118 resultaten.
Zijn akkoorden
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.517 Zijn akkoorden snijden door me heen
Slepen me mee als hij speelt
Naar een plaats ergens in de hemel
Rustend op zijn melodie…
ademritme
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 314 nee, ik ken je niet
zoals je nu spreekt
die taal is mij vreemd
laat ons voor even
zwijgen over woorden
van een goudschaaltje genomen
weten dat het lichter zal worden
mijn handen tasten liever niet in het duister
altijd weer wil ik
mijn vingers op jouw huid
met je adem zien meegaan…
hun zwarte pakken glanzen weer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 338 niets blijf over kaal geplukt
door medisch vreten zijn
gedachten kwijt gespoten
liefde lust sociaal gedrag
als medicijnen ingegoten
eigen wil is doosje met hormonen
wie je bent en wat lukt in leven
ach dan ben je simpelweg vergeten
niets blijft over kaal geplukt
geest en vrije wil
gejat door priesters en religie
heersers van de…
Frankie
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 889 Mijn vriend Frankie
nodigde zijn ouders uit
om op vakantie te komen.
Hij woonde in een prachtig huis
aan het strand
van Kao Lak.
Op een zonnige dag
(ze zaten net aan een ontbijt
van toast en sinaasappelsap
op de veranda)
kwam er een golf
en Frankie zag zijn ouders
nooit meer terug.…
als lucht
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 367 als wortels zijn verdroogd
tot verkramd hout
en uiterlijk gezieltoogd
door levend zout
huilen tranen
de afwezigheid
zien mijn ogen
alleen de hoop
van doodlopende lanen
afgesloten door
een eenzame doop
ik drijf dan op de herinnering
die ik node koester
en in het voorbijgaan ving
sluit die in gesloten handen
maar weet bijvoorbaat…
Wanneer door 's werelds Licht de blindgeboren jongen
poëzie
3.0 met 7 stemmen 4.522 Wanneer door 's werelds Licht* de blindgeboren jongen
Gezicht verkreeg, hij stond verwonderd en bedeesd.
Beweging, verwe*, stal van plant, van mens, van beest
Verbluften zijn gedacht' en liefelijk besprongen.
Voorts: sloten, torens, schier ten hemel hoog gesprongen,
Het tijd-verdrijf van 's mensen onderwind-al-geest;
Maar de zienlijke…
Witgekalkte woorden
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 401 en je ademt mijn adem
van wind en water
zoals de dag druppelt
langs mijn woorden heen
waar stilte onbespreekbaar
waait onder ijsvleugels
van de reiger
vijverkoud boven
het wintervlak van
onbeweeglijk riet
met opzwaaiende, tere
handen en duizend
voetstappen
breed en breder
sneeuw ik
de laatste woorden
uit het zicht
van diepe…
geschiedenis loopt heet met dank aan verlaine
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 414 in het bed ligt -
een zweterige hitte
scheer je weg, mevrouw…
aardappelen in de pel
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.146 de hitte beet ons
in het vel
wij aten
aardappelen in de pel
die lome avond
in de late zon
met hagedissen
buiten hun nissen
weet je nog
patatas arrugadas
al die rimpels in de pel
en jij zo glad van vel.…
Nietig
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 756 wilde lasso's van ontladende kracht,
bliksems die zich in verten kruisen,
drijven dreundondersalvo's tot druisen
voortrollend in de ijldiepe nacht
rukwinden wreken zich op iedere kruin
bladerloof juttend over veld en wegen
over land gutst de hevigste regen
beken zwellen tot wildkolkend bruin
uit krakend en bonkend hemelgeweld
wordt ijsloden…
Umbra mortis
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 498 In tolvlucht
sloeg de vogel te pletter
op ons tegelpad.
Daantje cirkelt om de dood -
alles is vreemd en groot.
De dood is binnen
maar de kruisspin naast haar deur
vertrekt geen spier.
