet verwachtten, ‘T uit ‘t wereldhart opwagn’rend…

Zacht zucht de wind het is niet voor niets winter. Deze koude komt niet onverwacht elke keer dat ik dit seizoen inga besef ik dat ik deze koude weer tegenkom. Door de wind uit elkaar getrokken voel ik de afstand ik hou je hand vast maar ik voel hem verstijven hou me steviger vast, ik verlam dat ik hierdoor keer op keer onder je ogen weg glijd…

De zon verlicht mijn hart wanneer ik bij je ben De maan verduistert de zon Maar de sterrenhemel houdt ons bij elkaar We zijn voor elkaar geboren…

Is Mozes werkelijk door de Schelfzee gegaan? En is Noach echt met zijn ark weggegaan? Het is heel persoonlijk hoe je die verhalen voelt, Maar ik denk dat ze symbolisch zijn bedoeld. Sommigen zeggen Boeddha of Allah, En anderen spreken van de hemel of het Walhalla. De joden noemen hem Adonai, de christenen hebben hem God genoemd, Maar…

Verblindende liefde stroomt door haar bloed Geeft haar kersenkinderen een witrode gloed Door haar sap mengen dromen, geheimen, verhalen Er vaart een klein meisje in mee In haar kruin ruisen duizend talen En verlangen naar de zee Langs haar stam waait een eeuwenoude wijsheid Langs groen en knoesten en mos Door haar bladeren huilt het afscheid…

Een ouder echtpaar werd verhoord, verdacht van poging tot een moord. Ze zeiden, dat ze - trots verboden - elkander hadden willen doden. Des rechters woede steeg ten top. Het vonnis was dan ook de strop. Ten leste uitten zij 't verlangen getweeën aan één galg te hangen, opdat dit dan de aanblik bood van huw'lijkstrouw tot in de dood.…

waar het beeld van mijn dromen in liefde vervaagt schoonheid ontwaakt in teder gelach hervind ik verlangen in sterren verloren vertelt mij de nacht waar liefde dwaalt op zoek naar dromen de schreeuw van een hart waar schoonheid verborgen ontstaat in jouw lach…

lente viert hoogtij opborrelende driften lokroep van natuur…

Gevochten in een arena van emoties Verbannen uit een landschap van verlangen Verdwaald in een laan van tranen Vergaan in een graf van verdriet…

Ik verlang naar de kille nacht om het domein van mijn geest te overvallen met slaperige kracht terwijl hij het ergste vreest Rillingen veroorzaken in mijn ziel golven van spanning en angst donkere silhouetten zijn steriel wachtend op hun eigen vangst Het is opmerkelijk en triest tegelijk de prachtige reis naar een zwart gat maar de dromen…

ik droomde dat ik auto was en dat jij mij ging poetsen je zette mij zacht in de was opdat ik niet ging roesten je opende vol vlijt mijn deur en schoof jezelf naar binnen je wreef mijn ex- en int’rieur zodat ik stond te glimmen jij spiegelde je in mijn glans en mocht mij trots bezitten ik bleef altijd je eerstehands nog vele verre ritten…

wij hadden er wel van gehoord we moesten nu een leven leven moesten dansen op het koord tussen later en nu even nee, wij niet als ouwe lullen kwissen-starend op teevee, ons met nootjes zitten vullen, maar lekker manisch met z’n twee dus vreeën wij de hele nacht en lulden tot de dag begon wat hebben we gedanst, gewacht totdat ik naar de…

Vuur is de passie die in ons opwaait Lucht is dat wat wij inademen van elkaar Water blust het vuur in donkere tijden En aarde is dat wat alles bedekt als het zijn tijd heeft gehad!…

Een schot rampzaligheid Een haal aan de trekker Jeugdfrustratie, Haat en nijd Misdaad in de maatschappij Razernij Orde, veiligheid Angst voor repercussies Ontkenning van gelatenheid De richting kwijt Valse illusies Mededogen, harde wraak Voor of tegen mee betogen ’t wordt hun zaak wat moet wel en wat moet niet gewogen Achter…

schrik is een valse spiegel trap er niet in als de schrik je om het hart slaat blijf er niet in steken het is jouw plicht de ban te breken ----------------------------------------------- Uit: 'Wakker het vuur niet aan', 1994.…

buiten fluit een verborgen vogeltje wel tien verschillende wijsjes door elkaar zodra ik regelmaat ontdek begint het weer in een andere volgorde naar willekeur even laat het zich zien zo klein te kort om uitgebreid waar te nemen te classificeren, vogelgids in de hand onzichtbaar zingt het rollertjes voort…

het uitzicht zee we zagen buien in de verte komen, stilte raasde wisselstromen het overbruggen van de blik in de eerste schrik ging toen de wereld uit we stapten over in gelijke tred een nieuwe ruimte in de tijd was even stil gezet ik tilde sluiers op zag jou, je lach en ogen vol verbazing of het wat gaf je vinger raakte mij…

