Alle inzendingen, jaar 2005, week 19

Religies maken meer kapot Dan een glaasje wijn met jou, Mijn lief Geloof het of niet God is een dief Rooft ons menswaardig lot We zijn in alle staten De mensen Hebben God verlaten.…

er klinkt zowaar een zegen in de naam die hij draagt van het Latijnse benedicere : hij die het goede (bene) spreekt (dicere) over iets of iemand en ‘s werelds lief en leed er ruist nog hoop in de naam die hij koos…

Wat is geschied komt niet meer terug: het blijft verdwenen, onbegrepen, je kunt het wassen, wringen, zepen: wat is geschied komt zó niet terug. De knap vertelde mensverhalen worden een lang verleden tijd waarmee je door een wereld rijdt met mensen die vaak lijdend falen Uit vreemd verdriet of echte nood soms dankzij wilde oorlogsdwepers…

Geluk is een moment Een gevoel van binnen Een tinteling zo zacht Een gevoel van winnen Geluk geeft je vleugels Waait soms even voorbij Een geur die blijft hangen zo intens mooi en vlakbij Geluk zomaar op je pad Zorg dat je het herkent Soms is het maar even Geniet van dat moment!…

ik ben zo zeker, maar ik twijfel ik heb je lief, maar weet niet hoe ik zit vast, zonder routekaart alweer en onprettige spanning hangt als mist voor mijn liefde mijn buik gevuld met vlinders en vleermuizen…

Samen op de bank begon ik te dromen over hoe het was deed net of jij nooit weg bent geweest alsof we nog altijd samen waren Even zat je weer naast me en wilde ik je stevig vasthouden ruiken aan je zachte haren je zoenen en de liefde verklaren Ik zie je lach, jouw ogen stralen mijn hart huilt vanbinnen over de pijn ik had alles willen houden…

Dág zondag met asperges met Riessling uit de Elzas Rosé-des-Côtes de Thau, met aardbeien, meloen en room met geitenkaasjes en bonbons en praten met elkaar de kaarten zijn geschreven aan wie ons heeft gesteund toen pappa werd begraven; het is alweer vier jaar nadat jouw moeder overleed wat maken wij ons zorgen om wat we niet begrijpen…

Hoewel het kabinet zegt: ''t Is een zegen, die grondwet is alweer een stap vooruit', wil Nederland niet zo goedkoop zijn huid verkopen, want een meerderheid is tegen. Voor drie miljoen komt er een stemadvies, uit eigen zak betaald, is dat wel 'kies'? ------------------------------ ...omdat het aantal tegenstanders van de Europese grondwet…

ik kroop in je schoot leefde op je rug verstopt in genot was ik schepper naast God…

Als wind-doorwaaid en zon-doorschenen de klaprozen te bloeien staan dan grijpt ons heel die tere schoonheid tot diep in hart en ziel weer aan. Dan weten wij ons ook doorvaren van Geest en licht, van moed en vuur, al zal ook door de last der dagen die glans verstillen uur na uur.…

Ach! Zo braafjes suffen twee raafjes in hun kille nest. Verzuurde roest kwijlt uit hun gerimpeld maangezicht. Zeemzoetjes laten beschimmelen. Langzaam doen zwijgen tot ze moeilijk hijgen en de adem stokt. Twee museumpoppen blijven gespaard en bewaard klaar voor een avondmis vol mist en humus. Tot ze stikken in ‘wrede’.…

realiseer me misschien ligt mijn verbazing over jou in jouw geheim als vrouw…

Een klein torretje dat veel mensen vreugde schenkt en ons vertederd.…

Ben ik verlegen wordt elke gedachte een bang konijntje op mijn hoofd ik kan daar verder niets aan doen: de een gaat zweten, de ander wordt rood en ik zit al gauw met een roedel konijntjes op schoot. ------------------------------ uit: 'Sta op en wankel', 1999.…

de jongens zitten tussen stapels oud papier in de voormalige oven van klokkengieterij vh Van Bergen bindtouw te ontwarren pakjes makend van kranten vieze cementzakken vol stof uit elkaar scheurend rode huidreacties negerend bladerend Panorama’s te ontdoen van prikkelende halfnaakten en voetbalfoto’s doelgericht de schoolreiskas vetmestend…

ik vlieg bij je binnen nestel je boom met mijn droom zie in je ogen een eerste beginnen pak een paar takjes en bloemen in tedere schroom je bent groen in een lente die luikt en opent na een levenlang sluiten kom in de zon draai je eindelijk eens om en ga met me mee naar ons buiten…

Vandaag wordt alles anders.. Ik maak een nieuw begin. Zat ik gisteren nog te zuchten.. Wilde ik gisteren nog vluchten. Vandaag, vandaag spring ik erin! Gisteren was alles anders.. Was ik nog voor zoveel bang. Mezelf, vandaag en overmorgen.. Een lange reeks van zorgen Wie weet weer voor hoe lang! Vandaag is alles anders.. Want gisteren…

