162 resultaten.
soapgenot
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 369 de soap kleurt grijs de massa
rood loop ik er van aan
de kassa rinkelt stevig
laat flappen wapperen
in mijn hoofd is ruimte
omdat mijn hersens krimpen
bij zwartkijken naar witwassen
de schedel vult zich met pulp
tevreden knort het zwijn in mij
en voelt zich intelligent
bedorven kleurt de avond grijs
de opwinding blijkt verrot…
Kiss me Honey honey
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.873 Ik zong het zacht,
verlangend
ingetogen
tot jij mij
misschien horen zou
je lachte wat
en praatte over
auto`s enzo
en je heldendaden
met Bacchus
en nu:
ik zing niet meer
niets is er
dat ik nog
van jou verwacht
misschien als jij
jezelf niet meer
zomaar veracht
kan het nog weer
gaan stromen
maar ach
misschien kijk ik
dan liefdevol…
die rijp zijn voor de sloop
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 248 ik zag je ogen maar
je vragen bleven hangen
in de lucht de antwoorden
zijn mij altijd ontvlucht
ik zag de golven spelen
jij een kalme zee
ik liet de zon verdwijnen
je lachte, zei, ga mee
je sportte om te winnen
die strijd bond je wel aan
ik speelde met de knikkers
voor winnen ben ik nooit gegaan
jij loopt terwijl ik wandel
ik…
Geboeid
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.512 Geboeid kijk jij
hoe ik een kasteel om jou bouw
daar hebben wij geen last van buren
met slotgracht zonder ophaalbrug
niemand zal ooit naar binnen gluren
de ramen zijn van ontsnapvrij glas
vanaf de toren tot aan de kelder
de wanden worden driedubbeldik
behang en schilderwerk blijft helder
jij houdt van licht maar ik van jou
daarom…
dromerij
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.593 geruisloos kwamen ze weer
te voorschijn, vertrouwde
beelden uit mijn kinderjaren
het huis en de buurt waar ik
ooit woonde, de kerk en
de oude jongensschool
toch zag ik ze nu anders dan
voorheen, was het dorp met
een gouden gloed omhuld
sluimerden straten en bomen
in een stralend, tijdloos licht
de ochtendzon…
Jij was een avond in mijn tuin
gedicht
3.0 met 28 stemmen 11.474 Jij was een avond in mijn tuin.
Regen deed vogels zwaarder vliegen,
grassen en mossen sneller groeien,
mijn huis een vreemde schuilplaats zijn.
De kamer onherkenbaar, kromp;
geruisloos vielen deuren dicht,
de tafel, waar de kat op sliep,
verschoof - heel langzaam - maar verschoof.
Een bloempot in de hand, stond,
ongemerkt veranderd, ik…
Vandaag heeft ze...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 831 Vandaag heeft ze
haar verwachtingen
en verlangens
teruggegeven
aan de verwekker,
de prijs was te hoog
onverwachtse vreugde
leek te komen
veel te kort,
wat haar leven
had mogen duren
de pijn is vertrokken
enkele reis,niet
uitgezwaaid
gemis en verlangen
wieken als schaduwen
voor de wind
ongrijpbaar, afgedankt
als het gerafelde…
de prins
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 1.511 "en, genas ie ?"
"nee, de kus was zonder passie"
de prins bleef een kikker
de prinses werd oud en dikker
maar na vele, vele jaren
van wachten, turen en staren
werd de kikker opnieuw verkikkerd
een prinses, jong en geen dikkerd
hij sprong van blijdschap rond
en kwaakte "prinses, hier op de grond"
maar haar paard hief zijn poot
trapte…
Pluk de dag
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.396 Hij leefde bijzonder gedreven.
Genieten was immer z'n streven.
Een eendagsvlieg was-ie.