Je lichaam drukt de wezenlijkste liefde uit en in je ogen ontluiken de meest hemelsblauwe bloemen. Ik zou je bij mij moeten schrijven maar ik weet de beeldspraak niet: Je sijpelt door mijn land als een beek van dunne woorden, helder maar spaarzaam maar helder maar zelden. Even klink je misschien langs mijn heuvelrug, hoor ik…

Speelse, zachte dons dwarrelt in onze harten liefdevol gestoei…

Je draagt een schaduw in je leven, verdriet verzwakt je spreken. Je loopt gebukt door het lijden, bedolven door massieve pijnen. Patronen worden verbroken, schuldgevoelens worden geslepen. Langzaam gaat het je lichaam slopen, je gemoed zinkt in grijze nevels. Er is geen onderscheid meer tussen licht en duisternis. In de avond spreekt…

Moe van alle misverstanden wil ik eigenlijk weg van haar Met mijn tong tussen mijn tanden maak ik een hulpeloos gebaar En zo sta ik dan te zwijgen in mijn eigen dode taal Ik kan de deur niet open krijgen en voor de zeventigste maal voel ik haar ogen in mijn rug Ik beloof,voor het donker ben ik terug voor de ochtend keer ik weer om Ik ga…

Mama wist niet dat zoonlief was geschorst, Dus pakte zij zijn tas in met zijn boeken, Zijn thermosfles, een pak gevulde koeken, Zijn brood en ook een appel voor de dorst En omdat hij niet zonder kon op school Natuurlijk ook zijn lievelingspistool.…

voor ‘t kleine bange meisje dat nooit echt een kind kon zijn pluk ik mooie gele bloemen in een zonovergoten wei aan ‘t kleine lieve meisje dat nooit echt een kind mocht zijn wil ik al mijn liefde geven en haar vertellen het is voorbij tegen ‘t kind dat je niet zijn kon wil ik zeggen jij mag er zijn heb vertrouwen in de toekomst…

Over hoe een huisjesslak zijn huisje vindt Ik ben verkleumd. En op. En zwak en moe, zo moe van het gebik! Een zoutvat lost het op, als slak. De grond kent ook de tijd, tik tik, vernielt mijn huis, mijn hol, mijn kluit. Op de aarde voel ik me berooid, het schuurt en striemt mijn tere huid, en wachten tot het ooit weer dooit dat doet me zeer…

II Zij zit naast me, en ik aai ‘t gevlochten haar, ‘T hartstoch’telijk rood, voor mij gevlochten, blond; En ‘t gladde strijk ik gladder met mijn mond, En zijn metaalreuk ruik ik, diep en zwaar. Zo ruikt het uit vers-omploegde grond, Als over wachtend land ‘t prachtig gebaar Van gaande zaaier, machtig tovenaar, Zon, aarde en wolken oproept…

Het is donker De wind waait Er glijd een schim, een schaduw over de muur Het hele huis is in diepe rust... maar de schim, de schim kruipt verder en verder Gekrijs, gemiauw... De kat heeft honger…

Een oude verwaarloosde vleermuis Vond 't leven doorgaans maar een leerhuis Hij was met zijn vleer Een muis en niks meer Maar moest wel steeds leven met meer luis…

wanneer ik sterf hoop ik niet te zwaar te zijn heel oud maar niet gebroken en dat de trap waarlangs men mij zal dragen toegankelijk is en niemand mij laat vallen en als dat zo zou zijn dat men dan de gevolgen kan overzien en dat de kosten van mijn begrafenis meevallen en er iemand is die om mij weent iemand die zal zeggen hoe…

Als ik met woorden kon uit drukken wie jij bent voor mij dan schreef ik dat Als er een plek was die mij aan jou doet denken dan zou ik daar heen gaan en dan daar zitten dromen Geen woorden, geen plek en toch zit ik hier over jou te schrijven hoe jij leeft in mijn hoofd…