Heg en steg Wil en weg Verlaten straten Stegen verlegen Tram, bus, fiets Ik rijd naar niets Trein dendert voort.…

Wij worden in ons land steeds zonderlinger: Men stoort zich reeds aan een reclamespot Met daarin zogenaamd de hand van God Of welbeschouwd één goddelijke vinger. Ik denk dat wanneer God hiervan zou horen Zijn hand die lui een draai gaf om de oren.…

Ze stijgt in mij op, raakt stille passie. Roept met klem snel buiten te komen vooral niet te vertragen. Haar ogen dragen lenteregens van dromen. Ze hijgt van drama, kent geen geduld, wil dat ik in haar stort, voordat wordt onthuld, wat in haar is verdort. Ik proef, bloed van innig leven, een gehaaste dans. Ze verandert van richting…

Je sluimerde over het pleintje het was nog vroeg en de bomen fluisterden jouw ogen droomden een verscheurd gevoel de zon kwam gestaag door het wolkendek De wereld leek te draaien op een paar vierkante meters en je hart klopte verleden weg maar de pijn die bleef Ik lag in bed roofde de laatste geuren die jij achter liet Mijn tranen…

Vlieland kende gure tijden Die van wind, water en vuur Die van drenckeldood, natuur Die van pure armoe lijden Die van schuimbekkende baren Die een kwetsbaar dorp verslonden Likkebaardend naar de blonde Duinen loerden, een strak staren Als een roofdier naar zijn prooi Naaldbos, helmgras en fazanten Meeuwen, ganzen, vis en vee Maken Vlie…

Ik zag eens stralen zonneschijn in tederheid een bloemknop raken waardoor er broze blaadjes braken uit een donzen bedding van satijn daarin lag stil een kind te slapen duimend dromend vertederend zoet haar glimlach zweemde blij gemoed na het zuchten van ontwakend gapen toen zij zacht begon te zingen voelde ik een barend leven in natuurlijk…

geregeld zie ik door de nacht dat het langzaam licht wordt; hoe de zon er vurig naar smacht om in het holst alleen te staren naar de maan; de nacht is veel te kort om in het holst alleen te staren. hoe de zon er vurig naar smacht dat het licht langzaam wordt geregeld, zie ik, door de nacht…

Het hoofd van Toetanchamon uit Egypte -of zoals dat is gereconstrueerd- staart mij vanaf de frontpage in 't gezicht. 'Zo zag zijn toet eruit', zo wordt beweerd. Men heeft zijn mummie grondig doorgelicht en kwam met dit portretje op de proppen. Wie eventjes wat naslagwerk verricht laat zich door deze 'wetenschap' niet foppen maar vindt…

Ik blijf wakker en kijk hoe jij slaapt omdat jij de droom bent waar ik ooit naar verlangde Ik geniet van hoe jij naast me ligt ik luister naar het kloppen van je hart en streel je mooie naakte lichaam zachtjes liefkoos ik jou in de nacht Ik blijf wakker je weet niet dat ik huil omdat ik zo bang ben, lief, dat je weggaat en mij alleen…

je kwam binnen ik zag schaduwen verschieten de kamer lichtte op vrouwen leken ronder nog zachter in benadering mannen stopten hun vergadering je liet de gastvrouw blozen lachte het gezelschap toe je ogen glansden, maar je stem klonk moe we wisten dat je lichaam niet meer wilde, merkten dat je geest nog ongebroken was we zagen hoe…

Jij bent voor mij de beste jij bent mijn nummer één jij bent mijn ware liefde kijkt door mijn masker heen Jij bent voor mij de beste jij bent mijn zonneschijn jij bent voor mij de enige laat mij mezelf weer zijn Jij bent voor mij de beste jij bent mijn nummer één jij bent mijn mooiste lied liefde fluistert heel sereen…

Oom agent stuurt uit de losse hand zijn motorfiets door het Franse land in mijn spiegel opgedoemd volg ik trouw de Franse wet en houd angstig nauwgezet mijn blik op velden zongebloemd Zijn manoeuvre, tamelijk fors zet mij stil, zijn blik staat nors een gelaarsde stap tot aan mijn raam brengt mijn klein gezin in trilling kent hij wellicht…

Verwissel me niet met een vreemde die jouw hart slechts tijdelijk neemt maar je wezen onberoerd laat terwijl ik in gedachten meelijd als vervreemding daarna toeslaat Vermeng me niet met jaloezie dat zwaar explosieve mengsel slaat een gat in ons schilderij dat treurig zijn verf laat vallen naakt zonder inhoud achterblijft Vederlicht…