Haar dagen vergaan als rook
van vuren op het strand.
Zij schroeft zich vast
in het verleden en ik
spiraal naar verse lucht.
Buiten ligt het bollenveld…
Spinalonga
hartenkreet
3.0 met 25 stemmen 2.720 De boten doorklieven het mediterrane water
Aan boord mensen die ten dode zijn opgeschreven
Verbannen naar het eiland van grafstenen
Hier moeten zij tot de dood met elkaar leven…
Als vee worden zij bij elkaar gedreven
door de poort van verlatenheid
In een eenzaam lijden zullen zij sterven
Tranen schreiend in bitterheid…
Langzaam wandel ik…
mijn stenen bruiden
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 251 ik weet mijn stenen bruiden
koketterend met basalt
de lustigste van allen
is vastgezet in warm asfalt
ze lokken zee
in eb nog heel verlegen
golven samen nieuw gebied
dat met vloed meer kansen biedt
daar ruist de branding
weer het nieuwe lied
van komen en van gaan onder
springtij bij een volle maan
uitgeteld na lange uren
spat…
Ontspiegeling
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.073 dubbele beglazing vangt gezichten
één zal zwichten
voor het spiegelbeeld dat vormt
wat lonkt
niet vrijblijvend is
als ik mij niet vergis
blijft de reflectie
van jouw afbeelding mij strelen totdat die
onvermoeid zijn hoogtepunt bereikt
met beleid vakkundig af en aan
glanzende vormen betasten paradigma’s
die ontstaan
waarbij
allerlei
beproevingen…
EXCURSIE
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 389 haar stem klonk luid en vreemd verbogen
er hing iets om haar nek, ze was een buik-
spreekpop, die als een pratend doorgeefluik
vertelde over schepen, over dogen
het was niet waar, al was geen woord gelogen
maar zij genoot alleen het vruchtgebruik
van wat geschonken werd uit deze kruik
en debiteerde slechts ons onvermogen
het zonnetje brak…
Poëtische logica
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 367 Je kunt blozende
rozen
plukken op de maan
wollen wolken weven
in golvende zee
zonnegoud
naar aarde dragen
of de wind om adem vragen
wanneer je dichter bent
maar geen enkel woord beschrijft
de diepte van 't gevoel…
Bom-bay
snelsonnet
3.0 met 13 stemmen 1.128 Ik kies, wanneer ik op vakantie ga,
Geen land waar ik mijn leven hoef te wagen,
Want ik ben als de dood voor bomaanslagen -
En dus ga ik dit jaar naar India.
Een land waar men net bommen liet ontploffen
Wordt zelden kort daarna opnieuw getroffen.…
Je naam in juli
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 7.041 ik sta stil
en geef je het geschenk
van mijn woorden
verpakt in ‘t feestgedruis
van jaren
ik houd je vast
volg mijn hart
en geef je belletjes
aan een rozenstrik
je stem wordt wat grijzer
mij zachtjes bekorend
wanneer het begin
van alles zich
herhaalt
je lachte loom
in ’t hoge licht
de herfst wat buikig gebogen…
Calais
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 608 21 dagen zwerven op straat
opgeven spreekt boekdelen
en het overgeven aan
gewoontes brengt
troosteloos
diepgezonken
tranendallen
vervallend in
Uitzichtloos blijven
klampen aan het idee
van haat op alle
fransen bepaalt
het hangen in
overbodig voelen
in deze stervende
stad zegt een
toevallige passant
of infiltrant
sloffend nagalmend…
Aantrekkingskracht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 607 Hoe kan ik slapen als jij naar me kijkt
met een blik die fascineert
omdat hij ondoorgrondelijk is.
Zo mysterieus... zó lokkend
dat ik niet anders kan dan vol
verlangen staren.
