Alle inzendingen, jaar 2005, week 17

de zwever is er weer, te vies om aan te halen de zwerver is er weer in voddenbalen met ogen dof en lippen stuk zijn tanden verloren mompelt hij aalmoes aan eenieder die hem wil horen het losgeld in mijn zak verschaft een schoon geweten zo kan ik rustig verder gaan met patatjes eten de zwerver is er weer, met plastic tassen de zwerver…

jonge pimpelmees in te vroege vlucht geveld raakt haar kinderziel warmt zijn lijfje in haar hand graaft een kuiltje vol bloemen…

Zelfs als je niets zegt ben je al prachtig. Eén zucht van jou is voor mij al snel genoeg. Ben je alleen maar in mijn buurt word ik al zenuwachtig. Zou ik God vragen om liefde.... Dan was het die voor jou waarom ik vroeg. Ik kan er niets aan doen, jij zit héél diep van binnen. Een obsessie ja, dat geef ik eerlijk toe maar.... God streek zijn…

Verlangen naar Je stem Je ogen Je lach Verlangen naar Naar de warmte Van je huid Je hand op mijn knie Verlangen naar De ogenblikken Waarin hemel en aarde Elkaar kusten Verlangen naar De zee en duinen Vallend zonlicht Brand verlangen Avondrood…

gek word ik van die duiven roekeloos vertrappen zij de russen geen nesten op mijn balkon ik wil het niet hebben ik wil rust ik wil dromen over mijn eigen doffer die met me komt vogelen zich nestelt en het uitkoert van genot…

mogen elkaar lusten elkaar lusten de lust van elkaar ruiken elkaar nippen elkaar proeven de smaak van elkaar rijpen ons jong zoet op de tong plukken de oogst van elkaar schenken onszelf drinken elkaar wijnrood op dronk van elkaar…

zoals bij Brel de teksten rauw & schrijnend moeten zijn zo zijn gedichten dikwijls het mooist wanneer ze wreed verslag doen van het alledaagse leed het leven is nu eenmaal niet alleen maar rozengeur…

luister, mijn handen omvatten het begrip Waarnaar mijn woorden zoeken Zie, mijn ogen spreken Tussen de regels door Voel, Zingend zijn woorden zachter Nog liever neurie ik mijn melodie Proef, mijn zilte tranen vloeien weg door jouw nabije ogen ruik de geuren van geborgenheid door stil en warm begrip weet je mijn liefste spreken…

Je ziet niet vaak de combinatie van "Beauty" en van "Brains" Maar dat het wel degelijk bestaat ontdek ik bij jou nu ineens Schoonheid ontmoet intellect zo mooi, puur en intelligent Nooit eerder heb ik iemand zo compleet als jij gekend Alles wil ik met je delen en alles wil ik met je doen Jij bezit de ultieme combinatie van hartstocht…

jouw boeketje geel zomaar op oranjedag maakt mij koningin…

degene die ik ben is helaas niet degene die ik graag had willen zijn (want kinderen die wat wilden kregen ongenadig voor hun billen) de burgerman genietend van comfortabel huis met ruime tuin koos liever het ruime sop plakte Angolaposters ’s nachts en stickers met rood doorstreepte dictatuur van Griekse militairen zag lede toe dat Amsterdams…

Tijdloos projecteer ik de ruimte als vlak het vlak als lijn de lijn als punt onvoorstelbaar klein zonder begin ook eindeloos het oneindige zijn waarin ik ben binnengestapt in de kern van mijn bestaan waarin ik kan toeven als ik dreig mis te gaan waar ik de horizon snij ligt mijn verdwijnpunt buiten de tijd…

Ze boog in een torenkamer voorover De vlecht viel als een geknoopt laken Voor de ontsnapte die terug wil Dan klimt de kikkerprins naar haar hals Op karakter en zwemvliespoten De haarwortels houden het nipt Maar haar grimas getuigt Ter hoogte van de vensterbank Knipt ze de streng door De ballast valt met een ijselijke gil Zo blijft…

Ik hoor de nacht vallen samen met de deur in het slot het is een gevoel, onbeschijfbaar en toch, het voelt zo goed. Weg uit alle haast die ons roept overal zijn wij nodig, en zien ze ons graag het is ondenkbaar geschenk de nacht, het samen slapen gaan. Er is geen sprankje licht te vinden in de ruimte die wij 's nachts delen toch is er…

mag ik je dromen bewonen in je herinnering komen je kussen in je slaap de liefde bedrijven en over je schouders wrijven als het even niet gaat de nacht met je delen tot morgen mag ik dit dromen vannacht…

