165 resultaten.
Papa
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 5.013 Gloria! Oh Gloria!
helder klink jij
op de achtergrond
terwijl je zoetjes
kraait en wiegend
kleine droompjes vult
Gloria! Oh Gloria!
dansend, twee mannen
in de morgenstond…
Een kind
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 754 opgesloten...
aan handen gebonden
geen voet om op te staan
niet kunnen slaan
niet kunnen stampvoeten
haar eigen gevangenis
gelukkig maar
want wat als....
haar handen kunnen uitreiken
ze stevig kan staan
ze uit kan halen
en stampvoeten gaan?
gevaar voor...
kwetsing
geen erkenning
veel te veel pijn
ze heeft de moed om het…
Spiegel
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 789 De staarder
Zo lang, zo traag
Te klein, zo bang
Zijn angst,
Getackeld door het leven, zijn trots ontheven,
Zijn klank zo donker, zijn zicht zo mat,
Zijn kennis: vindt het tussen zijn regels op het klad,
Zijn defenitie van disipline is een eindeloze mars,
Een duisternis waar alleen hij het pad kent, een wereld waar het pad hem kent.…
Brandwonden
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 3.080 Het vuur
Laat zich niet doven
Is verterend
En doet pijn
Een pijn die blijft
Brandwonden
Moeilijk te genezen
Littekens, onzichtbaar
Diep van binnen
De nachten
Gaan voorbij
En ik,.....
Ik ben niet meer
Wie ik eigenlijk had willen zijn
Mag ik opnieuw beginnen?!…
Op de wereld
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 2.242 Toen ik op de wereld kwam
een hele poos gelee,
met hulp van vroedvrouw
of van man
had ik alle winden mee.
Als ik van de aarde nu verdwijn
m’n leven hier dan is gedaan,
zal er vast wel iemand zijn
die me helpt met verder gaan?…
die azen zonder vragen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 346 de dag is licht
naakter wit maakt
kijken wat verlegener
passie vrijt
zijn donkere blik
nacht brengt zachte
anonieme handen
het verlangen naar
het hoogste punt is
het duister wel gegund
ogen volgen ronde
bogen op de tast
de tong is zonder mond
te gast op lippen die
zich welvend schikken
licht versluiert lust
geeft ruimte en…
SUSPECTIE
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 735 ik ben een nar, ik doe het onverwachte
mijn bellen rinkelen als ik beweeg,
een radslag maak in een verlaten steeg,
jongleer tot diep in maanverlichte nachten
ik overtreed de regels, spot met machten
en oogst applaus, maar blijf van binnen leeg
al vaak ben ik gestorven, zelfmoord pleeg
je méér dan eens in ijzige gedachten
ik ben geen zakenman…
Schaalvragen
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.376 jij meet mij en ik mezelf
in deze context mag ik
jou niet meten maar dat
doe ik lekker toch
in jouw machtige ogen
zie ik zeer, je schiet met
scherp, je bijt, ik duik
en denk anders, dat doe
ik anders…
Yin en Yang (Acrostichon)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 621 juist nu overduidelijk
uitersten zich alom gewaarworden
langs krimpende ethervelden, zo lijkt,
is de aarde een marktplein
uit menigeen gevormd
sterk met kleur en geur verrijkt
dit zo zijnde en waargenomen
razen wij naar alle hoeken en gaten
yang, onze Meester willen wij verlaten:
fier ten strijde gaan om van Heer yin te dromen
slaafs…
Ik ben het doek
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.199 Schilder mij, ik ben het doek
een broze maagd
nog leeg op wankele ezel
ik voel me doek, ik ben het doek
een dorre vrucht in wording
schilder mij in tempera
omsluier mijn naakte waarheid
met stremsel wit nog onbevlekt
ben ik het doek, jouw muze
jouw destinatie eerzame solist
ik roep je aan, het doek
je ogengloed laat transparant
penselenschachten…
Je bent meer mens
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.919 Ik breek het brood
in stukken geslagen
breng de kelk met wijn
aan volle lippen
je witte boord knelt zweetdruppels
vermengen het heilig water
als een samenzwering
in goddeloos perspectief
het gezang van Engelen verheven
smeek ik met zondige ogen
een hoogtepunt in heilig gevloek
mijn handen likken zwarte krullen
jij bent meer mens…
zaligheid
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 door de muziek van het hart,
de "ouverture" van de ziel,
waarbij zinnesnaren trillen.