Bij het besef dat deze kracht
mijn wezen voedt
en alle angsten zal verdringen,
weet ik dat dit de reden is
waarom
de wolven voor je zingen.…
Moeder
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 3.337 In mijn herinnering gegrift
voor driekwart in mijn meisjeshart
was het verborgen, stil apart
kostbare niet vergeten gift
vol ijver snort haar naaimachien
vraagt moeder mij om iets te zingen
van winter of van lentedingen,
ik vraag: "Oud moedertje misschien?"
terwijl zij knipt en rijgt en stukt
zoekt kinderstem de juiste toon
dan klinkt…
een roos
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 358 ik zocht je
in haastige
gezichten
zag mensen
vertrekken
en komen
mijn ogen
een roos
in de hand
ik was
Den haag, jij
nog voor Utrecht
de roos
was beloofd
voor die tijd…
zelfbevlekking op het strand
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 795 je wil niet weten
hoeveel mensen
hoeveel zoutjes
aan het hete strand
in één dag eten
op hun stoelen
lakens matten
of gewoon op zand
witte uitslag
op de huiden
in vette vlekjes
als bij kaas
gesloten oogleden
dicht gepekeld
in scheveningen
zeggen ze laconiek
die zijn gaar
voor de visfabriek…
en ons
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.032 verstrikt
in een web
gestrikt in jouw bed
jouw leugens
de woorden
uit je mond
verstoorde
mijn denken
de woorden
zijn waarheid
doorboorden
mijn waarheid
onwaarschijnlijk
pijnlijk
om de seconde
ruzie
een nieuwe wonde
gezonde pijn
een lijn
tussen ons
bedriegt ons
laat ons weten
wat we proberen
te vergeten
weg te stoppen
laten…
fluiten fluiten fluitenkruid
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 322 fluiten fluiten fluitenkruid
gij speelt rondom en
woekert met uw bruid
in welig bloeiende weiden
ik zie uw pracht
de zon begeleiden
en mij , de schouwende mens
met gelukzaligheid verblijden
fluiten fluiten fluitenkruid
gij zingt van vreugde
met kleurrijk blad
ik zou u willen plukken,
stelen uit het veld
doch laat u onberoerd
geen…
't Neemt toe, men weet niet hoe
poëzie
3.0 met 30 stemmen 6.988 Laatst ging ik in de hof, daar schreef ik op een linde,
Ik sneed in een pompoen de naam van mijn beminde;
Het schrift was eerstmaal teer*, men zag daar anders niet
Als dat het groen gewas beschreidde mijn verdriet:
Maar als* ik naderhand hier weder kwam getreden,
Toen stond ’t uitgepuild* al wat ik had gesneden;
Dies* riep ik…
Jag alskar dig!
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.433 Ik las je angsten in je ogen
als een Zweeds liefdesgedicht
dat ik zo graag wil begrijpen
maar bij Donar niet kan.
Jouw angsten zijn de mijne niet.
Geen huis, geen werk, geen toekomst
maar snap je niet Jag alskar dig.
Ik wil zo graag dat jij dat ziet.
Dan blijven wij hier allebei
hulpeloos, hopeloos en
eindeloos bedrogen.…
Adagio
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.204 de orgelpijpen vallen hijgend dicht
na hun halsbrekende toccata-plicht
de galm versterft in deinende rimpels
palliatief uitgeleid door hoofse klavecimbels
partituren zien hun einde naderen
dwarrelen neer als herfstige bladeren
hobo en fagot slaken de laatste zucht
wijl cello's vertrekken voor hun ultieme vlucht
de harp streelt zich in weemoed…
weg (senryu)
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.409 je verdween zo snel
als een ijsje smelten kan
op een zomerdag…
Verschoten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 976 Over de kleuren is een sluier gewaaid,
dun, zwak doorzichtig.
Als je goed kijkt zie je nog
het felle rood
zachtjes neigen naar roze
en het helderste geel
- als de zon achter bewolking -
soms even oplichten
lang niet zo fel.
Het leven biedt haar eigen bescherming
tegen passie -
zoals wij schilderijen in de schaduw hangen.…