Ik kom terug naar huis. Ik loop traag de trappen op en adem in... Ik wil opnieuw het dunne wolkje ruiken van soep, bereid voor mij. Ik wil aanbellen en horen hoe jij naar de deur gelopen komt, zien hoe die opengaat en voor mij de ogen stralen van een heilige. Ik wil je gouden tand zien blinken wanneer je lachend uitroept: - Kom binnen meisje…

de prijzen rijzen mazzel-trixie bij ‘t land gepast de pan nota bene nog in de kast pieter’s berg betast en toen bekrast de rotgans maakt nu zomer de weg naar Rome vol zure bomen spijkers zijn verdronken laag water afgezonken lazarus in zee gedragen werk in heuvels omgezet tiengemeten eindelijk afgemeten wie leest nu nog de Beatrijs?…

lange zinnen slepen zich eentonig langs een wollen woordenbrij hypnotisch star zit ik de zinnen uit en hoop op stilte na 't verbaal proces een frisse stilte zachte bries die door mijn haren speelt verkoelend overkomt mij dan een rust die nooit verveelt de lijst, het schilderij de duisternis, het licht verzengend heet, en koelte de…

fragmentarisch zie ik jou puzzel knoop en touw uit weinig weten, hoe kon ik jouw essentie zo vergeten ik beeldde je in glas de vormen kende ik maar pas en je verscherfde op slag ik kan gevoel niet kleuren, weet niet wat er gaat gebeuren als ik je aan de wereld toon je bent onwezenlijk schoon in mijn ogen schijnt je ster steeds…

Polderland, raaiend gras Dotterbloemend glooiende oever Ruisend riet Waterkant lonkt naar mij Mysterieus watergekringel Luchtbellen vermoeden leven in dit nat Schrijvertjes schaatsen gedogen Onder dit oppervlak echter Vergalt de bittervoorn Stekelt de baars en wordt Amoebevormig bloedgezogen.…

Onopgemerkt of onderscheiden Een lentekind wil zuidenwind Gaat niet voor, maar door het lint, Onbescheidenheid bestrijden. Traditionele lintjesregen, Er is alles op tegen.…

Wanneer een vrouw een kwart eeuw er in slaagt Zichzelf aan volk en vaderland te wijden Dient men haar daarvoor hoog te onderscheiden En dus heeft het ons Beatrix behaagd Als dank voor zulk een onbaatzuchtig leven Dit keer een lintje aan onszelf te geven.…

Vergeet niet dat onze blikken En onze paden kruisen Om nooit meer af te dwalen Vergeet niet hoe sterk wij Elkaar toen vingen In de ban van beider baan Vergeet niet dat ik nooit Een andere zoete geur Zal ruiken als de jouwe En dat mijn slotwoord Mijn nachtkus Op jouw lippen Zal zijn……

In de verte Wijds aan de horizon Blauw en gejaagd grijs Dichtbij, door de natuur Vormgegeven grillige rotsen Een rijzige gestalte, jij Loopt over de onbetreden paden Langs met mos begroeide aarde In een mist van onbehagen Zocht je naar monumentale bomen In de schaduw schilderde jij ze ijzig Voor jou waren ze het verband Op de wonde,…

Een waarzegster vlakbij Linares Vermeldde laatst in haar memoires: Al heb ik voorspeld Wat 'n voorspel voorstelt Mijn man zegt steeds dat het niet waar is…

In mijn hoofd kolkt een vulkaan De schepen achter mij verbranden Het vuur wordt langzaam aangewakkerd De modderstroom glipt door mijn handen Het dorp is geëvacueerd Iedereen is op de vlucht geslagen Geen mens om mij te redden Want ik ben zo losgeslagen Ik ben bij mezelf gebleven Ik groei alleen op vruchtbare grond Wanneer de…

De Schreeuw van Verdriet Ontwikkelde zich Na de roof De Schreeuw van Angst Ontstond op hetzelfde Moment De Schreeuw van Pijn Verzonken in Zijn as Edvard Munch. Grootste Kunstenaar van Noorwegen. Zonder snobisme Beïnvloedde enorm De Moderne Kunst In 't bijzonder 't Expressionisme…

Uit het slapen van de winter ligt gesmolten sneeuw Bloesem heeft kale takken zomaar opgefleurd Een koolwitje droogt haar vleugels Zachte adem trekt rimpels op het water Het geurt naar zuiverheid De hemel giet zonnestralen Dwars door het wolken rijk Ik snuif de glimlach van een paard Het krassen van een kraai Blinkerd het malse gras…

Rutger Kopland doet niet mee aan het lintjes circus slechts een simpel lint- gedicht als eervol gebaar wilde hij na lang aandringen wel boven zijn bed hangen bij deze Rutger en... graag gedaan…

Aardappelloof rookt bitter rond de hoeven achter het labyrint van lange dreven, aan wolken mist en maanlicht prijsgegeven keren de paardenspannen met de boevers. Gerucht van melk en ijzer in de stallen, van hooi en room de reuk tot in de keuken; een ritueel luidruchtig zonder spreken voltrekt zich als de avond is gevallen. De ruiten blinken…