en ik ver weg kan zien
heb ik niet te willen
als een draaiend wiel
met zoemende tonen
en zilverglanzende spaken
ga ik door het heelal
zonder van mijn plaats te geraken
begeleid door schone klanken
van een engelen partituur
raakt dit het wonderlijke…
Afgebrand
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 986 het duister trekt aan mij
zijn armen voelen kil
geen wolk trekt voorbij
zwart de nacht, zo stil
sterrenlicht zie ik niet
stof dwarrelt om mij heen
de geest die het leven liet
snelde verbeten weg, alleen
het vuur verhit de hel
likt de vlammensporen
ooit was het een spel
maar nu heb ìk verloren…
april is blues
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 568 laat het voorjaar komen
met de bloesem alle vogels
het gras in flauwe ochtenddauw
de witte nevels over velden
fietsers fluitend over dijken
mens je gaat anders kijken
je klamme kater wordt een roes
in de Katzenjammer Blues…
Virgo *
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.653 Morgenmeren.
uw omgrenzing ordent.
bergen klimmen in het tinnen licht
en uw stille, virginale lippen
kuisen aan de sidderende beken
zoete smetten van het groene duister
en uw oof wordt licht.
maar de nacht stort ruglings in de nacht
en uw mond is in zichzelf besloten
en uw bloed is door uw bloed omringd.
-------------------------…
adem de bergen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 388 geen schaduw wordt vergeten
al zwijgt het gordijnenduister
gaan de open luiken dicht
en ligt er alleen houtskool
over haar gezicht
als de zon zich omdraait
komt bidden met de maan
lacht hij schril
want in zijn macht
is kindertijd vergaan
slangen slapen niet vannacht…
Liederlijk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 819 Je wordt soms wakker met een melodietje
Vanochtend: ‘Weisse Rosen aus Athen’
Het werd een hele ketting, een aaneen-
Geregen potpourri vergeet-me-nietjes
Ze haakten met de staarten in elkander
En soms kwam één er dwarsdoorheengewalst
Die nam de sliert op sleeptouw onvervalst
Een polonaise van bruisend gemeander
Ikzelf, nog lang niet wakker…
Teresa
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 800 Je ogen zijn jong
Verscholen in duizend rimpels
Je handen zijn open
Gehouden uit gewoonte
Ogen als parels
Handen vertrouwd en sterk
Je lichaam klein
Je geest zo groot
Je ziel onsterfbaar
Gebleven in breekbaarheid…
perspectief blijft in gebreken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 305 heb ik
de horizon verkeerd
penseel ik wel
de juiste streken
de wereld is weer
vreemd voor mij
herken niet eens
mijn eigen schilderij
lijnen zijn
op maat alleen
het perspectief
blijft in gebreken
ik wilde ruimte
ook voor jou
het schuintoelopend
gaat zich wreken
toch zal ik
nooit breken
in kruisen
kennen wij elkaar
want…
roerloos
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 747 in volstrekte nederigheid
legt het meer zich neer
offert haar rimpels aan de oevers
houdt de vissen onderhuids stil
om alleen maar een spiegel te kunnen zijn
van het magische maanlicht…
Jantje zag eens pruimen...
snelsonnet
3.0 met 21 stemmen 1.842 Daar was een meisje loos en dat was maagd,
Maar desalniettemin dacht onze jantje:
Die wil vast wel een opgewonden standje
En dat heeft hij tot drie keer toe gevraagd.