Hij zei met veel passie:
'Vandaag is de dag van m'n leven!'…
Leentje's daad
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 267 moeder dronk dagen jenever
keek naar de kinderen niet om
spuwde haar gal en haar lever
dronk dan het gif uit een kom
Leentje verzorgde de kleintjes
maar zij was zelf nog een kind
van de kurken maakte ze treintjes
van ouwe kranten een lint
en op een avond heeft zij het gedaan
voor de kleintjes in hongersnood
is zij met een man mee gegaan…
hij die geen naam draagt
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 341 de winter ging aan
wijdopen
in het nachtland
van afwezige rozen
in het water
tot ijs versteend
behangen met dichterswoorden
stond hij
die ik liefhad
ik was zonder gewicht
toen ik op mijn tenen
de zwarte lucht streelde
en zijn stilte liet rusten
in de wind
wolken schreven ijsvogels
op zijn schouders en lieten
sneeuw dalen…
ik schenk je gladiolen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 590 mocht je denken
mijn gedachten
zijn slechts gericht
de ander te krenken
neen, ik getuig;
niet elke waarheid
hoeft men te gedenken
niets van zulk een zwaar gewicht
heb ik mijzelf toegedicht
gering zijn mijn daden
doch ga voor zuivere ideeën
op zonneschijn gericht
schenk u mijn rode gladiolen,
de liefste feeën
ja, zomaar mijn idolen…
Ochtend in Toscane
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 680 Tussen de blinden van verschilferde luiken
bereikt mij, als een bedwelmend gedicht,
de geur van tijm en lavendelstruiken,
drijvend op vroeg geelglorend licht.
Door de halfgeopende blaffeturen
van mijn pensionkamer, badend in rust,
bekijk ik vol weemoed de tufstenen muren
van het oude dorp op de heuvelrug.
Ik verdrink mij in stilte en bucolische…
Help de wuppies zijn op!
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.037 oh Heer van MegaWup
Bonus en Luchtkasteel
uw wuppies zijn op
kinderharten staan op breken
zo teer nog in de knop
gelukkig is er nieuwe kans tot dokken
blijft vooral onze kinderen lokken
voor één spankaart
het wuppie stickervel
wij kunnen ze nu zelf plakken
met karton en wollen draad
gekleurd voor pluiseffect
met oogjes uit de knutselshop…
Vogels
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 3.120 De vogels floten
toen jij kwam.
Een warm welkom
toen je graf werd
gesloten.
Een betere vriend
zullen zij nooit vinden.
Voorgoed in mijn hart
voor eeuwig
mijn beminde.…
die een eigen kudde waakt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 232 ben jij de herder
die een eigen kudde waakt
de schapen scheidt
op grond van hun geblaat
ze om de tuinen leidt
naar weitjes eigen gras
jij hebt het nooit gegeten omdat
het bij de buurvrouw groener was
je maakt woorden van gemekker
componeert hun lied naar eigen keus
alleen het zwarte schaap zit jou
niet lekker de kudde kent een kneus…
vuurtoren
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.480 je licht schijnt over de zee
de golven nemen je op
dan weer zwart eng gewoon
ik kan er niet tegenop
maar zonder jouw licht
heeft mijn leven geen zin
mijn ogen volgen je stralen
ik voel je diep binnenin....
jij moet altijd blijven bestaan
al is het alleen maar voor mij
want zonder jouw vuur en warmte
is mijn leven zomaar voorbij...…
HET GROOTJE VAN EEMNES
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.380 Er was rouwe op het huis,
Er was rouwe in de kluis,
Toen de Heer ons gebed had verworpen;
Want zo lang als hij leed,
Ging een biddende kreet
Als een offerand op uit de dorpen.
Toen de doodsmare kwam,
Zie, mijn wangen zijn stram,
Maar ik schreide als het kind van mijn kindren!
In der schamelen nood…
Een voetval voor de voetbal
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 1.298 Hoe treurig is het met het nieuws gesteld:
Het interesseert ons allemaal geen bal –
Of dat juist wel, want eerst en bovenal
Zijn wij gefocust op het voetbalveld.
En wanneer men de naam hoort van Charles Taylor
Dan zegt men: "Is dat ook een voetbalspeler?"…
Opgetild (sonnet)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 342 Als in het schijnsel van het dageind
-daar in die flauw oranje wenstenlucht-
ik kranen dichtdraai, kleppen sluit en vlucht
uit zorg en wat mijn krachten ondermijnt,
als ik mijn zijn, door taak en tijd omlijnd
terugtrek uit de drukte en geducht
de poort vergrendel, kom ik met een zucht
van opluchting weer thuis waar stilte schijnt.