Natuurlijk heeft ze telkens nee gezegd,
Maar driemaal is nu eenmaal schippersrecht.…
WAAK OP, WAAK OP, JERUZALEM
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 842 Waak op, waak op, Jeruzalem,
Hij komt, Hij komt, verhef uw stem,
uw Koning rijdt uw poorten in,
God geeft in Hem een nieuw begin.
U, Koning, Die de stad begroet;
bij elke stap die 't lastdier doet
wordt Sions vrede achterhaald,
door U de hoogste tol betaald.
U die gezalfd bent tot de dood;
zij prijzen U om werk en brood,
maar breken…
de tijd
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 593 soms houdt de tijd zijn adem in
ik pak mijn dagdroomvleugels en spring
de lucht is vol met tortelduiven
er zijn warmwaterbronnen
en jij mijn lief bent daar
de zon verbrandt de nacht
het tere maakt het harde week
een bloem groeit uit een rots
een bergkristal schittert
en ik denk
wanneer stopt het klokkenhart
kan de tijd ook sterven…
de gordijnen sluiten bijna
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 394 de gordijnen sluiten bijna
in een rillend houvast
grijp ik om mij heen
maar de dood treedt binnen
het onlicht doet mij trillen
de warme dood omhelst mij
in een dribbelend blauw
zwenk ik de melkweg op
op weg naar een nieuw landschap
veldboeketten in velours zie ik
in een trechter van licht
en jonge vrouwen met warme tranen…
de weg - deel 2
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 835 Jouw nobelheid
was je zachtste goed
jouw onomstreden trots
het leven is niet eerlijk
De film gedanst
in een zilveren kamer
van een gouden balkon
met ontzag de oneindigheid bekeken
Zonder heil gezonken, dronken
want alles was toegestaan
samen in tijdsvertraging
midzomernachts droom
Jouw oprechte loop
jouw werkelijke gedichten
jouw…
33-je (drie elfjes)
netgedicht
5.0 met 12 stemmen 998 moe
laatste dag
van de week
nog een keer werken
vrij
klaar
dossiers dicht
kasten op slot
voldaan de deur uit
vrij
alleen
naar huis
lekker niks hoeven
met niemand rekening houden
vrij…
waar vogels spinnen eten
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 355 ga mee wandelen
de hei met honden
paadjes wild gegroeid
met geur behangen
bloemenkleuren roze
wit in groen gedekt
het gele zand dat rult
stappen met gedachten vult
ga mee rennen
door het bos en langs de wei
kijk hoe bomen vreemd
hun takken spreiden
om botsen te vermijden
hollen door het tere groen
waar vogels spinnen eten
eekhoorns…
Verdronken
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 1.406 Loodgeschoeide wolken vertrappen
het zinderende landschap,
zwaar hangt de regen,
een zwelglanzend web.
De kokospalmen buigen
nu de starre wind
het grijnzend hoofd opsteekt
en laatste scherven zon vergruisd.
In zilverdraden stortbui
leegt een wolkgeworden spin
het gruwelstaltig lijf.
Het okeren kind zenkt
het verstrikte gelaat een laatste…
LENTELIED VAN EEN RECENSENT
poëzie
2.0 met 15 stemmen 2.191 Ei, al lente?…hm, dat ’s vroeg!
En dat gaat maar zonder vragen!
Vreeslijk lengen toch die dagen!…
’t Had waarachtig tijd genoeg!…
’t Endje zal de last wel dragen!-
Nu; het licht er toe… ’t Is fris…
Brrr ! Als dát nu zefier* is!
Hiet dat warm? het vriest, pot domen!…
En wat zie ik aan die bomen?
Zou dat ook al mee gaan doen?…
Al zijn leven!…
onfatsoen gaat voor winst
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 796 bij grens verleggend
sociaal
in het verkeer
zou best eens
wat gezegd
het is nu
van rotzooi
maar wat aan
een beetje toeteren
laat maar gaan
bij het serveren
stond onlangs
de ontvangende
partij te heupwiegen
met loense grijns
de bal belandde
naast de tafel
uit dubbel gevoel
te zwoel gespleten
om raak te slaan
wat moet
fatsoen…