Daar zweven…
Steken
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 1.717 Steken in mijn hart
ze omarmen me
buiten me uit
en maken me klein
Steken in mijn hart
omdat wij,
jij en ik zullen zijn...…
De Finale
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.104 Afdalend in het voorportaal
van de eeuwige vrede
waar een enge ziekte
mij verhindert
het leven
nog langer te vieren
en met de dood
in mijn ogen
tover ik een laatste glimlach
om mijn mond
op weg naar de finale.…
sterretjes zien
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.097 flikkerende sterren zie ik als ik mijn ogen sluit
wriemelende vlekken dansen alle kanten uit
priemende pijnen pesten mijn kloppende kop
stenen stapelen stevig zich daarbovenop
zoveel zware vrachten til ik met mij mee
van alles om mij heen zie ik er minstens twee
een wankelend evenwicht dwingt tot stoppen
mijn mankerende maag kan niets verkroppen…
van harte gefeliciteerd
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.547 wezenloos, als al ver gestorven
maar ademend zo de adem wil
heeft zij haar status verworven
in vergetelheid, monddood en stil
twee wielen op wat leder
veronderstellen nog beweging
mijn hart schrikt, maar huilt ook teder
toen ik haar glazige ogen
haast gedwongen in mij opving
van harte gefeliciteerd
schreeuwde de gelukwens
op haar gesloten…
vruchteloos
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.357 vruchtvlees vrezend
kauwen kaken
smakeloos
pitten tot puree
zonder passie
mond half open
pruimen lippen
ontevree
is zij Eva
ben ik Adam
slangenkuilen
om mij heen
appelogen
lezen leugens
wie waarschuwt wie?
wie telt voor twee?…
de recensenten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 256 we lezen gedichten
meestal doen ze ons niets
woorden zijn geen gezichten
emoties niet warm of koud
voor liefde gaan we niet zwichten
omdat niemand toch van ons houdt
we kijken naar punten en komma’s
voelen het ritme letten op rijm
betasten de strofen op niet te veel gein
altijd is er wel iets om te vitten
bepalen wat dicht is te licht…
Pandora
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 420 Welke onverlaat waagde deze doos
te openen? Nu is het toch te laat de weg
terug te laten drogen tot klein modderig tapijt.
Zet u daarentegen. Bent u al bekomen
van de schok slechts één ding te zien achter dit met
vlammen en bombastische muziek versierde doek?
Daarmee is alles uitgelegd, zelfs de vloek
dat u, mijn bevrijder, zich in dit spinnenweb…
Tussen hart en ziel
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 594 Ik denk, dus ik ben
aanwezig in de tijd
van een lichaam dat verbrokkelt
in de kringloop van schepping.
Daar kenmerken gedachten zich
tussen op en ondergaan, ik vlieg op
en ik daal neer als een schommel
in en uit de slaap. Een droom
van dag en nacht, bewust van zon
onbewust van schijn.
Tussen hart en ziel
ligt een wereld van eigenwijsheid…
'K BEN VREEMD TE MOEDE
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.594 'k Ben vreemd te moede .... er vlot iets om me henen
als grauwe mistlucht in Novemberlanen;
'k ben droef te moede als een, de borst vol tranen,
met 't naar gevoel van nimmermeer te wenen ....
'k Ben laf te moede .... o klaar in 't leven lezen,
o nimmer zich met mannenkracht omgorden;
o klaar besef van kunnen-zijn en toch-niet-wezen,
van willen-zijn…
eens , ja eens
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 807 eens, ja eens
zal een schrijfsel van mij
tot gedicht worden verheven
zullen de kassa's rinkelen
dan word ik verheven
in de rij der groten
dan ben ik opgetogen, zo blij
dat de heer het heeft beschikt
een oogje dicht te doen
en mij gelijk te behandelen
met een redactionele zoen
zal ik dan naast
mijn schoenen lopen
of nog gewoon normaal…